Του Δημήτρη Κουμάνταρου
Η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και η οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, βρίσκεται ή θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα ακόλουθα μεταξύ άλλων προβλήματα:
● Πώς θα ανακουφιστεί εκείνο το μεγάλο τμήμα των συμπολιτών μας που ζει στην ανέχεια.
● Πώς σε μια χρεοκοπημένη χώρα, που ο δημόσιος προϋπολογισμός της εξακολουθεί να είναι μετέωρος, θα διαχειριστεί α) το ζήτημα της φορολογίας, τη μείωση της άδικης κι αντιπαραγωγικής φορολόγησης, τη μείωση της μεγάλης και μικρής φοροδιαφυγής, β) τον εξορθολογισμό των δημόσιων δαπανών, δίχως τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και τη διεύρυνση της ανεργίας.
● Πώς θα πετύχει τα βέλτιστα αποτελέσματα σε μια διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας, έτσι ώστε και το συνολικό δημόσιο χρέος να είναι βιώσιμο και η τρέχουσα αποπληρωμή του να μη γονατίζει κι άλλο τη χώρα.
● Ποια διεθνή αιτήματα πρέπει να διατυπώσει και ποιες διεθνείς συμμαχίες να χτίσει, για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος.
● Πώς μπορεί άμεσα και μεσομακροπρόθεσμα να αναταχθεί η παραγωγική-οικονομική δραστηριότητα και να μειωθεί η ανεργία.
● Πώς μπορεί άμεσα και μεσομακροπρόθεσμα να βελτιωθεί η λειτουργία του ημιδιαλυμένου κρατικού μηχανισμού.
● Πώς μπορεί άμεσα και μεσομακροπρόθεσμα να υπάρξει μια ανάταξη και μια αναγέννηση σε όλα ανεξαιρέτως τα τα πεδία της δημόσιας ζωής μας, που σήμερα βασανίζεται από την αδικία, την προχειρότητα, την αναξιοκρατία, την ευτέλεια.
Είναι τόσο μεγάλη η, συσσωρευμένη επί πολλά χρόνια, κακή διαχείριση και τόσο αντίξοες οι τωρινές συνθήκες, που, για να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, χρειάζεται πολύ συγκεκριμένη, διεισδυτική και αποτελεσματική δουλειά. Και γι' αυτή τη δουλειά χρειάζεται η συνέργεια ό,τι καλύτερου σε ανθρώπινο δυναμικό διαθέτει αυτός ο τόπος.
Ποιοι είναι οι πιο άξιοι, ικανοί και δίκαιοι, ως επικεφαλής, ως επιτελεία, ως συστρατευμένοι, για να ηγηθούν και να προωθήσουν μια τέτοια πρωτόγνωρη και τιτάνια πανεθνική προσπάθεια; Ανήκουν αυτοί σε ένα κόμμα, σε δύο κόμματα, στη μια ή στην άλλη αντίπαλη παράταξη; Ή υπάρχουν διάσπαρτοι ανάμεσά μας, κυρίως έξω και δευτερευόντως μέσα σε όλα τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα;
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή χρειάζεται κατεπειγόντως ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα σωτηρίας, ανόρθωσης. Και τη συνεργασία όσων κατανοούν την κρισιμότητα της κατάστασης για την επεξεργασία και την υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Αυτό πρακτικά σημαίνει στόχευση για μια κυβέρνηση της ευρύτερης δυνατής εθνικής ενότητας, με εργαλεία -πρωθυπουργό, υπουργούς κι επιτελεία- τους κατά κρίση (πώς αλλιώς;) ικανότερους και εντιμότερους συμπολίτες μας.
Και ποια πολιτική θα υπηρετήσει αυτή η κυβέρνηση; Μα τη «σοσιαλιστική», «φιλελεύθερη» εξυπηρέτηση των συμφερόντων της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού, που είναι η δημοκρατική, δημιουργική, ενωτική και δίκαιη σωτηρία και ανόρθωση της χώρας.
