Το μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας αντιμετωπίζει διαχρονικά ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα: θεωρεί ότι απευθύνεται σε πολίτες μέτριων -στην καλύτερη περίπτωση- νοητικών δυνατοτήτων. Θεωρεί ότι ο μέσος πολίτης διαθέτει δείκτη νοημοσύνης λίγο υψηλότερο από του ραδικιού, που με χίλια δυo ζόρια έμαθε γραφή και ανάγνωση και μπορεί να του πουλάει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Ακόμα και αν δεν θεωρεί ηλίθιους τους ψηφοφόρους, είναι σίγουρο ότι ο δείκτης της δικής του νοημοσύνης είναι ίδιος ή οριακά χαμηλότερος από του Αϊνστάιν. Πιστεύει, όταν αναλύει για παράδειγμα την οικονομική πολιτική, ότι δεν υπάρχει ούτε ένας πολίτης–ψηφοφόρος που να κατανοεί ολίγα οικονομικά, να έχει τελειώσει μια οικονομική σχολή, να έχει ένα μεταπτυχιακό, ένα διδακτορικό…
Ο ποινικολόγος που πολιτεύτηκε και μια ωραία πρωία τού ανατέθηκε ο θώκος του υπουργού Υγείας μιλάει λες και το ακροατήριό του αποτελείται από ταλαίπωρους ηλικιωμένους που πέραν του χωραφιού τους και τους χωριού τους δεν γνωρίζουν τίποτα και που έχουν θεοποιήσει τον ενωμοτάρχη της χωροφυλακής, τον παπά του χωριού, άντε και τον δάσκαλο, που είναι γραμματιζούμενος. Δεν περνά από τον νου του πονηρού πολιτευτή ότι στο ακροατήριό του μπορεί να υπάρχουν και γιατροί με λαμπρές σπουδές, άνθρωποι που έχουν σπουδάσει οικονομικά υγείας, που διαθέτουν προϋπηρεσία σε χώρες του εξωτερικού, που αποτελούν πρότυπα στην παροχή δημόσιας υγείας…
Η ιστορία με την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τα δίνουμε, μας είπαν, σε ιδιώτες, για να τα αναβαθμίσουν ώστε να μην είναι απλώς διάδρομοι προσγείωσης και απογείωσης και για τον λόγο αυτό θα τα εκμεταλλεύονται για 30 χρόνια τουλάχιστον. Τι καταλαβαίνει ο πολίτης λοιπόν; Οτι ο επενδυτής θα πληρώσει για να κάνει το αεροδρόμιο Κεφαλονιάς διεθνών προδιαγραφών και να προσγειώνονται τα «τσάρτερ» το ένα μετά το άλλο φορτωμένα με τουρίστες. Για τον λόγο αυτό ο επενδυτής θα παίρνει τα έσοδα (τέλη στάθμευσης αεροσκαφών, ενοικίαση γκισέ σε αεροπορικές εταιρείες, καταστημάτων κ.λπ.) για 30-50 χρόνια. Τώρα λοιπόν που αποδεικνύεται ότι μεγάλο μέρος αυτής της ιδιωτικής επένδυσης θα κληθεί να την πληρώσει ο επιβάτης, καταβάλλοντας «κεφαλικό φόρο» μέσω του εισιτήριου, τι συμβαίνει; Ο πολίτης ήταν ανόητος και δεν είχε καταλάβει εξαρχής τους όρους της ιδιωτικοποίησης; Ή μήπως ο «πονηρός» υπουργός δεν είναι και τόσο έξυπνος, καθώς συνεχίζει να πιστεύει ότι δεν είναι υποψιασμένοι οι πολίτες αυτής της χώρας; Ας καταλάβουν όλοι ότι οι πολίτες δεν τρώνε πλέον το παραμύθι της «αξιοποίησης»…
