Χρονογράφημα

Του Πέτρου Μανταίου

Ο Αχελώος, ασφαλώς, δεν έχει λόγο να εντρέπεται. Αυτός, αιώνες τώρα, προτού ακόμα τακτοποιήσει τα γονίδιά της και το ντι-εν-έι της η αδούλωτη φυλή των Ελλήνων, κυλούσε τα νερά του, αλλού ήρεμα και αλλού αφρισμένα∙ εξ ου και το δεύτερο όνομά του: Ασπροπόταμος. Πέρασε, βέβαια, παλαιότερα μία φάση διατάραξης, αλλά προσωρινά. Τότε που επιχείρησε να τον εκτρέψει (πρώτος που το τόλμησε) ο Ηρακλής, αλλά απέτυχε… ηρωικά. Εξ ου και το μεταγενέστερο: «Ποτέ μην κλέβεις του ποταμού το δίκιο». Ας είσαι και νόθος, από θεϊκή μπαγαποντιά, γιος του Δία! Ο Αχελώος, άλλωστε, ήταν θεός κανονικός, εκ γενετής.

Εκτοτε ξαναθυμηθήκαμε οι νεοέλληνες τον Αχελώο τη δεκαετία του ’60, και τον παραθυμηθήκαμε, μετά βαΐων κλάδων και παχυλών σοσιαλιστικών υποσχέσεων, τη δεκαετία του ’80. Οταν η Ελλάδα, οριστικά πλέον και αμετάκλητα, ανήκε στους Ελληνες και οι Ελληνες αρχίσαμε να γινόμαστε φόρου υποτελείς στις πιστωτικές κάρτες και να οικοδομούμε πύργους πλούτου επί σαθρών δανείων. Τότε άρχισαν να εκτρέπουν και τον Αχελώο, με αύλακες, σήραγγες και άλλες… σκοτεινές μεθόδους, αυτοί που, κανονικά, θα έπρεπε να εντρέπονται, εάν η λέξη εντροπή δεν είχε απαλειφθεί από τις τελευταίες, αναθεωρημένες εκδόσεις του λεξικού της νεοελληνικής.

Τώρα λοιπόν, που έχουμε ανάγκη και τη δεκάρα, διαβάζω («Καθημερινή» 24/3) ότι η εκτροπή/εντροπή του Αχελώου ξανάρχεται! Παρά τις αρνητικές, έως τώρα, αποφάσεις ή έντονες επιφυλάξεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και την άρνηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (από το 1994!) να χρηματοδοτήσει το έργο, δόθηκε και… 10μηνη παράταση και… ποσό 9,4 εκατ. ευρώ εγκρίθηκε για στήριξη σήραγγας! Φαίνεται πως είμαστε ενώπιον νέου κόλπου: Εργα που έχουν χρόνια διακοπεί και… μακροημερεύουν ως γιαπιά, θα χρηματοδοτούνται –με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες!– από το… εύπορο ελληνικό Δημόσιο, όχι για να συνεχιστούν, αλλά για να μην… καταρρεύσουν. Οι εργολάβοι ζουν από τα… έτοιμα! Μεγαλείο!