Ολοένα και περιπλέκονται τα πράγματα που αφορούν την εσωτερική συνοχή της τρικομματικής κυβέρνησης, παρά τον πανηγυρικό χαρακτήρα που θέλησε να δώσει ο πρωθυπουργός στο ταξίδι του στο Πεκίνο. Ισχύει το γνωστό απόφθεγμα «έξω πάμε καλά», μέσα όμως; Και το «έξω», ωστόσο, τεχνητό είναι, μιας και επενδυτές δεν φαίνονται στον ορίζοντα.

Ο,τι είχε αφήσει σε εκκρεμότητα ο πρωθυπουργός πριν από την αναχώρησή του για την Κίνα παραμένει εκκρεμές, και μάλιστα απειλητικό, αφού οι ισορροπίες δύσκολα μπορούν να κρατηθούν μεταξύ των τριών εταίρων.

Κύριο θέμα των οπισθοδρομήσεων στη συνοχή της κυβέρνησης εμφανίζεται το νομοσχέδιο για τον ρατσισμό, αν και χρησιμοποιείται ως η λυδία λίθος για την κοινωνική ευαισθησία των βουλευτών και των τριών κομμάτων. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έφτασαν μάλιστα στο σημείο να πουν ότι θα προκαλέσουν τριγμούς στην κυβέρνηση εάν αυτή συνεχίσει να είναι επιφυλακτική και να κωλυσιεργεί. Να υποθέσουμε πως εννοούν ό,τι λένε ή είναι πάλι μία από τα ίδια; Κερδίζουν δήθεν τις εντυπώσεις και στην κρίσιμη στιγμή της ψηφοφορίας πειθαρχούν πειθήνια, ξεχνώντας τις διαφωνίες τους (και τις ευαισθησίες τους…).

Γεγονός είναι ότι το νομοσχέδιο παραμένει στα συρτάρια έως ότου διαλευκανθούν τα επίμαχα άρθρα με πιθανότητα να συμφωνήσουν την τελευταία στιγμή. Ούτως ή άλλως ένα νομοσχέδιο για τον ρατσισμό οφείλει να περιλάβει όλες τις παραμέτρους, τόσο ως προς τις γενεσιουργούς αιτίες της εμφάνισής του, όσο και ως προς τα κρούσματα που εκδηλώνονται εσχάτως από μέλη και βουλευτές του ναζιστικού κόμματος της Βουλής. Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα 'πρεπε να δείξουν ουσιαστικό ενδιαφέρον επί της αρχής και όχι να μεταθέτουν το πρόβλημα στη διαμάχη των άκρων (στη θεωρία των άκρων).

Εχει σημασία, αλλά αυτό πρέπει να φανεί στην πράξη, η αντιμετώπιση του φαινομένου του ρατσισμού (εκ μέρους βουλευτών της Ν.Δ.) όχι με ποινικά μέτρα, αλλά με βάση τα ανακλαστικά της κοινωνίας. Για να αντιμετωπίσει από μόνη της η κοινωνία τον ρατσισμό πρέπει να κατοχυρωθεί η ίδια και ως προς την ασφάλεια και ως προς την οικονομική ανακούφιση. Αυτό απαιτεί όμως κυβέρνηση που είναι κοντά στην κοινωνία, που δεν στρέφει εναντίον της με την παραμικρή ευκαιρία τους κατασταλτικούς κρατικούς μηχανισμούς. Δοκιμάζεται η κυβέρνηση με το ρατσιστικό νομοσχέδιο ή θα γίνουμε για ακόμη μια φορά θεατές ενός παιχνιδιού εντυπώσεων από τα τρία κόμματα; Οσο και αν δείχνουν ότι δυσφορούν, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δύσκολα θα «αποσχιστούν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

Οι τρεις πονοκέφαλοι του Σαμαρά