Του Νίκου Κιάου
Ξαφνικά τα τηλεοπτικά κανάλια, κυρίως τα «μεγάλα» με τις «αντένες» τους, πλημμύρισαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε, στις ειδήσεις τους με τον τρόμο! Οχι μόνο στα δελτία των 8 αλλά και στα μεταμεσονύχτια «βομβάρδισαν» τους τηλεθεατές με τρομοϋστερία. Ξηρός, «Πυρήνες της Φωτιάς», Τζωρτζάτος, δέμα-βιβλίο στο αστυνομικό τμήμα της Ιτέας, ξανά το βίντεο με τον Χριστ. Ξηρό και ξανά οι «Πυρήνες» και σχεδιασμοί για τρομοκρατικά χτυπήματα, για «μεγάλες» συνεργασίες τρομοκρατών με τόνους υψηλούς, με βαρύγδουπες αναλύσεις-εκτιμήσεις των αρμόδιων διωκτικών αρχών, που τις μετέφεραν τόσο οι ρεπόρτερ όσο και οι τηλεπαρουσιαστές των δελτίων.
Ενας ανυποψίαστος τηλεθεατής θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρήσει ότι η τρομοκρατία δρα και χτυπάει στην Ελλάδα, ότι η αστυνομία είναι σε κινητοποίηση, ότι κινδυνεύει η χώρα και φυσικά θα φοβόταν αναλογιζόμενος πού ζει και πώς συμβαίνουν τόσα τρομερά χωρίς να τα αντιλαμβάνεται.
Πριν να κοπάσουν όμως οι φοβικές εντυπώσεις και πριν να αρχίσει να πέφτει -έστω προς στιγμήν- ο κουρνιαχτός από τις τηλεοπτικές τρομοβόμβες ήρθε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και «έβαλε τα πράγματα στη θέση τους»: Ο ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει δολοφόνους, κουκουλοφόρους, τρομοκράτες!
Εντάξει λοιπόν, αν είναι να ανησυχούμε, να ανησυχούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτός ευθύνεται, όπως άλλωστε για όλα τα κακά και ανάποδα, για τη «δράση» της τρομοκρατίας στην Ελλάδα! Και έτσι «επιβεβαιώθηκε» και ο Αρης Σπηλιωτόπουλος ότι «έγινε Καμπούλ η Αθήνα»!
Με απλά λόγια, τρομοκρατήστε τον κόσμο ώστε στις εκλογές που έρχονται να καταψηφιστούν αυτοί που σηκώνουν κεφάλι και θέλουν να διώξουν την κυβέρνηση, τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, που βγάζει τη χώρα από την κρίση, που είναι η εγγύηση, που, που… Μην ψηφίζετε ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην έρθει πρώτο κόμμα, γιατί τότε χανόμαστε όλοι (!) – και τα δύο κόμματα που κυβερνούν και οι πολίτες, ο κόσμος!
Το μήνυμα ήταν κάτι ανάλογο. Αν πέρασε, θα δείξει. Φαίνεται όμως ότι ήδη δείχνει. Η αγωνία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης για τον κίνδυνο να «πατώσει» το ΠΑΣΟΚ-Ελιά και συνεπώς, όπως είπε, να μην μπορεί να σταθεί η κυβέρνηση, είναι εύγλωττη.
Εξίσου εύγλωττη όμως και η αγωνία του πρωθυπουργού να ενισχυθεί η Ν.Δ. ώστε να έρθει πρώτο κόμμα, αλλά και να σταθεί το ΠΑΣΟΚ. Πώς «παντρεύονται» αυτά τα δύο;
Επιστρατεύεται λοιπόν ο μηχανισμός που μπορεί να διαμορφώσει την κοινή γνώμη. Τα ΜΜΕ, αυτά που στηρίζουν την κυβέρνηση, τα δύο κόμματα, με τους φορείς (ή μεταφορείς, όπως έχουν παραγίνει κάποιοι, αρκετοί…) έτοιμων και κατασκευασμένων «ειδήσεων» ή «ρεπορτάζ». Κάτι θα μείνει, λέγεται. Η προπαγάνδα με μεθόδους γκεμπελικές είναι γνωστή.
