Της Λήδας Γαλανού

Ο απρόβλεπτος κύριος Σπίβετ

(The Young and Prodigious T.S. Spivet)

σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Ζενέ

σκηνοθεσία: Κάιλ Κάτλετ, Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, Ρόμπερτ Μαγέ, Κάλουμ Κιθ Ρένι, Τζούντι Ντέιβις,

Ο10χρονος Τ. Σ. Σπίβετ ζει με την οικογένειά του στο ράντσο τους στη Μοντάνα: η μητέρα είναι ερευνήτρια βιολόγος και φυσιοδίφης, ο πατέρας πεισματικός καουμπόης, η αδελφή του τόσο συνηθισμένη, όμορφη έφηβη που, μέσα στην αλλόκοτη οικογένειά της, μοιάζει ασυνήθιστη! Ο Τ. Σ. έχει κι εκείνος μια μοναδική ικανότητα: είναι εξαιρετικός χαρτογράφος και ευρεσιτέχνης. Οταν το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν θελήσει να του απονείμει βραβείο, μη γνωρίζοντας την πραγματική του ταυτότητα και την ηλικία του, ο Τ. Σ. θ’ αποφασίσει να πάει να το παραλάβει, διασχίζοντας την Αμερική με τρένο, κρυφά από την οικογένειά του και αναζητώντας διέξοδο στη μόνιμη μελαγχολία του.

Ο Ζαν-Πιερ Ζενέ, γνωστότερος ως ο σκηνοθέτης της «Αμελί», αλλά δημιουργός εκπληκτικών ταινιών του φανταστικού, επιστρέφει με τη διασκευή του βιβλίου του Ρέιφ Λάρσεν «The Selected Works Of T.S. Spivet», στη δεύτερη αγγλόφωνη ταινία του μετά το «Alien Resurrection» και την πρώτη του σε τρεις διαστάσεις, παρότι κι ώς τώρα η μεγαλειώδης εικαστική δημιουργικότητά του τις κάλυπτε… όλες.

Η γνώριμη πληθωρικότητα κι έμφαση στη λεπτομέρεια των πυκνοδιακοσμημένων χώρων του Ζενέ είναι παρούσες στην ταινία κι έρχονται σε υπέροχη αντιδιαστολή με τις απλωμένες αμερικανικές βίστες.

Το σενάριό του, αυτή τη φορά, μοιάζει πιο βιαστικό και το χιούμορ του δεν έχει τη σκοτεινή προκλητικότητα που τον κάνει να ξεχωρίζει, σαν εκτός Γαλλίας να νιώθει ελαφρώς έξω από τα νερά του. Ο μικρός πρωταγωνιστής, Κάιλ Κάτλετ, έχει ένα ακαταμάχητο αγορίστικο πρόσωπο, σκανταλιάρικο κι ευαίσθητο, αλλά χάνει ως ερμηνευτής με μια απειρία που φαίνεται στην οθόνη. Ωστόσο οι εικόνες της ταινίας, ειδικά στο εκπληκτικό 3D της και η εξ αρχής τρυφερή της ιστορία συνθέτουν ένα θαυμάσιο παραμύθι, μια χαριτωμένη ιστορία μοναξιάς και αγάπης, που ενώ δεν ανεβαίνει ψηλά στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη της, παραδίδει στιβαρές δόσεις ενήλικης μαγείας με αφοπλιστική παιδικότητα.

