Του Πέτρου Μανταίου

Σε άστεγους και ναρκομανείς αναφερόμουν στην «Τρίτη ματιά» του Σαββάτου. Και πώς όλοι αυτοί οι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, νέοι στην πλειονότητα, που περνούν ή εξωθούνται στην κοινωνική υπερορία και απομόνωση, με τον καιρό και τη συνήθεια, χάνουν τα πρόσωπά τους μαζί με το παρελθόν τους, σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

Για να εγγραφούν εντέλει –αν και όποτε συμβεί– στα «μητρώα» αριθμών και στατιστικών ή στα αστυνομικά δελτία ως άγνωστοι νεκροί. Αφορμή πήρα, από δύο, κάπως παλαιότερες, σκηνές με άστεγους στο –και περί το– Ζάππειο και από μία, εντελώς πρόσφατη, της περασμένης Τρίτης, όπου 8 με 10 νεαροί, εφτά το απόγευμα, τρυπιόντουσαν μπροστά στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων στην Ακαδημίας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν πέφτει ξαφνικά από τον ουρανό. Το καλό (που όλο και σπανίζει) και το κακό (που περισσεύει και κοντεύουμε να το συνηθίσουμε) καλλιεργούνται –καθένα στο έδαφος που του ταιριάζει– και προαναγγέλλονται με ακολουθία φυσικής τάξης: ενέργεια/αδράνεια-αποτέλεσμα…

Την Πέμπτη λοιπόν, και αφού είχα γράψει το κομμάτι του Σαββάτου περί αστέγων και ναρκομανών, διάβασα στα «παρασκήνια» της «Εφ.Συν.» ότι μία μέρα πριν, την Τετάρτη, διεκόπη, λόγω (επιεικώς) χαμηλής συμμετοχής, κοινοβουλευτική συνεδρίαση. Ακόμα και βουλευτές της συγκυβέρνησης (Ν.Δ. και ΔΗΜ.ΑΡ.) «επαναστάτησαν» και «ζήτησαν μετ' επιτάσεως διακοπή», κάτι που έπραξε, υποχρεωτικά, ο προεδρεύων.

Το θέμα, αναφέρει το δημοσίευμα, ήταν μια «θεωρητικώς ανώδυνη» σύγκληση επιτροπής, στην οποία επρόκειτο να πάρουν μέρος πέντε υπουργοί, όμως, εντέλει, από τους πέντε, την κυβέρνηση βρέθηκε, κάποια στιγμή, να εκπροσωπεί μόνον ο… γενικός γραμματέας του υπουργείου… Ναυτιλίας∙ τα κάνανε δηλαδή, κυριολεκτικά, θάλασσα!

Α -παραλίγο να μου διαφύγει! Η επιτροπή που επρόκειτο να συγκληθεί και από την οποία –προφανώς ως άνευ σημασίας– οι πέντε υπουργοί την… έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια, ήταν… μια επιτροπή για τα ναρκωτικά! Αναρωτιέσαι, τελικά, τι είναι χειρότερο: η αδιαφορία ή η πρέζα;