Το σύστημα πληροφόρησης-ενημέρωσης λειτουργεί προς αυτή την κατεύθυνση. Κρύβουν αντιδράσεις μέσα στη Ν.Δ. (και στο ΠΑΣΟΚ λιγότερο), μεγεθύνουν όσο μπορούν διαφορετικές απόψεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Δουλεύει η κυβερνητική μονταζιέρα που παρουσιάζει το μαύρο άσπρο του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Προβάλλουν, όσο δεν φαντάζεται ο ίδιος ο προβαλλόμενος Δ. Κουτσούμπας του ΚΚΕ, τους χαρακτηρισμούς του για τον Αλ. Τσίπρα. Αποσιωπούν τα μέτρα στα οποία προχωρά η κυβέρνηση (π.χ. για ξεπούλημα των παραλιών, για νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και των καταπατημένων δημόσιων εκτάσεων). Προβάλλουν τα «πλεονάσματα», τα «μερίσματα».
Και έρχεται πότε ένας από τους πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής διαστρέβλωσης να λέει ότι «όλοι το ξέραμε» ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αλλά «μας έλεγαν μην το πείτε» και πότε άλλη πρωταγωνίστρια (στο ίδιο «mega»λο κανάλι) και νυν υποψήφια με τη Ν.Δ. ότι κατέφθαναν σχεδόν καθημερινά, μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου 2012, αεροπλάνα από την Ιταλία γεμάτα χρήματα για τις τράπεζες και «δεν το έλεγα» διότι «αυτό ήταν το εθνικό μου καθήκον».
Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974 έγινε μεγάλη προσπάθεια να απαλλαγούν τα ΜΜΕ της εποχής -κυρίως οι εφημερίδες, διότι υπήρχαν μόνο τηλεοράσεις και ραδιόφωνα του Δημοσίου που και σ’ αυτά έγινε τομή- από την τακτική της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, την οποία διοχέτευε η γεν. γραμματεία Τύπου τον καιρό της δικτατορίας. Η συμβολή του αείμνηστου τότε υφυπουργού Τύπου Τάκη Λαμπρία ήταν καθοριστική παρά τις δυσκολίες. Δεν πέρασε εύκολα και χωρίς συγκρούσεις η ανάγκη για την αλλαγή.
Συνεχίστηκε στα χρόνια που ακολούθησαν η τακτική από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. της ελεγχόμενης πληροφόρησης και η σχέση του «ομφάλιου λώρου» μεταξύ κυβέρνησης και ΜΜΕ. Είχαμε αντιδράσεις και των δημοσιογράφων και της ΕΣΗΕΑ, αλλά φαίνεται πως σήμερα η μονταζιέρα κατασκευής ειδήσεων και σχολίων, που λειτουργεί στο Μαξίμου, στη λεωφ. Συγγρού αλλά και στη Χαρ. Τρικούπη, σε συνδυασμό με την κρίση του Τύπου και την ανασφάλεια, δεν έχει προηγούμενο.
Η «κανονική» χώρα της Ευρώπης, κατά Σαμαρά, έχει καταργήσει εδώ και τρία χρόνια την κανονική καθημερινή επικοινωνία του κυβερνητικού εκπροσώπου με τους δημοσιογράφους, διότι είναι «επικίνδυνες» οι ερωτήσεις.
Λειτουργεί το σύστημα με τα δελτία Τύπου και τις δηλώσεις.
Τα φαινόμενα αυτά μαζί με το «μαύρο» στην ΕΡΤ αρκούν για να εξηγηθεί γιατί η Ελλάδα έπεσε στην 99η θέση στον κόσμο όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου, σύμφωνα με την οργάνωση «Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα».
Κι ακόμα εξηγούν γιατί η Κατερίνα Ακριβοπούλου παραιτήθηκε από τον «Σκάι» για λόγους έστω απλής αξιοπρέπειας, μετά τη συνεχή υποβάθμισή της. Ηταν η «άλλη» φωνή στο σύστημά τους. Υστερα από 22 χρόνια στον σταθμό.
Είναι η τιμή της Κατερίνας που δεν είναι χαμένη… Και έχει το προσωπικό κόστος.
Στον αντίποδα, το Ποτάμι του συστήματος, που κυλάει με «όχημα» τη δημοσιογραφία.
