Υποσημειώσεις
Του Γιώργου Σταματόπουλου
Οι περισσότεροι Ελληνες οδηγοί (πολλοί τέλος πάντων) δεν έχουμε την καλύτερη παιδεία οδικής συμπεριφοράς. Αντί να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι ως προς την ασφάλεια της οδήγησης, παραβαίνουμε σήματα και νόμους, με αποτέλεσμα η χώρα να θρηνεί δεκάδες θύματα από τροχαία δυστυχήματα, γεγονός απαράδεκτο για οποιονδήποτε πολιτισμό. Αγνοούμε επιδεικτικά, περιφρονούμε μάλλον τους άλλους οδηγούς, θεωρούμε εαυτούς βασιλείς της ασφάλτου, δεν δίνουμε προτεραιότητα σε ανθρώπους που κινούνται πεζή, πετάμε απορρίμματα με άνεση από τα παράθυρα του αυτοκινήτου μας, δεν χαμηλώνουμε τα φώτα στους κινούμενους αντίθετα από μας, παραβιάζουμε κόκκινα φανάρια και διπλές γραμμές στην εθνική κι ένα σωρό ακόμη, αγενή, προκλητικά, επικίνδυνα για τη ζωή ανθρώπων.
Τι να πεις. Μαθήματα οδηγητικής συμπεριφοράς έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία (μερικά σεμινάρια που γίνονται εσχάτως από εθελοντές καθηγητές δεν αρκούν). Οι γονείς, επίσης, οφείλουν να καθοδηγούν τα παιδιά στο να μάθουν να αναγιγνώσκουν τα σήματα της τροχαίας και να φέρονται με ευγένεια. Είναι που είναι καρμανιόλες οι δρόμοι της χώρας, έρχεται και η αρχοντοχωριάτικη άγνοιά μας και επιδεινώνει την τραγική κατάσταση. Μου έχει πει ταξιτζής ότι το 70% των περιπτώσεων στα τροχαία δυστυχήματα οφείλεται στην έλλειψη παιδείας μας. Και μην ξεχνάμε ότι πολλοί οδηγοί δεν μπαίνουν καν στη βάσανο των εξετάσεων για απόκτηση άδειας οδήγησης. Πληρώνουν κάτι παραπάνω και το δίπλωμα πηγαίνει ταχυδρομικώς (!) σπίτι τους. Αρα βαρύνουν πολλούς οι ευθύνες` τους ίδιους τους οδηγούς, τους εκπαιδευτές και υπαλλήλους του Δημοσίου που συναινούν ή διευκολύνουν την αποφυγή των εξετάσεων.
Είναι πολλοί που τρέχουν σαν δαιμονισμένοι και θέλουν μάλιστα να ερμηνεύσουν οντολογικά την πράξη τους: τάση για ελευθερία, άνεμος ανεξαρτησίας και λοιπά που μόνο θλίψη σκορπίζουν στον πολιτισμό της οδήγησης. Και είναι ακόμη πολλοί που δεν έχουν την καλύτερη σχέση με την υγεία του αυτοκινήτου τους, με την καλή συντήρησή του.
Το πιο θλιβερό και οχληρό είναι ότι μερικοί από τους παρανομούντες δεν έχουν καμία σχέση με την ευγένεια (ποιος κώδικας οδικής συμπεριφοράς). Μια φορά παρατήρησα κάποιον που οδηγούσε στο αντίθετο ρεύμα. «Και τι σε νοιάζει εσένα, ρε μαλάκα;» ήταν η ακαριαία αντίδρασή του. Κάτι πήγα να πω ότι ως πολίτης που ενδιαφέρεται για την ασφάλεια στον δρόμο παρεμβαίνω. Αρχισε να βρίζει χυδαία, πάτησε το γκάζι του (μ' έκανε και μούσκεμα γιατί ήταν χειμώνας) και εξαφανίστηκε στον δικό του κόσμο συμπεριφοράς. Είναι δεκάδες τέτοια παραδείγματα, δεν έχει νόημα να τα καταθέσω. Αφησα για το τέλος το τραγικότερο, την οδήγηση δηλαδή υπό την επήρεια αλκοόλ ή διαφόρων ουσιών. Είναι έγκλημα. Μάλιστα μερικοί τολμάνε να ισχυριστούν ότι οδηγούν καλύτερα τότε! Τι να πεις, πάλι. Τα τσουχτερά πρόστιμα δεν φαίνεται να βοηθάνε. Η συνεχής, όμως, ενημέρωση;
