Σύμφωνα με την έρευνα πολιτικής συγκυρίας της Public Issue για την «Εφ.Συν.», ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί προβάδισμα μισής μονάδας στο πεδίο των ευρωεκλογών. Φαίνεται να αποδίδει, όμως, τουλάχιστον δημοσκοπικά, το κλίμα εκφοβισμού και διχασμού που ακολουθούν ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του. Φτωχά τα οφέλη, αλλά οφέλη, αφού η Νέα Δημοκρατία κερδίζει μιάμιση μονάδα και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει μία στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές.
Ο κ. Σαμαράς, που επιμένει στη λογική της πόλωσης, βάζοντας διλήμματα που παραπέμπουν σε εθνικές εκλογές, κερδίζει προς το παρόν τον αντίπαλό του, έστω στα σημεία. Αυτό δείχνει όμως και την κατάσταση του εκλογικού σώματος και την τρομοκράτησή του από τον εκβιασμό που θέτει ο πρωθυπουργός αλλά και το συγκυβερνών κόμμα. Η παράταξη της οποίας ηγείται ο Αντ. Σαμαράς, η παραδοσιακή δηλαδή Δεξιά, συντηρητική είτε φιλελεύθερη, έχει παράδοση στη συσπείρωση όταν βλέπει τον αντίπαλο να είναι ίσος και να την προσπερνά, έστω με ελάχιστη διαφορά. Οπως επίσης έχει παράδοση και στην κινδυνολογία, να καταφέρεται δηλαδή εναντίον του αντιπάλου με ψεύδη και συκοφαντίες και δείχνοντάς τον ως επικίνδυνο για τη χώρα και τα εθνικά συμφέροντα. Με ευελιξία ο πρωθυπουργός στρέφεται προς τον «καραμανλισμό» βλέποντας ότι το ακροδεξιό επιτελείο του έδιωξε πολλούς ψηφοφόρους και τους έστειλε σε άλλα κόμματα, που αρνούνται το νεοναζιστικό κόμμα με το οποίο φλέρταραν οι σύμβουλοί του.
Με τέτοιες κινήσεις και όχι «αναδεικνύοντας» το κυβερνητικό έργο, ο κ. Σαμαράς σιγά αλλά σταθερά συσπειρώνει τους ψηφοφόρους του και διεκδικεί με αξιώσεις την πρωτιά, που θα τον κάνει και πάλι ρυθμιστή της πολιτικής κατάστασης. Παρότι ο κόσμος υποφέρει και πεινά, ένα μεγάλο ποσοστό εξακολουθεί να προτιμά το κόμμα που κυβερνά έχοντας οδηγήσει τη χώρα στην εξαθλίωση. Κατηγορεί ο πρωθυπουργός τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δίνει την τελευταία του μάχη για να επιστρέψει η χώρα στο χάος, και αυτό ακούγεται σχεδόν φυσιολογικό, την ώρα που ο ίδιος και οι συγκυβερνώντες είναι οι κύριοι υπαίτιοι για το χάος στο οποίο τώρα βρίσκεται η χώρα.
Ολα αυτά πρέπει να προβληματίσουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει να αντιμετωπίσει τους «επαγγελματίες» που βρίσκονται στο αντίπαλο επιτελείο. Οφείλει η αξιωματική αντιπολίτευση να εστιάσει τον αγώνα στην κριτική κατά του ανύπαρκτου κοινωνικού έργου της κυβέρνησης και κατά της ολέθριας, αιματηρής οικονομικής πολιτικής. Πριν απ' όλα όμως, έπρεπε να αποφύγει τις αστοχίες σε ό,τι αφορά την επιλογή των υποψηφίων, οι οποίες φαίνεται ότι κόστισαν ακριβά τον τελευταίο μήνα.
Ενα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία πρέπει να βαζίδει προς τις εκλογές με συγκροτημένες και προσανατολισμένες προς ένα στόχο τις δυνάμεις του. Η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να βγάλει τους ψηφοφόρους από τα διλήμματα και να εξαλείψει το πολωτικό κλίμα εάν εμφανιστεί πειστική για τη γραμμή της και την κοινωνική πολιτική που θα ακολουθήσει. Οι ευρωεκλογές φαίνεται να είναι το πρόσχημα. Η ουσία είναι οι εθνικές εκλογές που όπως όλα δείχνουν δεν αργούν.
