Στον Νίκο Σβέρκο

• Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για συνεργασία μεταξύ των δύο χώρων;

Το θεωρώ αυτονόητο. Προσωπικά με εκφράζει ο όρος «Αριστερά». Πιστεύω ότι η Αριστερά είναι και πρέπει να συμπεριφέρεται ως μια μεγάλη οικογένεια. Κατανοώ ότι ορισμένοι θέλουν περαιτέρω προσδιορισμούς: ριζοσπαστική αριστερά, κεντροαριστερά, ανανεωτική αριστερά κ.ο.κ. Η κρισιμότητα όμως του διλήμματος που αντιμετωπίζουμε σήμερα, δηλαδή σωτηρία ή συντριβή της κοινωνίας, πρέπει να μας ενώνει. Και πρέπει ο καθένας να διαλέξει το στρατόπεδο μέσα από το οποίο θα δώσει τη μάχη. Ο δικομματισμός έχει βέβαια πεθάνει. Η μάχη όμως δίνεται -και θα δοθεί στις επόμενες εκλογές- ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα. Δύο και μόνο δύο. Από τη μια πλευρά τρόικα και σημερινή κυβέρνηση, από την άλλη η δύναμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμαχία πολλών προοδευτικών, δημοκρατικών, αριστερών, οικολογικών δυνάμεων. Κι αυτό το δίπολο αποκτά πρώτη φορά περιεχόμενο, δεν εξυπηρετεί απλά την εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία.

• Το ΠΑΣΟΚ χωράει σε αυτή την προοπτική συνεργασίας;

Το κόμμα του κ. Βενιζέλου, απομεινάρι του παλιού ΠΑΣΟΚ και συνιστώσα πλέον της Ν.Δ., σίγουρα όχι. Είναι αντίπαλος. Πέρα από αυτό το κόμμα-απομεινάρι, έχει μείνει τίποτα από το ιστορικό ΠΑΣΟΚ; Και τι; Δεν ξέρω. Ισως. Θα δείξει…

• Και με τη ΔΗΜΑΡ τι γίνεται;

Η αποχώρηση του Σπύρου Λυκούδη δεν είναι μια απλή αποχώρηση ενός ακόμα βουλευτή. Είναι η επισφράγιση του διαζυγίου που έχει επέλθει μέσα στη ΔΗΜΑΡ ανάμεσα σε δύο πολιτικές γραμμές, ασυμβίβαστες μεταξύ τους. Είχα επισημάνει εδώ και μήνες ότι αυτή η εξέλιξη είναι αναπόφευκτη. Ενα μέρος της ΔΗΜΑΡ θα ακολουθήσει τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ και ένα άλλο μέρος καλείται να συνταχθεί στη συμμαχία των αντι-νεοφιλελεύθερων δυνάμεων. Βέβαια, οι χειρισμοί του Φώτη Κουβέλη έχουν διαλύσει οργανωτικά αυτό το κόμμα και του έχουν αφαιρέσει κάθε πολιτική επιρροή. Η τελευταία δημοσκόπηση το μετράει κάτω από το όριο του 1%. Αλλά παραμένουν αξιόλογα στελέχη και βουλευτές που μπορούν να συνδράμουν σε έναν νέο πόλο μεταρρυθμιστικής Αριστεράς.

• Υπάρχει περίπτωση να προταθεί κάποιο πρόσωπο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, το οποίο να στηρίξετε με την ψήφο σας;

Δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση. Αυτή η κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχει χάσει κάθε ουσιαστική νομιμοποίηση. Η κυβέρνηση δεν τόλμησε να φέρει προς ψήφιση ούτε καν το κυβερνητικό της πρόγραμμα, αυτό που συμφώνησαν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ. Επιπλέον, κάθε μέρα που περνάει με Σαμαρά – Βενιζέλο στην κυβέρνηση βυθίζει την κοινωνία στη φτώχεια και την απελπισία. Είναι ζωτικά επείγον να αποχωρήσει αυτή η κυβέρνηση!

• Στις αρχές του 2014 ιδρύθηκε η «Κοινωνία Πρώτα». Σε ποια φάση βρίσκεται;

Σε φάση οργανωτικής ανάπτυξης. Μετά τις 17 Σεπτεμβρίου θα απευθύνουμε ένα πανελλαδικό κάλεσμα για την ενίσχυση της κίνησής μας και ταυτόχρονα θα πάρουμε πολιτικές πρωτοβουλίες με κατεύθυνση αυτό που ονομάζουμε «συμμαχίες για την ανατροπή». Στο πλαίσιο αυτό η «Κοινωνία Πρώτα» διοργανώνει την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου εκδήλωση για τις σχέσεις Κεντροαριστεράς και Αριστεράς με σημαντικές παρουσίες. Ορισμένοι αμφιβάλλουν αν υπάρχει καν Κεντροαριστερά σήμερα. Είναι εύλογη η αμφιβολία τους, διότι σήμερα τον όρο «Κεντροαριστερά» τον διεκδικεί μεταξύ άλλων και ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος είναι συνιστώσα της Δεξιάς. Ο αποπροσανατολισμός που προκύπτει είναι πλήρης. Υπάρχουν όμως πολίτες αυτής της χώρας οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται «κεντροαριστεροί» και που δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τον κ. Σαμαρά, ούτε με τον κ. Βενιζέλο. Σε αυτούς απευθυνόμαστε και τους λέμε: «Πάμε μαζί, με την Αριστερά, για μια άλλη πολιτική, αντι-νεοφιλελεύθερη, προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας».