Επί δύο χρόνια ετοίμαζε όλα τα γεύματα στο Ελιζέ

Με αφορμή την ταινία «Υψηλή Μαγειρική», που βγαίνει σήμερα στις αίθουσες και αφηγείται την ιστορία της, η σεφ Ντανιέλ Ντελπές προσφέρει συνταγές γυναικείας ανεξαρτησίας

Της Λήδας Γαλανού

Η σεφ Ντανιέλ Ντελπές έγινε περισσότερο γνωστή, ακόμη και πριν από την ταινία «Υψηλή Μαγειρική» του Κριστιάν Βενσάν που βασίζεται στη ζωή της, ως «η μαγείρισσα του Φρανσουά Μιτεράν». Για δύο από τα χρόνια της προεδρίας του, ήταν υπεύθυνη για τα γεύματα που σερβίρονταν στα Ηλύσια Πεδία, για τον ίδιο και τους προσκεκλημένους του.

Ομως ήταν ήδη μία σεφ αναγνωρισμένη στους γαλλικούς μαγειρικούς κύκλους. Μάλιστα, ήταν ο διακεκριμένος Ζοέλ Ρομπισόν που την πρότεινε, με θαυμασμό, για την πολυπόθητη θέση δίπλα στον Μιτεράν. Ηδη από τη δεκαετία του 1970, η Ντελπές ζούσε σε μια φάρμα στην περιοχή Περιγκόρ της Βόρειας Γαλλίας κι εκεί καλλιεργούσε με προσοχή τα τοπικά προϊόντα, μάζευε σπάνιες τρούφες και παρασκεύαζε εκλεπτυσμένα φουά γκρα. Από τα υλικά αυτά συνέθετε τα απλά, παραδοσιακά, αλλά πάντα με δημιουργική σπίθα μενού της, τα οποία προσείλκυαν στη φάρμα και μέσα στο σπίτι της, που μετέτρεψε σε εστιατόριο, πελάτες από ολόκληρη τη Γαλλία.

Επιπλέον, στη διάρκεια των ετών και μέχρι το 1988, που μεταφέρθηκε –για λίγο– στην προεδρική κατοικία, η Ντελπές διοργάνωνε τα «Σαββατοκύριακα Φουά Γκρα», όπου οι ενδιαφερόμενοι περνούσαν δυο μέρες στο Περιγκόρ κάνοντας degustation στα πιάτα τής σεφ. Ιδρυσε και τη «Σχολή Μαγειρικής Τέχνης και Παράδοσης του Περιγκόρ», που πλέον θεωρείται από τις σημαντικότερες στη Γαλλία. Η ζωή και η καριέρα της την οδήγησαν κι έξω από τη Γαλλία, από τη Νέα Ζηλανδία και την Ανταρκτική μέχρι τα περιζήτητα εστιατόρια της Νέας Υόρκης. Το κάθε βήμα της, όμως, μέχρι σήμερα που διανύει την όγδοη δεκαετία της, την οδηγούσε ξανά στο Περιγκόρ και τη δική του αγνή μαγεία, χωρίς ποτέ να λέει όχι σε μια νέα περιπέτεια.

• Πώς σας φάνηκε που είδατε τον εαυτό σας στην οθόνη, ως «Ορτάνς Λαμπορί»;

«Αν γνώριζα την Ορτάνς θα ήθελα πολύ να γίνουμε φίλες. Είναι μια γυναίκα ενδιαφέρουσα, ανεξάρτητη, θαρραλέα, με τους αγώνες και τα συναισθήματά της, μου αρέσει πολύ. Και ξέρει και να μαγειρεύει καλά!»