38 Μάρτυρες (38 Témoins)

Σκηνοθεσία: Λουκά Μπελβό

Ηθοποιοί: Ιβάν Ατάλ, Σοφί Κιντόν, Νικόλ Γκαρσιά, Νατασά Ρενιέ

Μια νεαρή φοιτήτρια δέχεται επίθεση έξω από μια μεγάλη πολυκατοικία: κάποιος τη μαχαιρώνει, τη βιάζει και τη δολοφονεί, ενώ κανείς από τους γύρω ενοίκους μοιάζει να μη γνωρίζει τίποτε για την επίθεση. Σύντομα, ένας από τους ενοίκους θ’ αποκαλύψει ότι εκείνο το βράδυ άκουσε μια κραυγή που αποκλείεται να πέρασε απαρατήρητη κι από τους υπόλοιπους. Γιατί λοιπόν κανείς δεν έσπευσε να βοηθήσει; Στην ταινία, που έκανε την επίσημη έναρξη του περασμένου Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, ο Βέλγος Λουκά Μπελβό βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ντιντιέ Ντεκουέν που εμπνεύστηκε από τη δολοφονία της Κίτι Τζενοβέζε, που το 1964 συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Από ένα σύνθετο, ανθρωποκεντρικό θρίλερ που προσφέρεται για κοινωνικό σχολιασμό, ο Μπελβό καταλήγει με μια ταινία παγερά ακαδημαϊκή, τουλάχιστον μέχρι το, ομολογουμένως, καθηλωτικό φινάλε της. Τα δεδομένα της δολοφονίας και τα εκπληκτικά ντεκόρ της πόλης και του λιμανιού μοιάζουν να τον αφορούν περισσότερο από τους ίδιους τους ήρωες, με τους οποίους δεν καταφέρνει να συνδεθεί ούτε ο ίδιος ούτε κι ο θεατής.

Ο θυρωρός

(Mientras Duermes)

Σκηνοθεσία: Χάιμε Μπαλαγκέρο

Ηθοποιοί: Λουίς Τοσάρ, Μάρτα Ετούρα, Αλμπέρτο Σαν Χουάν

Ο Σέζαρ είναι θυρωρός σε μια πανέμορφη, παλιά, μεγαλοαστική πολυκατοικία του 1900 στη Βαρκελώνη. Ζει μόνος, επισκέπτεται τακτικά τη μητέρα του, που νοσηλεύεται ανήμπορη και σιωπηλή, κι έχει ένα και μοναδικό στόχο στη ζωή του. Μια κι εκείνος ουδέποτε μπόρεσε να νιώσει στη ζωή του την ευτυχία, θέλει να κάνει όλους τους γύρω του να νιώθουν δυστυχείς και κυρίως την αιωνίως χαρωπή 30χρονη Κλάρα. Οι προθέσεις του, όμως, θα τον οδηγήσουν σ’ ένα λαβύρινθο στρατηγικής και μίσους στον οποίο, άθελά του, θα εγκλωβιστεί.

Ο σκηνοθέτης του «REC» επιστρέφει στο κοινωνικού προσανατολισμού θρίλερ, με μια ταινία που κερδίζει πόντους από το γεγονός ότι πλάθει σασπένς στους κλειστούς χώρους μιας πολυκατοικίας, άντε και στην ταράτσα. Η πλοκή ξεκινά ευρηματικά, αλλά στην πορεία ξεφεύγει στην υπερβολή κι ο πρωταγωνιστής Λουίς Τοσάρ γεμίζει με το σκοτεινό πρόσωπό του την οθόνη, αλλά ο σκηνοθέτης δεν εκμεταλλεύεται καμιά άλλη από τις φιγούρες της πολυκατοικίας.

Οι πετυχημένες σκηνοθετικά στιγμές επαναλαμβάνονται ώσπου να γίνουν επίπεδες και παρά την έντονη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα μιας αναπτυσσόμενης παράνοιας, η ταινία δεν αποκτά τη δύναμη που κυνηγά.

