Το πολιτικό σύστημα, αυτό που έχουν υπηρετήσει και εκμεταλλευτεί έως τώρα τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, ξέρει καλά να αυτοπροστατεύεται και να επιβιώνει, με έναν πολύ απλό και ανώδυνο γι' αυτά τρόπο. Απλώς το ένα συγχωρεί τα σκάνδαλα και τις αμαρτίες του άλλου και όλα μέλι γάλα. Τι άλλο παρά άφεση αμαρτιών στον Ευάγγελο Βενιζέλο ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού ότι «χάρη στον νόμο Βενιζέλου έχουμε σήμερα τα υποβρύχια». Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Βενιζέλος, υπουργός Εθνικής Αμυνας τότε, είχε καταθέσει το 2010 νόμο με τον οποίο η Ελλάδα πλήρωσε 1,3 δισ. ευρώ επιπλέον για τη ναυπήγηση δύο υποβρυχίων. «Ξέχασε» λοιπόν ο κ. Σαμαράς ότι όταν είχε κατατεθεί ο νόμος αυτός τον είχε καταγγείλει στη Βουλή ως σκανδαλώδη, όπως και στελέχη της παράταξής του. Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης έλεγε ότι «η υπόθεση έχει οσμή σκανδάλου», ενώ ο Κώστας Τασούλας δεν είχε πειστεί «γιατί δεν είναι σκάνδαλο και τεράστιο λάθος». Ο Αργύρης Ντινόπουλος, βουλευτής τότε της Ν.Δ., αρθρογραφώντας συμπέραινε: «Ε, όχι και »αθώος» για τα υποβρύχια ο Βενιζέλος».

Λίγες ώρες προτού ξεκινήσει στη Βουλή η τριήμερη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και με αφορμή την καθέλκυση του υποβρυχίου «Πιπίνος», ο πρωθυπουργός, μπροστά ίσως στο ενδεχόμενο να υπάρξουν διαρροές από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατά την ψηφοφορία, απάλλαξε πολιτικά τον κάποτε αντίπαλό του και νυν συνέταιρό του από κάθε ευθύνη.

Η πολιτική αυτή απαλλαγή δεν σημαίνει βεβαίως τίποτε. Το σκάνδαλο των υποβρυχίων παραμένει και διερευνάται για την απόδοση ευθυνών. Η «ταφόπλακα» που επιχείρησε να βάλει ο πρωθυπουργός δεν δίνει τέλος στη σοβαρή αυτή υπόθεση. Ηταν φυσικό να αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τον κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο Θοδωρή Δρίτσα δήλωσε ξεκάθαρα: «Ο πρωθυπουργός έδωσε συγχωροχάρτι σε όλες τις κυβερνήσεις και τους υπεύθυνους υπουργούς των 12 τελευταίων χρόνων… Για μας το διαρκές σκάνδαλο των υποβρυχίων και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά παραμένει ανοιχτή υπόθεση».

Με έναν ωμά αποκαλυπτικό τρόπο, ο κ. Σαμαράς απέδειξε ότι όσοι νέμονται το πολιτικό σύστημα, στην ουσία δεν είναι αντίπαλοι, αλλά σύμμαχοι, συνοδοιπόροι και ότι απλώς εναλλάσσονται στην εξουσία όταν τα σκάνδαλα του ενός κόμματος αρχίζουν να καταγγέλλονται ανοιχτά από την κοινωνία και τον Τύπο. Τότε το ένα κόμμα «αποκαθαίρει» το άλλο έως ότου λησμονηθούν τα ατοπήματα και τα σκάνδαλα. Στην πραγματικότητα ήταν μια κυνική δήλωση από τον πρωθυπουργό, μια ομολογία της δικής τους αλήθειας, των κομμάτων που κυβερνούν εννοείται. Τι άλλο χρειάζεται ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι εμπαίζουν τον ελληνικό λαό;