Κροκοδείλια είναι τα δάκρυα του υπουργείου Οικονομικών για τα λάθη και τις παραλείψεις, τις αδικίες και την αναποτελεσματικότητα που προκύπτουν από τον «φουσκωμένο» ενιαίο φόρο στα ακίνητα (ΕΝΦΙΑ). Το εξοργιστικό είναι ότι τον βαρύ πέλεκυ της Εφορίας ένιωσαν στον αυχένα τους οι ιδιοκτήτες αδόμητων οικοπέδων ή οικοπέδων με κτίσματα στα οποία δεν έχει καλυφθεί πλήρως ο συντελεστής δόμησης! Αντί να επιβραβεύσουν δηλαδή εκείνους που δεν χτίζουν σε όλο το οικόπεδο, δίνοντας έτσι ανάσα στον πυκνά δομημένο χώρο των μεγαλουπόλεων, τους τιμωρούν κι από πάνω γιατί άφησαν ακάλυπτο χώρο. Σε άλλες χώρες αυτό θεωρείται εντελώς αντιδημοκρατικό γιατί είναι σφόδρα αντιοικολογικό.
Θύματα επίσης της ανάλγητης και αντικοινωνικής φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι οι άνεργοι, επειδή έτυχε να έχουν στο όνομά τους κάποιο οικόπεδο ή την ψιλή κυριότητα σε κάποιο διαμέρισμα και τη δυνάμει επικαρπία του. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση θέλησε χθες να «πουλήσει» φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες, να εμφανίσει δηλαδή ότι προβαίνει σε διορθώσεις με φοροαπαλλαγές, που όμως προβλέπονται από τον σχετικό νόμο. Ουσιαστικά κρύβει την ανεπάρκειά της και την ανικανότητά της να επιβάλει φόρους εκεί που πρέπει, στη μεγάλη δηλαδή ακίνητη περιουσία, και κατακρεουργεί το μικρό λαϊκό σπίτι και το οποιοδήποτε μικρό εξοχικό.
Η αναστάτωση των πολιτών αλλά και η σύγχυσή τους από τα πολλαπλά λάθη της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι απόδειξη της αδικίας στην οποία προβαίνει η ίδια, όμως προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί δηλώνοντας ότι παραχωρεί φοροαπαλλαγές, που ήδη είναι θεσμοποιημένες (!) και αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες ιδιοκτητών, όπως άτομα με αναπηρία άνω του 80%, πολύτεκνοι και μακροχρόνια άνεργοι οι οποίοι, βάσει νόμου, δικαιούνται έκπτωση 50%. Το υπουργείο φρόντισε να φορολογήσει ακόμη και ακίνητα που είναι ημιτελή, δεν έχουν δηλαδή ηλεκτροδοτηθεί και άρα δικαιούνται έκπτωση 60% επί του κανονικού φόρου.
Είναι αστεία όσα λέει η κυβέρνηση ότι θα φροντίσει να καλύψει τα δικά της λάθη από τις υπερβολικές και άδικες επιβαρύνσεις. Με τέτοια λάθη και τόσες αδικίες οφείλουν οι υπεύθυνοι του υπουργείου να πάνε σπίτια τους, αλλά πού να βρεθεί ευαισθησία όταν έχει χαθεί κάθε επαφή με την πραγματικότητα και την ίδια την κοινωνία. Η κυβέρνηση αρνείται να δεχθεί ότι η μικρή ιδιοκτησία οφείλει να προστατευτεί και να μετατοπιστεί το φορολογικό βάρος στη μεγάλη περιουσία. Ολη η προσπάθεια της κυβέρνησης ήταν να υπάρξει επικοινωνιακή διαχείριση της οργής και της αγανάκτησης που προκαλούν στο σύνολο της κοινωνίας τα αλλεπάλληλα χαράτσια.
