Κάπως αργά το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο, το ενδιαφέρον του δηλαδή για τους πολίτες που έχουν πληγεί βάναυσα από την κρίση, εν προκειμένω τους δανειολήπτες που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην αποπληρωμή των δανείων.

Σε συνέντευξη Τύπου, στη Βουλή, παρουσίασε πρόταση νόμου για την προστασία των δανειοληπτών. Η πρόταση δεν προβλέπει «κούρεμα», όπως ζητούν οι «πάσχοντες», αλλά η μηνιαία δόση για το σύνολο των οφειλών κάθε φυσικού προσώπου να μην ξεπερνά το 30% του μηνιαίου ατομικού ή οικογενειακού εισοδήματος.

«Ημιτελές βήμα» χαρακτήρισαν την πρόταση του ΠΑΣΟΚ εκπρόσωποι δανειοληπτών, «το οποίο αντιγράφει το μοντέλο που ήδη εφαρμόζουν οι τράπεζες και άρα δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες των χιλιάδων υπερχρεωμένων νοικοκυριών».

Το ίδιο χαρακτήρισαν και τις ανακοινώσεις, για το εν λόγω θέμα, του υπουργού Ανάπτυξης. Η κίνηση του υπουργού σαφώς ενόχλησε κύκλους του ΠΑΣΟΚ, που εξέφραζαν τη δυσφορία τους για την -όπως επισημαίνουν- κίνηση εντυπωσιασμού της κυβέρνησης να παρουσιάσει την πρόταση νόμου δύο μέρες νωρίτερα.

Κρατήθηκε εντούτοις η ψυχραιμία για την αποφυγή μιας νέας ενδοκυβερνητικής κρίσης. Οσο και αν το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να δείξει ότι διαφοροποιείται, έστω και ανεπαίσθητα, από την κυβερνητική πολιτική, πληρώνει το τίμημα της συγκυβέρνησης, τη σύμπλευση με μια αντιλαϊκή πολιτική, την οποία, όμως, χωρίς αντίρρηση επιδοκιμάζει, προσυπογράφοντας την άσκησή της.

Είναι μια απελπισμένη προσπάθεια, απότοκος της συνειδητοποίησης ότι έχει συρρικνωθεί δραματικά η εκλογική του δύναμη, ότι οι ψηφοφόροι όλο και απομακρύνονται αναζητώντας νέες πολιτικές δυνάμεις που θα τους εκφράσουν καλύτερα.

Θα έπρεπε να περιμένουν μια τέτοια εξέλιξη μετά την αποδοχή της ηγεσίας να συγκυβερνήσει. Το εθνικό χρέος, που επικαλούνται για τη συγκυβέρνηση, δεν πείθει τους ψηφοφόρους, οι οποίοι έχουν καλά καταλάβει ότι δεν είναι δυνατή μια κυβερνητική πολιτική τριών κομμάτων.

Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο όταν η κυβέρνηση αποφασίζει πρωθυπουργικά, όταν δηλαδή ο πρωθυπουργός προχωρεί σε πράξεις χωρίς να ρωτήσει τους συγκυβερνήτες. Δεν ερωτά, διότι γνωρίζει ότι και οι δύο ηγέτες της συγκυβέρνησης είναι εγκλωβισμένοι στις μνημονιακές υπογραφές τους.

Η κίνηση του ΠΑΣΟΚ να παρουσιάσει μια φιλολαϊκή πρόταση πέφτει στο κενό. Δεν μπορεί, με άλλα λόγια, να τους απενοχοποιήσει. Ετσι κι αλλιώς, έχει εντελώς απομακρυνθεί από τα σοσιαλιστικά ιδεώδη, που, έστω και προσχηματικά, τα ευαγγελιζόταν ή τα προπαγάνδιζε στις προεκλογικές του προσπάθειες.

Είναι αργά πλέον να επαναποκτήσει την ευμένεια των πολιτών, ακόμη και την απλή επιδοκιμασία τους.