«3 μέρες διορία»

(3 Days to Kill)

Σκηνοθεσία: ΜακΤζι

Ηθοποιοί: Κέβιν Κόστνερ, Αμπερ Χερντ, Χάιλι Στάινφελντ, Κόνι Νίλσεν

Ο Ιθαν Ρένερ είναι ένας υπερκατάσκοπος που μαθαίνει ότι έχει λίγο χρόνο ζωής ακόμα. Ενα πειραματικό φάρμακο μπορεί να του χορηγηθεί, εάν ολοκληρώσει μια τελευταία, υπεράνθρωπη αποστολή. Ταυτόχρονα, ο Ιθαν θέλει να ξαναχτίσει τη σχέση του με τη γυναίκα και την έφηβη κόρη του. Πληθωρική παραγωγή του Λικ Μπεσόν, περιπέτεια με πρόθεση την ταχύτητα και το σασπένς, ένα όχημα για το come back του Κέβιν Κόστνερ στο πρότυπο που χάραξε ο Λίαμ Νίσον με το «Taken», στο οποίο δυστυχώς ο Κόστνερ δεν καταφέρνει ν’ αποβάλει το clean cut προφίλ του και ν’ αγκαλιάσει τον σκληροτράχηλο άντρα μέσα του.

Ο κύκλος των αναμνήσεων

(The Railway Man)

Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Τεπλίτζκι

Ηθοποιοί: Κόλιν Φερθ, Νικόλ Κίντμαν, Χιρογιούκι Σανάντα, Στέλαν Σκάρσγκααρντ

Ο Ερικ Λόμαξ, Βρετανός βετεράνος του Β΄ Παγκόσμιου, γνωρίζει στα 50 του την Πάτι, την ερωτεύεται, την παντρεύεται και για πρώτη φορά νιώθει ασφάλεια. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων στη ζωή του, φέρνει στην επιφάνεια σκοτεινές μνήμες του παρελθόντος, όταν ο νεαρός Ερικ βρέθηκε όμηρος και βασανίστηκε απάνθρωπα στα χέρια του ιαπωνικού στρατού. Για χάρη της νέας προοπτικής ευτυχίας, ο Ερικ θ’ αποφασίσει να αντιμετωπίσει τους παλιούς του δαίμονες, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να έρθει αντιμέτωπος με τον βασανιστή του.

Βασισμένη στην αυτοβιογραφία του πραγματικού Ερικ Λόμαξ, η ταινία είναι ένα απλοϊκό αντιπολεμικό κατηγορώ, με στιγμές αχρείαστου μελοδράματος, πλούσια σε κλισέ και, παραδόξως, με μετριότατες ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές της που μας έχουν συνηθίσει σε καλύτερα. Το μοναδικό σημείο που θα μπορούσε να ανεβάσει την ένταση, η συνάντηση θύματος και θύτη με αντεστραμμένους, πια, τους ρόλους τους, όχι απλώς δεν αξιοποιείται αρκετά, αλλά έρχεται και στο τελευταίο βαγόνι της ταινίας, όταν πια η απογοήτευση έχει μαζευτεί.

Το 24ωρο μιας ξανθιάς

(Walk of Shame)

Σκηνοθεσία: Στίβεν Μπριλ

Ηθοποιοί: Ελίζαμπεθ Μπανκς, Τζέιμς Μάρσντεν, Ιθαν Σάπλι

Μια φιλόδοξη παρουσιάστρια ειδήσεων προορίζεται για μεγάλο εθνικό κανάλι: το βράδυ που πιστεύει ότι έχει χάσει τη θέση, γίνεται σκνίπα και κοιμάται μ’ έναν μπάρμαν. Το πρωί μαθαίνει ότι έχει ακόμα ελπίδες, αλλά η διαδρομή της προς το κανάλι θα είναι εφιαλτική, συμπεριλαμβάνοντας από καρτέλ μέχρι εξοργισμένους ταξιτζήδες.

Ανευρη, προβλέψιμη και «πρόχειρη» κωμωδία, με την Ελίζαμπεθ Μπανκς να μην μπορεί να κρατήσει στο μικροσκοπικό της φόρεμα την κεντρική ηρωίδα και μια πλοκή που μοιάζει πράγματι να κρατά ένα 24ωρο.