Χρονογράφημα 

Του Πέτρου Μανταίου

Είναι το μόνο που μπορεί να συστήσει κανείς στους οδηγούς της Αττικής, υποθέτω και των υπόλοιπων νομών της επικράτειας, καθώς συνεχίζουμε να είμαστε ενιαία και αδιαίρετη χώρα, με ίδιους νόμους για όλους: Προσοχή στις λακκούβες, φίλτατοι οδηγοί, ιδίως όσοι έχετε απωθημένα… Σουμάχερ ή πιλότου καταδιωκτικού αεριωθούμενου. Διότι οι λακκούβες ήρθαν με τον «Καλλικράτη» για να μείνουν, και ο θεός τής, κατ’ όνομα, ασφάλτου να βάλει το χέρι του∙ όπου με τον όρο «θεός της ασφάλτου» εννοούμε το καλό πνεύμα (το πολύ κανένα σκασμένο λάστιχο!), εν αντιθέσει προς τον γνωστό αιμοδιψή Μολώχ της ασφάλτου.

Καθόσον με τον, αγνώστου εμπνεύσεως, «Καλλικράτη» (μόνος γνωστός Καλλικράτης της αρχαιότητας ήταν ένας μεγαλοεργολάβος, ο οποίος τα κονομούσε στην πλάτη του Ικτίνου που ήταν και το ταλέντο!), ναι μεν πολλές αρμοδιότητες του κράτους… μετανάστευσαν προς τοπική αυτοδιοίκηση (δήμοι, νομαρχίες, περιφέρειες), όμως μετανάστευσαν… α λα «Ξένιος Ζευς»∙ ούτε τα εισιτήρια που λέμε. Ετσι («Καθημερινή» 13/1) πέρασε από το υπουργείο Ανάπτυξης Υποδομών και λοιπά… στην περιφέρεια Αττικής η Διεύθυνση Εργων Συντήρησης Οδοποιίας με σαράντα μάστορες κι εξήντα μαθητάδες και την ευθύνη 2.500 χιλιομέτρων βασικών οδικών αρτηριών της πρωτεύουσας∙ οι δευτερεύουσες υπάγονται στον δήμο∙ ίδια χάλια!

Πλην όμως, το κράτος λεφτά ου δίδει, ως υποχρεούται βάσει του άρθρου 102 του Συντάγματος. Η περιφέρεια δεν παραλαμβάνει τους δρόμους∙ ορθώς, καθόσον δεν υπάρχει γνωστή περίπτωση παγκοσμίως, δρόμου που να συντηρείται με… ρίγανη. Το υπουργείο Μεταφορών Δικτύων και λοιπά… ορθώς ου δίδει, διότι με «Καλλικράτη» λεφτά πάπαλα, τώρα τα κάνει κουμάντο το Οικονομικών… Οπότε, τι άλλο μένει από έναν καλό λόγο: Προσοχή στις λακκούβες! Τουλάχιστον της ασφάλτου. Γιατί αν πάμε και σε λακκούβες μεταφορικές, εκεί παραδίδουμε και τις πινακίδες∙ νεολογισμός του παλαιού: τινάζουμε τα πέταλα. Αλλη ιστορία οι λακκούβες… της φάβας, που κατάπιαν το λάδι της εθνικής ημών οικονομίας, αμήν!