Σε μια πρωτοφανή επίδειξη γαλαντομίας, ο πρωθυπουργός βιάστηκε να ανακοινώσει γι' ακόμη μια φορά… καθρεφτάκια σε ιθαγενείς αμέσως μετά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Είπε, λοιπόν, ότι περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες, ένστολοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι και άλλες οικονομικά ασθενείς κοινωνικές ομάδες, θα μοιραστούν το θηριώδες ποσό των 505 εκατομμυρίων ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα, με βάση, πάντα, τα εισοδηματικά κριτήρια. Αυτό μεταφράζεται ως εξής: Kάθε πολίτης θα λάβει περίπου 500 ευρώ, που αναλογoύν σε 1,39 ευρώ την ημέρα!
Το μέρισμα θα δοθεί στους δικαιούχους έως τα τέλη Απριλίου, τελείως συμπτωματικά, χωρίς δηλαδή να λαμβάνεται υπόψη ότι η «γενναιοδωρία» γίνεται λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές. Είναι κρίμα που ο πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να πείσει την τρόικα και να μοιράσει 1 δισ. ευρώ, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, από το πλεόνασμα των 2,9 δισ. ευρώ. Δύο τινά: ή ο πρωθυπουργός ευρίσκεται εκτός πραγματικότητος ή πιστεύει ειλικρινώς ότι με «ψίχουλα» στους απελπισμένους μπορεί να ανακουφιστεί η δεινή κατάστασή τους και να δείξουν έτσι συμπάθεια στο «κοινωνικό» πρόσωπο της κυβέρνησης. Ποιος εχέφρων πολίτης θα θεωρήσει ότι το εν λόγω μέρισμα θα μπορέσει να κατευνάσει τις κοινωνικές αντιδράσεις;
Προσπάθησε ο πρωθυπουργός να πείσει τους βουλευτές της δικομματικής κυβέρνησης ότι αυτό είναι το τελευταίο μέτρο και την επόμενη εβδομάδα, που η συμφωνία θα πάρει τη μορφή νομοσχεδίου, οι βουλευτές της συμπολίτευσης καλούνται να την υπερψηφίσουν. Φοβάται, δηλαδή, ότι μερικοί μπορεί να μην την ψηφίσουν, οπότε το ενδοκυβερνητικό κενό εξαπλώνεται και το μέλλον καθίσταται άδηλο.
Εάν δε δικαιωθούν στο ΣτΕ ένστολοι και δικαστικοί, η συμφωνία προβλέπει ότι θα πρέπει να ληφθούν έκτακτα, ισοδύναμα μέτρα. Μάλλον τον εαυτό του προσπαθεί να πείσει ο πρωθυπουργός, έρημος και μόνος, διότι και κυβερνητικοί παράγοντες που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις τα έχασαν ακούγοντάς τον να ανακοινώνει την τεράστια κοινωνική του προσφορά σε φτωχούς και απελπισμένους (!), που πεθαίνουν γιατί δεν μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους ή να νοσηλευτούν, αφού η πλειονότητα δεν έχει την παραμικρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης φρόντισε με δήλωσή του να ικανοποιήσει τον πρωθυπουργό, αλλά ο τελευταίος δεν παύει να φοβάται για τη στάση που θα κρατήσουν οι βουλευτές της συμπολίτευσης. Και οι δύο είναι φανερό ότι δεν διαπραγματεύονται με το ανάλογο πολιτικό ανάστημα με τους δανειστές και ότι κύριο μέλημά τους είναι πώς θα κρατηθούν στις καρέκλες εξουσίας που με τόσο κόπο «κατέκτησαν». Μπροστά στην αγωνία τους αυτή δεν διστάζουν να πουν «ναι» σε όλα θεωρώντας ότι τα προεκλογικά παιγνίδια των κοινωνικών μερισμάτων θα αλλάξουν τη διάθεση του χειμαζόμενου λαού. Το έχουμε ξαναγράψει ότι τέτοιου είδους πολιτική είναι παλαιάς κοπής, κουράζει και δεν ανακουφίζει τον κόσμο, αντίθετα τον εξοργίζει ακόμη περισσότερο.
