Με έμφαση στην οργάνωση των πολιτών από τα κάτω, στη δημιουργία νέων κοινωνικών χώρων, στην ενίσχυση των τοπικών πρωτοβουλιών και στην ηλεκτρονική διαβούλευση επιχειρεί να «κοντράρει» τις υπόλοιπες υποψηφιότητες η Ιωάννα Κοντούλη, η οποία τίθεται απέναντι στα «μικρομέγαλα» συμφέροντα και τις «μαύρες» συνταγές φόβου και ρατσισμού.
«Η ΠΝΟΙΚΑ φιλοδοξεί να δείξει ότι η εφαρμογή αμεσοδημοκρατικών λογικών είναι εφικτή και όχι ουτοπική πολιτική στη διαχείριση των κοινών
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Τάσο Τσακίρογλου
• Τι σας ώθησε να κατέβετε υποψήφια για την Αθήνα;
Σήμερα η Αθήνα είναι η πόλη που βιώνει για τα καλά την εξαθλίωση στο πετσί της, λόγω των εφαρμοζόμενων απάνθρωπων πολιτικών λιτότητας. Ισως και σκληρότερα από οποιαδήποτε άλλη πόλη, καθώς η ανθρωπιστική κρίση εξαπλώνεται και σε συνδυασμό με την εξαφάνιση του κράτους πρόνοιας αλλά και της έλλειψης παραγωγικής υπαίθρου και χωριού σε κοντινή απόσταση.
Η πρωτεύουσα σήμερα είναι χώρος που οι άνθρωποι υποφέρουν σε ένα αβίωτο περιβάλλον που οι μέχρι σήμερα πολιτικές το θεωρούσαν αναλώσιμο όπως και τους ανθρώπους, θυσιάζοντας τους στον βωμό της ανάπτυξης. Μια νέα πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από την εμφανιζόμενη ως προδιαγεγραμμένη μοίρα εξαθλίωσης των πολιτών αρχίζει από την αλλαγή στο τοπικό. Είμαστε μια αυτόνομη κίνηση, που ξεκίνησε κυρίως από πολίτες κομματικά ανένταχτους αλλά πολιτικά και κοινωνικά ενεργούς. Στην πορεία στηρίχθηκε και από τους Οικολόγους Πράσινους.
• Επικαλείστε την ΠΝΟΙΚΑ και την άμεση δημοκρατία. Πώς σκοπεύετε να προωθήσετε τέτοιους θεσμούς στα δημοτικά πράγματα;
Τα αρχικά ΠΝΟΙΚΑ παραπέμπουν στην παράδοση της αθηναϊκής δημοκρατίας, παράδοση διαρκούς συμμετοχής και διαλόγου: οι απαντήσεις χρειάζεται να ξεκινούν από τους πολίτες και να οικοδομούνται βήμα βήμα μαζί με αυτούς, όχι απλώς γι’ αυτούς. Ετοιμες λύσεις εκ των άνω, ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις ή από τους καλύτερους «σχεδιαστές», απλά δεν δίνουν διέξοδο. Είναι ανάγκη λοιπόν να οικοδομήσουμε όλοι μαζί ένα νέο συλλογικό όραμα για μια αξιοβίωτη πόλη και συμμετοχικό, αλληλέγγυο δήμο. Είμαστε μια αυτόνομη κίνηση, που ξεκίνησε κυρίως από πολίτες, κομματικά ανένταχτους αλλά πολιτικά και κοινωνικά ενεργούς. Στην πορεία στηρίχθηκε και από τους Οικολόγους Πράσινους. Η ΠΝΟΙΚΑ φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ της πολιτικής κατεστημένης τάξης και των συλλογικοτήτων. Στόχος είναι η διαφύλαξη των υπαρχόντων και δημιουργία νέων κοινωνικών χώρων ως τόποι πολιτικής έκφρασης και κοινωνικής δημιουργίας, η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της άμεσης δημοκρατίας στο σύνολο της κοινωνίας. Οι συνελεύσεις γειτονιάς και η ηλεκτρονική διαβούλευση αν αξιοποιηθούν ουσιαστικά και όχι ως άλλοθι δήθεν διαβούλευσης συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση. Παράλληλα η θέσπιση μόνιμων μηχανισμών ισότιμης επικοινωνίας μεταξύ πολιτών και διοίκησης του δήμου αλλά και μηχανισμών συνδιαμόρφωσης των δημοτικών πολιτικών. Η διοίκηση του δήμου πρέπει να είναι υποστηρικτική, παρέχοντας όλες τις διευκολύνσεις και στήριξη στους Αθηναίους να αυτοοργανωθούν μέσα από δομές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Η ΠΝΟΙΚΑ φιλοδοξεί να δείξει ότι η εφαρμογή αμεσοδημοκρατικών λογικών είναι εφικτή και όχι ουτοπική πολιτική στη διαχείριση των κοινών.
• Στο πρώτο έτος της θητείας του είχατε στηρίξει Καμίνη, στήριξη την οποία αποσύρατε. Τι του καταλογίζετε;
Προσωπικά δεν είχα στηρίξει αυτή την επιλογή. Η συνεργασία στην οποία αναφέρεστε απογοήτευσε ακόμα και εκείνους που την επέλεξαν, αποδείχτηκε ετεροβαρής, ποτέ οι εκπρόσωποι της στο σχήμα του κ. Καμίνη δεν συμμετείχαν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οι οποίες παράλληλα απείχαν πολύ από τις προγραμματικές αρχές που είχαν συμφωνηθεί προεκλογικά. Η ανάπλαση του Βοτανικού, ο σεβασμός των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων – όπως η αγορά στην Κυψέλη και η Βίλα Αμαλίας αλλά και η αντιμετώπιση με αστυνομική καταστολή μη βίαιων διαμαρτυριών, όπως η παραμονή των «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα και οι πεζοπόροι που είχαν έρθει από τη Βαρκελώνη για να συμπαρασταθούν στη χώρα μας, ήταν κόκκινες γραμμές.
• Πώς μπορεί να γίνει «oικολογική» η Αθήνα;
Σταματώντας την άσκηση πολιτικής ερήμην των πολιτών και τις «δήθεν» λύσεις που διαφημίζονται ως πανάκεια. Ουσιαστικές λύσεις έξω από μεγάλα, μικρά, «μικρομέγαλα» συμφέροντα και «μαύρες» συνταγές φόβου και ρατσισμού για την πολύπαθη Αθήνα. Μια ακόμη τουριστική βιτρίνα για το κέντρο όπως προτείνουν αρκετοί, ή η ελπίδα ότι θα γίνουν όλα όπως και πριν, αν έρθει αύριο μια «καλή» κυβέρνηση δεν αλλάζουν την κατάσταση της πόλης. Η ανατροπή δεν αναγγέλλεται ούτε επιβάλλεται από τα πάνω, υλοποιείται από τα κάτω με τους πολίτες για τους πολίτες. Σήμερα χρειάζεται μια δημοτική διοίκηση που θα διευκολύνει την ενεργοποίηση, την αλληλεγγύη και την Κοινωνική Οικονομία, με προτεραιότητα στα συλλογικά αγαθά και στην πρόσβαση όλων σε αυτά και θα σέβεται και θα αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως και τα δικαιώματα των τετράποδων και φτερωτών συγκατοίκων μας ώστε η ποιότητα της ζωής μας να μην εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την αγοραστική μας δύναμη. Το πώς η πόλη θα περιορίσει το οικολογικό της αποτύπωμα το γνωρίζουμε πολιτική βούληση δεν υπάρχει.
