Του Λευτέρη Κουγιουμουτζή*
«Φτάνει πια με τους υποψήφιους δημοτικούς σύμβουλους!» Ολο και συχνότερα θα ακούμε κάποιον αγανακτισμένο συμπολίτη μας να αναφωνεί την παραπάνω επωδό, όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης κι ο ανηλεής βομβαρδισμός θα κορυφώνεται. Και με το δίκιο του· γέμισε ο κόσμος υποψηφίους. Οποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς, θα βρει έναν από κάτω. Τα ανέκδοτα στις παρέες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν και παίρνουν. Πού οφείλεται όμως αυτό το φαινόμενο, πόσο αθώο είναι και, κυρίως, ποιον εξυπηρετεί;
Η αύξηση του μέγιστου ορίου υποψηφιοτήτων στις τοπικές εκλογές, που οδήγησε σ’ αυτή την έκρηξη συμμετοχής, δεν ήταν καθόλου τυχαία και εντάσσεται πλήρως στην αγωνιώδη προσπάθεια του κυβερνητικού κομματικού μηχανισμού να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία με κάθε τρόπο. Ετσι, το κυβερνητικό σύστημα θα επιδιώξει να αδρανοποιήσει την οργή μας και τα αρνητικά μας αντανακλαστικά, αποκτώντας ένα πρόσωπο οικείο σε μας, καθώς όλο και κάποιος φίλος, συνάδελφος, συγγενής ή γνωστός θα συμμετέχει σε κατεστημένο συνδυασμό και θα ζητήσει την ψήφο μας. Πιθανότατα θα βρεθούμε δεσμευμένοι απέναντι σε κάποιον «δικό μας» άνθρωπο, στον οποίο δύσκολα θα μπορέσουμε να αρνηθούμε, για να εγκλωβιστούμε ξανά στην πεπατημένη της αποτυχίας.
Αλλωστε, οι συστημικοί συνδυασμοί έχουν ακόμη ανεξάντλητα περιθώρια να κινηθούν με άνεση στην άγρα «λαοφιλών» υποψηφιοτήτων και να «κλείσουν» εκλογικές λίστες στον μέγιστο επιτρεπτό αριθμό. Σε συνδυασμό με την οικονομική τους ευρωστία, τη διαπλοκή τους με τα τοπικά ΜΜΕ και τον καταιγισμό εικόνας και μηνυμάτων, αυξάνουν τη διεισδυτικότητά τους στην κοινωνία και οδηγούν τον πολίτη σε σύγχυση. Με τη συνεχή και αυξανόμενη διαφημιστική πίεση αλλά και τις αλλεπάλληλες κρούσεις από τις στρατιές των υποψηφίων που θα δεχτεί ο ψηφοφόρος, αποδυναμώνεται το πολιτικό μήνυμα των εναλλακτικών συνδυασμών που επιδιώκουν την αλλαγή στη νοοτροπία και τη διακυβέρνηση. Η ουσιαστική αντιπρόταση και το διαφορετικό πολιτικό στίγμα πνίγονται μέσα σε αμέτρητα διαφημιστικά banner, πληρωμένες καταχωρίσεις κάθε είδους και τόνους ιλουστρασιόν χαρτιού.
Ως φυσική συνέπεια των παραπάνω, λογικό είναι να επέλθει γρήγορα στον πολίτη εκλογική κόπωση. Απηυδισμένος, δεν θα αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο και την ενέργεια ώστε να διυλίσει τις υποψηφιότητες και τους συνδυασμούς. Θα το ρίξει στο ισοπεδωτικό καλαμπούρι ή θα αδιαφορήσει παντελώς· σε κάθε περίπτωση, ή θα απόσχει από την κάλπη ή θα οδηγηθεί άκριτα σε εύκολες επιλογές από τον κοινωνικό του περίγυρο, που θα εξυπηρετήσουν πλήρως τις τοπικές παραφυάδες της κυβερνητικής κομματοκρατίας.
Η σκοπιμότητα της καθόδου τόσων υποψηφίων, άρα, προφανής: Να εγκλωβιστούμε και πάλι από τα κόμματα εξουσίας και να αποδυναμωθεί η εναλλακτική πρόταση. Να χειραγωγηθεί η αγανάκτησή μας, να υπερφορτωθεί με άχρηστα δεδομένα η σκέψη μας και να θολώσει η κρίση μας την πιο σπουδαία ώρα.
Ας το σκεφτούμε, λοιπόν, ώριμα κι ας μη μείνουμε μόνο στην ανέξοδη διακωμώδηση της κατάστασης ή στην αδιαφορία. Ας δούμε ποιοι συνδυασμοί και μεμονωμένοι υποψήφιοι ξοδεύουν πακτωλό χρημάτων, προκαλώντας το κοινό αίσθημα σε δύσκολες εποχές, για να μας πετάξουν διαφημιστική στάχτη στα μάτια. Ας εντοπίσουμε όσους έχουν προνομιακή μεταχείριση από τα διαπλεκόμενα τοπικά ΜΜΕ και θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το ποιους θα πρέπει να αποφύγουμε στην κάλπη. Στον φίλο, τον συγγενή, τον συνάδελφο και τον γνωστό μας θα σταθούμε σε μια δύσκολη ώρα, όχι στις εκλογές. Αλλωστε, μέσα στο παραβάν θα είμαστε εμείς και η συνείδησή μας, κανένας άλλος. Αν αισθανόμαστε άβολα απέναντι σε αγαπημένα πρόσωπα, δεν χρειάζεται να μάθει κανείς την τελική μας απόφαση.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
*Μαθηματικός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου Κρήτης με τους «Ενεργούς Πολίτες» και τον Ηλία Λυγερό