• Βρήκατε ότι υπάρχουν κοινά ανάμεσα στην τέχνη της μαγειρικής και την τέχνη του κινηματογράφου;

«Υπάρχει μεγάλη σχέση ανάμεσα στο επάγγελμα της μαγείρισσας και αυτό της ηθοποιού. Είναι το ίδιο πράγμα. Υπάρχει ένα όνειρο. Η κατασκευή μιας σειράς πιάτων, η κατασκευή γευμάτων, φαγητών, είναι παρόμοια με την κατασκευή ενός ρόλου. Πρέπει να έχεις ένα όραμα κι έπειτα να χρησιμοποιείς τις γνώσεις και το θάρρος σου για να βουτήξεις μέσα σ’ αυτό και να το κάνεις να λειτουργήσει και ταυτόχρονα να μοιάζει με κάτι αληθινό και μοναδικό. Στην προσωπικότητα της Κατρίν Φρο, της πρωταγωνίστριας, ανακάλυψα τον δικό μου χαρακτήρα».

• Σας εξέπληξε η διασημότητα που σας έδωσε η επιτυχία της ταινίας στη Γαλλία;

«Ηταν φυσικά μια έκπληξη. Αλλά, κινδυνεύοντας να φανώ αλαζονική, θα σας πω ότι η δημοσιότητα κι η “διασημότητα” ήταν κάτι που απολάμβανα ήδη. Αλλά ποτέ δεν μ’ εντυπωσίαζαν ιδιαίτερα, να πω την αλήθεια. Γιατί ανακάλυψα, πίσω από τους δημοσιογράφους, ανθρώπους με τους οποίους μπορούσα να συζητήσω φυσιολογικά. Οι δημοσιογράφοι με βοήθησαν πολύ στη ζωή μου. Κάθε φορά που είχα μια καινούργια ιδέα, μιλούσαν για μένα με ευγένεια και συμπάθεια, κι αυτό μου έφερνε πελάτες. Οταν άνοιξα τη φάρμα μου ως εστιατόριο, μια πρωτοποριακή ιδέα για τότε, το 1974, οι δημοσιογράφοι το συζήτησαν κι ήρθαν πολλοί πελάτες κι αυτό ήταν εκπληκτικό, γιατί η επιχείρηση πήγε θαυμάσια. Επειτα πήγα στην Αμερική και ο Τύπος μιλούσε για μένα και μου πρότειναν πολλά συμβόλαια. Οπότε εγώ με τον Τύπο, την επικοινωνία και τη διασημότητα –“διασημότητα” είναι ίσως μεγάλη λέξη– είχα πάντα σχέσεις αρμονικές κι αναγνωρίζω την αξία τους. Γιατί μου επιτρέπουν να ζω ελεύθερη, στο σπίτι μου, και να δέχομαι μόνο τους ανθρώπους που θέλω να δεχτώ».

• Πώς σας επηρέασε το γεγονός ότι διακριθήκατε στη μαγειρική, έναν από τους πιο ανδροκρατούμενους επαγγελματικούς χώρους;

«Ο κόσμος αποτελείται από άντρες και γυναίκες. Αν δεν με αποδέχονται, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό μου. Αυτό το πιστεύω πραγματικά. Χρειαζόμαστε και τους μεν και τις δε. Εγώ θεωρώ ότι χρειάζομαι τους άντρες. Αν εκείνοι πιστεύουν ότι δεν χρειάζονται τις γυναίκες, εκείνοι έχουν και το πρόβλημα».

• Κάνετε όνειρα για το μέλλον;

«Θα πρέπει να σας πω πως όχι. Είχα όνειρα, αλλά η ζωή μού έμαθε ότι η πραγματικότητα πάντα τα ξεπερνά. Οπότε δεν αξίζει τον κόπο να χάνω ενέργεια κάνοντας όνειρα, γιατί απλώς περιμένω να δω τι θα συμβεί. Τώρα, κάτι θα συμβεί, σίγουρα. Δεν ξέρω τι. Εχω αρχίσει να διακρίνω ότι και πίσω από αυτήν την ταινία κρύβεται ένα άλλο όνειρο. Το νιώθω και περιμένω να συμβεί».

Info: H ταινία «Υψηλή Μαγειρική» προβάλλεται στις αίθουσες από σήμερα, από τη FilmTrade.