Υποσημειώσεις
Του Γιώργου Σταματόπουλου
Τα παιδιά που πάνε να παρακολουθήσουν μαθήματα μυθολογίας(!) και, προσεχώς, Ιστορίας από τους λεβέντες της Χρυσής Αυγής δεν φταίνε σε τίποτε. Μικρά παιδιά είναι, αμέριμνα, ανυποψίαστα. Μα ούτε και οι μαντραχαλάδες του ναζιστικού κόμματος φέρουν ευθύνη για την ανόητη πρακτική τους' τη δουλειά τους κάνουν οι άνθρωποι προσπαθώντας να ανταποκριθούν στην «αίγλη» των ναζί δασκάλων τους.
Αλλά εκείνοι οι έρμοι οι γονείς, πού τα στέλνουν τα παιδιά τους; Θεωρούν το σχολείο τόσο ανεπαρκές ώστε να μη δίνει στα τέκνα τους τη θεμελιώδη μάθηση και γνώση; Τι καπνό φουμάρουν οι δυστυχείς που εμπιστεύονται τα σπλάγχνα τους σε ημιεγγράμματους, και σύμφωνα με τα λόγια και τις πράξεις τους, ημιπολιτισμένους και αμόρφωτους ανθρώπους; Τι προσδοκάνε να μεταδώσουν στα παιδιά τους αυτά τα απελέκητα ξύλα;
Λένε ότι δεν διδάσκουν οι ίδιοι (αυτό, δα, έλειπε) και ότι έχουν συνεργάτες παιδοψυχολόγους και παιδολόγους και παιδοψυχαγωγούς (και δεν συμμαζεύεται) οίτινες διδάσκουσιν εις τους παίδας «μυθολογία, ιστορία» και, παρακαλώ, «χριστιανική πίστη». Δεν αντιλαμβάνονται οι γονείς (σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται να είναι, απλώς, εξαπατημένοι) ότι στέλνουν τα παιδιά στο στόμα του λύκου; Στη μισαλλοδοξία, τον φανατισμό, το στραπατσάρισμα των τρυφερών συναισθημάτων που οφείλει να ανακαλύψει, να νιώσει, να καλλιεργήσει και μεταλαμπαδεύσει, τέλος, το κάθε παιδί;
Ποιο σκοτάδι έχει τυφλώσει τον νου τους; Ποιος κακός δαίμονας τους έπεισε ότι οι χρυσαυγίτες μπορούν να υποκαταστήσουν τον κρίσιμο θεσμό της Παιδείας; Μήπως είναι ευκαιρία να στρέψουν οι αρμόδιοι το ενδιαφέρον τους στο αν υπάρχει κενό στην Παιδεία και πώς μπορεί αυτό το κενό να καλυφθεί από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας. Διαφορετικά είμαστε για «να μας κλαίν' κι οι ρέγγες».
Ολα τα άλλα περί κατακραυγής από πολιτικά κόμματα και παιδαγωγούς είναι για εσωτερική κατανάλωση. Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσουν τη δομή του οργανωμένου εκπαιδευτικού ελληνικού συστήματος (θα είχαν πολλούς λόγους…), αλλά μήπως είναι οι γονείς; Και δεν εννοώ τους συγκεκριμένους γονείς. Η πλειονότητα των γονέων βαδίζει στα τυφλά, επηρεαζόμενη από την «αίγλη» τάχα και την ενδυνάμωση που προσφέρουν στον μαθητή οι φροντιστηριακές, επιπρόσθετες κατηχήσεις. Οι ίδιοι βέβαια είναι υπεύθυνοι για την παιδεία των βλασταριών τους, αλλά δεν τους ενοχλεί εάν αυτά (τα βλαστάρια) μυούνται στο μίσος κατά αλλόφυλων, αλλόθρησκων, αλλόδοξων γενικά; Εδώ που τα λέμε οι εγκέφαλοι του ελληνικού ναζιστικού κόμματος επιδεικνύουν ιδιαίτερη ευστροφία. Εχουν δηλαδή αντιληφθεί το πραγματικό κενό της ελληνικής Παιδείας και εκμεταλλεύονται την τετμημένη εκπαιδευτική πολιτική της χώρας, πατώντας στη νέα νοοτροπία των ιστορικών μας που θέλει αποδομημένη και στρογγυλεμένη την ταραχώδη και δραματική ιστορία της Ελλάδας, θέλοντας, τάχα, να απαλείψει τα μίση και τα πάθη που τη χαρακτηρίζουν. Αλλά δεν αποδομείται έτσι εύκολα η Ιστορία, ούτε ιεραρχείται το θυμικό των ανθρώπων ανά τους αιώνες. Ας θωρακιστεί η ελληνική παιδεία και ας ουρλιάζουν μετά οι όποιοι μισαλλόδοξοι αλλόφρονες.
