Του Φώτη Παπούλια

Τελικά ο υπουργός Παιδείας μάς δουλεύει άγρια. Στη δήλωσή του έκανε λόγο για την «αναστάτωση στην οικονομική ζωή του τόπου» υπονοώντας προφανώς τα έξοδα που έχουν καταβάλει οι γονείς εν όψει των πανελληνίων εξετάσεων.

Μα ποια έξοδα, κύριε υπουργέ;

Η δημόσια παιδεία, της οποίας ακόμη προΐστασθε, λειτουργεί άψογα. Κανείς μα κανείς υποψήφιος δεν έχει την παραμικρή ανάγκη να «τρέξει» σε φροντιστήρια` κανείς μα κανείς μαθητής δεν έχει την ανάγκη να οδηγηθεί σε ιδιαίτερα μαθήματα` κανείς μα κανείς γονιός δεν διανοείται να προσφέρει εξωσχολική βοήθεια στο παιδί του.

Και αυτό γιατί η δημόσια εκπαίδευση λειτουργεί άψογα, το δημόσιο σχολείο προετοιμάζει τους μαθητές όχι για να αποστηθίζουν και να παπαγαλίζουν αλλά για να σκέφτονται δημιουργικά και να συμμετέχουν σε ένα σύστημα εξετάσεων που προάγει την κριτική σκέψη. Εξάλλου αυτή δεν είναι η έννοια της Παιδείας και οι εξετάσεις έρχονται ως επακολούθημα κρίσης του εκπαιδευτικού συστήματος;

Ουδείς γονιός έχει βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη εν μέσω κρίσης, για τουλάχιστον τρία χρόνια, ώστε να καλύψει τυχόν αδυναμίες των παιδιών του. Και αυτό γιατί το σχολείο προβλέπει και ανταποκρίνεται ώστε να προετοιμάζει προσωπικότητες, καλύπτοντας κενά και δημιουργώντας συνθήκες γνώσης και όχι στείρας «γνώσης», η οποία έχει ξεχαστεί την επαύριο των εξετάσεων.

Γιατί το δημόσιο σχολείο λειτουργεί άψογα, εφάμιλλα των ευρωπαϊκών, οι καθηγητές απολαμβάνουν διδακτικών προνομίων, δεν ακολουθούν ένα ωρολόγιο πρόγραμμα συμβατικό και απαρχαιωμένο, δεν έχουν πάνω από το κεφάλι τους τη δαμόκλειο σπάθη της «ολοκλήρωσης της ύλης» και οι μαθητές απολαμβάνουν το ταξίδι στη γνώση.

Πριν από λίγο καιρό διάβαζα ότι σε μια μικρή χώρα που θέλει να αυτοαποκαλείται ευρωπαϊκή, τα «ιδιαίτερα» κοστίζουν πενήντα ευρώ την ώρα και τα φροντιστήρια λειτουργούν καλύτερα από τα σχολεία. Ονειδος, κύριε υπουργέ, επιτρέπεται αυτή η χώρα να ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωση;

Τα σχολικά βιβλία αρκούν να προετοιμάσουν τους μαθητές και οι γονείς δεν χρυσοπληρώνουν εξωσχολικά βοηθήματα, τα οποία σύμφωνα με μαρτυρίες γράφονται πριν από εκείνα του πάλαι ποτέ Οργανισμού, ώστε κάποιοι να οικονομάνε «χοντρά».

Η δημόσια παιδεία υπό την αναμορφωτική σας πολιτική το μόνο που απαιτεί από τους μαθητές είναι να απολαμβάνουν τη γνώση, όλα τα άλλα είναι «παραμύθια» για μικρά παιδιά.

Και για να σοβαρευτούμε: ο υπουργός αποδέχτηκε ότι προΐσταται ενός υπουργείου που πριμοδοτεί την παραπαιδεία, ότι τη θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της Παιδείας, ότι οι μαθητές είναι μηχανιστικοί αναμεταδότες «γνώσης» και ότι καθήκον του είναι να μη διασαλευτεί η «εξεταστική τάξη». Για όλα τα υπόλοιπα «γαία πυρί μιχθήτω», εξάλλου έτσι δεν έπρατταν και οι προηγούμενοι από αυτόν;

Ο υπουργός Παιδείας μάς δουλεύει όλους χοντρά. Για το μόνο που νοιάζεται είναι να διεκπεραιώσει τις εξετάσεις και να φύγει «ατσαλάκωτος», όπως και οι προηγούμενοι. Εξάλλου, τι σχέση μπορεί να έχει ένας πανεπιστημιακός με την Παιδεία, ακόμη και αν έχει διατελέσει πρόεδρος του Ιδρύματος Καραμανλή; Προφανώς καμία, παρά μόνο εκείνην του διαχειριστή, δηλαδή του άχρωμου, άοσμου, ανέμπνευστου κομματικού στελέχους που ξεχρεώνει δουλειές.

Για το μόνο που δεν μας δουλεύει ο κύριος υπουργός είναι η αλήθεια που έστω και διά της πλαγίας εκστόμισε: Δημόσια Παιδεία τέλος.