Υποσημειώσεις
Του Γιώργου Σταματόπουλου
Δύο τινά από την αχαρακτήριστη ενέργεια του κυβερνητικού εκπροσώπου να αποστείλει χαλκευμένο βίντεο στους τηλεοπτικούς φακούς.
Πρώτον, οι δημοσιογράφοι που εργάζονται εκεί το κατάπιαν αμάσητο. Ούτε μια κίνηση για το εάν είναι γνήσιο ή αλλοιωμένο. Και ας μη δικαιολογηθούν ότι δεν είχαν τον κατάλληλο χρόνο να διασταυρώσουν το περιεχόμενό του.
Αν το βίντεο είχε αποσταλεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και αφορούσε στελέχη της κυβέρνησης, θα αντιδρούσαν το ίδιο; Θα το δημοσίευαν; Ας απαντήσουν οι ίδιοι. Θα αποφύγουν έτσι τη μομφή που εξακοντίστηκε απ' όλη, σχεδόν, την κοινωνία ότι είναι παπαγαλάκια της εξουσίας.
Παρένθεση (μεγάλη). Αυτός ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι με τα καλά του; Επικοινωνεί με τη λογική ή έχει κόψει τελείως καπίστρι; Μήπως, απλώς, μεταφέρει στην επικοινωνιοσφαίρα επιθυμίες αλλωνών; Αλλά, έτσι, αβίαστα; Δεν αναρωτήθηκε τι μείζον πολιτικό πρόβλημα γεννάται από την «τεχνουργία» του; Οτι, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια μετά από μια τέτοια συκοφαντική δυσφήμηση;
Είτε από μόνος του κινήθηκε είτε ήταν ετεροκινούμενος, οφείλει να δώσει μια απάντηση στον ελληνικό λαό, αλλά και στη Δικαιοσύνη. Εάν συμμετείχε στο μοντάζ της ομιλίας του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος πρέπει να τον πιάσει απ' το αυτί και να τον πάει σπίτι του, να χαλκεύει εκεί ό,τι θέλει, ιδιωτικώς. Εάν δεν συμμετείχε και απλώς το προώθησε γνωρίζοντας την αλλοίωση του περιεχομένου, τότε πρέπει να παραιτηθεί από μόνος του διότι είναι επικίνδυνος για την ομαλότητα του πολιτεύματος. Επικίνδυνος και ολίγος πολιτικά. Προφανώς ο άνθρωπος δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ευθύνης της δόλιας πράξης του.
Θα 'χει δίκιο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί νομικά εναντίον του, εναντίον της συκοφαντίας, της παραποίησης στοιχείων με δόλο, της λασπολογίας για δήθεν παρακίνηση σε τρομοκρατικές πράξεις.
Διαφορετικά, η αυθαιρεσία που επιδεικνύει η κυβέρνηση θα οδηγήσει τη χώρα σε κατάσταση που υμνείται από ακροδεξιούς μόνο, στην ολοένα αυξανόμενη σκλήρυνση διακυβέρνησης σε ολοκληρωτικές μορφές της. Εδώ κλείνει η παρένθεση.
Δεύτερον, ο εγνωσμένης ευαισθησίας και δημοκρατικού ήθους ηγέτης της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, γιατί κατάπιε τη γλώσσα του; Ο υπέρμαχος -αποδεδειγμένα- των δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν βρήκε το κουράγιο να στιγματίσει την προβοκατόρικη κίνηση του κυβερνητικού εκπροσώπου; Πώς θα δικαιολογηθεί στους ψηφοφόρους του, που τον τίμησαν με την ψήφο τους ακριβώς λόγω των δημοκρατικών του φρονημάτων;
Είναι λυπηρό για το κόμμα του αλλά και για τον ίδιο ως προσωπικότητα της Αριστεράς να σιωπά μπροστά σ' αυτό το σκάνδαλο ή να το υποβαθμίζει. Συμμετέχοντας στην κυβέρνηση απέδειξε ότι έχει τη δύναμη να υπερασπιστεί ό,τι αυτός νόμιζε καλύτερο` γι' αυτό θα τον κρίνουν άλλοι. Αλλά να ανέχεται την αυθαιρεσία της κυβέρνησης σε ζητήματα δικαιωμάτων, τουλάχιστον, πάει πολύ. Δεν θα τον συγχωρήσουν εύκολα οι φίλοι του και οι ψηφοφόροι του. Εκτός πια αν όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους και, απλώς, μερικοί παραμένουν αφελείς ή ρομαντικοί.
