Η κυβέρνηση παραπαίει, έστω και αν καταφέρνει με εκβιασμούς και παραμύθια να εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική επιβίωσή της. Η Ν.Δ. μαζί με το ΠΑΣΟΚ -που κυριολεκτικά άγεται και φέρεται από τον πρόεδρό του μέσα στα στενά όρια που καθορίζει ο πρωθυπουργός- δεν εμπνέουν πια καμιά εμπιστοσύνη ούτε καν στο μέχρι χθες πιστό ακροατήριό τους. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, μάλλον δεν έχει πλέον ακροατήριο και γι' αυτό επιδιώκει να συγκαλύψει τη γύμνια του με το φύλλωμα της Ελιάς.
Οι εκλογές του Μαΐου θα γίνουν, όπως δείχνουν όλες οι έρευνες, σε συνθήκες αποσταθεροποίησης και κατακερματισμού του κομματικού συστήματος, με σημαντική αύξηση της αποχής. Η κοινωνία αγωνιά και ταυτόχρονα παρακολουθεί από κάποια απόσταση τις διεργασίες που γίνονται στο επίπεδο των πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα στον ευρύτατο χώρο που εκτείνεται από την Κεντροαριστερά μέχρι την άκρα Αριστερά.
Ενα μεγάλο τμήμα των πολιτών αυτής της χώρας έδειξαν τα τελευταία χρόνια ότι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για να παρουσιάσει την αξιόπιστη εναλλακτική λύση που θα βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα και την πλήρη καταστροφή. Η θετική αποδοχή συνοδεύεται από σημαντικά ποσοστά που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Δεν σημειώνεται όμως η σαρωτική υποστήριξη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τους πολίτες, η μαζική προσχώρηση στις θέσεις και τις προτάσεις του, η διαμόρφωση μιας κοινωνικής πλειοψηφίας που να αναγνωρίζει τον εαυτό της στις διακηρύξεις του.
Οκόσμος θέλει μια σύγχρονη Αριστερά, είτε δημοκρατική λέγεται, είτε ανανεωτική, είτε ριζοσπαστική, που να έχει διαμορφώσει μια συγκροτημένη πρόταση, η οποία να εμπνέει και να κινητοποιεί. Μια τέτοια σύγχρονη Αριστερά δεν μπορεί παρά να οικοδομείται πάνω σε ένα ελκυστικό όραμα, που «εξειδικεύεται» σε συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο και αντίστοιχο πρόγραμμα και κυρίως στηρίζεται σε ουσιαστικές συμμαχίες με άλλες δυνάμεις. Αυτοί είναι οι απαραίτητοι όροι για να μπορέσει σήμερα η Αριστερά να αντιμετωπίσει την ολομέτωπη επίθεση που δέχεται – και η οποία θα αυξάνει περισσότερο αν πλησιάζει στην εξουσία.
Το όραμα της Αριστεράς, όσο και αν έχει συκοφαντηθεί από τη Δεξιά και τους ποικίλους συμμάχους της, παραμένει ζωντανό όταν ανανεώνεται συνεχώς και ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών. Το πολιτικό πρόγραμμα πρέπει να απαντά πειστικά σε όλα τα μεγάλα ζητήματα για τα οποία αγωνιά το μέγιστο τμήμα της κοινωνίας.
Ομως στις σημερινές συνθήκες ρευστότητας και σχεδόν πλήρους ανασύνθεσης του πολιτικού-κομματικού σκηνικού, ιδιαίτερη σημασία έχουν οι συμμαχίες με τις οποίες η Αριστερά εδραιώνει την ηγεμονία της στην κοινωνία και κερδίζει στηρίγματα στις οργανωμένες δυνάμεις της. Οι συμμαχίες δεν μπορούν να μη βασίζονται σε αρχές και προγραμματικές συγκλίσεις, ούτε να είναι ευκαιριακές, κι ακόμη περισσότερο να στηρίζονται σε απλουστευτικές, διχαστικές λογικές. Οι συμμαχίες χτίζονται αργά και σταθερά, όταν δεν απορρίπτονται βιαστικά και επιπόλαια δυνάμεις που αποδεσμεύονται από ξεπερασμένα σχήματα και «ψάχνονται» στην κινούμενη άμμο του πολιτικού φάσματος.
Η Αριστερά κερδίζει πάντοτε όταν δεν απομονώνεται και κυρίως όταν δεν υιοθετεί τη δογματική προσέγγιση της μοναδικής πολιτικής δύναμης που κατέχει την αλήθεια!
