Της Σοφίας Σακοράφα, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Η πιο αποκαλυπτική στιγμή του εγχειρήματός μας υπήρξε η πολιτική εξομολόγηση ενός 70χρονου στη συνδιάσκεψη, ο οποίος έπειτα από πολλά χρόνια, ξαναοργανώθηκε στους κόλπους της Αριστεράς, με το βλέμμα στραμμένο στον στρατηγικό μας στόχο: να δημιουργήσουμε το μεγάλο ιστορικό μπλοκ της ανατροπής και της πολιτικής μετάβασης σε μια κυβέρνηση κοινωνικής ανασυγκρότησης.

Αυτή η στάση της ενεργητικής δραστηριοποίησης και επανένταξης, πολύ ειδικότερα ενός μεγάλου ανθρώπου, μαρτυρά τρία πράγματα ταυτοχρόνως.

Το πρώτο είναι η συνειδητοποίηση της πολιτικής αναγκαιότητας να συγκροτηθεί ο πόλος που θα επιχειρήσει τη σύγκρουση με το σάπιο και ταυτόχρονα απονομιμοποιημένο πολιτικό σύστημα, καθώς είναι πέρα για πέρα λάθος να πιστεύουμε ότι αυτό θα πέσει σαν ώριμο φρούτο.

Αυτό σημαίνει ότι ο αναγκαίος όρος της μετάβασης είναι η σύγκρουση και ο όρος αυτός αποτυπώνει και τη μόνη υπεύθυνη στάση που μπορεί να έχει η Αριστερά υπό το βάρος των σημερινών εξελίξεων.

Είναι η μόνη υπεύθυνη στάση του κινήματος απέναντι σε έναν λαό που κατακρεουργείται.

Είναι η μόνη υπεύθυνη στάση της αυριανής κυβέρνησής μας απέναντι σε όσους διαμελίζουν πατρίδες σε ΕΟΖ, απέναντι σε όσους έχουν ως όρο επιβίωσης τον εργασιακό μεσαίωνα, απέναντι σε όσους ονειρεύονται κέρδη με τίμημα τη λιτότητα, την ανεργία, την αποανάπτυξη, την ύφεση, τη μη βιωσιμότητα του λαού μας, απέναντι σε όσους βάζουν στον σωλήνα ανθρώπινες ζωές και πειραματίζονται.

Το δεύτερο είναι η συνειδητοποίηση της ώριμης δυνατότητας που έχουμε στον ΣΥΡΙΖΑ να κατακτήσουμε την πολιτική και ιδεολογική σύνθεση, μέσα από έναν πολιτικό φορέα με πλουραλιστικό χαρακτήρα, που σέβεται τις διαφορετικές ιδεολογικές και ιστορικά διαμορφωμένες ευαισθησίες, που αναγνωρίζει τη δυνατότητα ύπαρξης διαφορετικών πολιτικών εκτιμήσεων και παρέχει έδαφος, τόσο σε αυτές τις ευαισθησίες όσο και σε αυτές τις εκτιμήσεις, να καλλιεργηθούν απρόσκοπτα.

Σήμερα η δυνατότητα να συνθέτει κανείς τον πλούτο των θέσεων και των προτάσεων για έξοδο από την κρίση είναι ο μόνος δρόμος εξόδου, αφού πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις και κυρίως ισχυροποιεί τις λύσεις.

Το τρίτο είναι η συνειδητοποίηση του ιστορικού ρόλου μας, ο οποίος κατά την άποψή μου συμπυκνώνεται αφ' ενός στο να αποκτήσουμε οργανικούς δεσμούς με το σύνολο των πολιτών που μας εμπιστεύθηκαν τον Ιούνη, αφ' ετέρου στο να ανοιχτούμε στον κόσμο που ενώ τον Ιούνη έδωσε εντολή επαναδιαπραγμάτευσης, σήμερα νιώθει ένα τεράστιο κενό πολιτικής εκπροσώπησης, με στόχο να αποτελέσουμε την πιο σοβαρή απάντηση στη βαθιά διάρρηξη της πολιτικής εκπροσώπησης που σφραγίζει βαθιά τη σημερινή περίοδο.

Με την έννοια αυτή, το εγχείρημα του νέου φορέα είναι πολιτικά, ιδεολογικά και ιστορικά κρίσιμο, όχι μόνο για την Αριστερά, αλλά συνολικά για τον λαό μας. Ταυτόχρονα θα το χαρακτήριζα διαρκές και εξελισσόμενο.

Ετσι λοιπόν και κάθε φορά που στην πράξη θα εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη μεταξύ μας, οι διαδικασίες της σύνθεσης θα γίνονται πιο στέρεες.

Κάθε φορά που θα εμπεδώνεται στην πράξη η αξία της σύνθεσης, το μέτωπο θα προβάλλει περισσότερο αναγκαίο.

Κάθε φορά που στην πράξη θα εμπεδώνεται η κινηματική δυναμική μας, το μέτωπο θα εξελίσσεται σε πιο μαζικό.

Ολες οι παραπάνω συνθήκες είναι οι αναγκαίες, ώστε η ανατροπή να συντελεστεί στην πατρίδα μας, από τον λαό μας, σε χρόνο ενεστώτα.