Η συντηρητική εσωστρέφεια της κυβέρνησης δεν της επιτρέπει να πανηγυρίσει ή να δείξει ότι η εξωστρέφειά της είναι σημαντική, η προσπάθειά της δηλαδή να ρίξει στάχτη στα μάτια με «ιστορικής» σημασίας επενδύσεις. Δεν καλύπτεται με ταρατατζούμ εντυπώσεων το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η κυβέρνηση λόγω, κυρίως, των εσωκομματικών διαφωνιών και ρήξεων και στα δύο κόμματα. Σ' αυτό το χρονικό σημείο φαίνεται να δικαιώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ που τονίζει ότι η σκληρή φιλελεύθερη πολιτική που ακολουθεί η μνημονιακή κυβέρνηση δεν θα της επιτρέψει να μακροημερεύσει.
Οι εναγώνιες προσπάθειες του πρωθυπουργού να δείξει ότι έχει επαφές με μεγάλα επιχειρηματικά κέντρα (κυρίως αγωγός Αζερμπαϊτζάν και εγκαίνια του προβλήτα που κατασκευάζει η Cosco στον Πειραιά) δεν είναι τίποτα άλλο από το να αποδιώξει το έντονο αρνητικό κλίμα των τελευταίων ημερών (μαύρο στην ΕΡΤ, αποχώρηση ΔΗΜΑΡ και συνεργασία με το μισητό ΠΑΣΟΚ, που, ενώ είναι ετοιμοθάνατο, ο πρωθυπουργός τού έδωσε ζωή, όπως λένε τα στελέχη της Ν.Δ.).
Ενώ δηλαδή ο πρωθυπουργός αγωνιά να δείξει εσωστρέφεια, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εύκολα καταγίνεται στον λαϊκισμό που αποπνέουν τα πανηγύρια και οι φιέστες για υποτιθέμενες επιτυχείς εμπορικές και αναπτυξιακές συμφωνίες. Στο ίδιο (;) πνεύμα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ανακοίνωσε την παρασημοφόρηση του επικεφαλής της Cosco…
Δεν μεταστρέφεται εν μια νυκτί το αρνητικό πολιτικό κλίμα, πολλώ μάλλον όταν δεν υπάρχουν σοβαρές πολιτικές προτάσεις και αντ' αυτού επιδίδονται στη γνωστή πρακτική του εντυπωσιασμού. Η χρυσόσκονη καλύπτει μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων, το βάθος παραμένει σαθρό και, έστω, αμήχανο. Πώς αλλιώς, όταν υπάρχει η δέσμευση ότι θα γίνουν όσα η αλλοδαπή τρόικα έχει προστάξει. Και όσο κι αν προσπαθούν στο πρωθυπουργικό επιτελείο να αμβλύνουν τις αρνητικές εντυπώσεις από τις εσωκομματικές αναταραχές και πιέσεις, δεν παύει η διοχέτευση χολής προς κάθε κατεύθυνση για τους πρωθυπουργικούς χειρισμούς.
Ο πρωθυπουργός ελπίζει να αντιστρέψει το κλίμα δείχνοντας ένα σοβαρό πρόσωπο στο επικείμενο συνέδριο της Ν.Δ., τόσο τονίζοντας το πολιτικό στίγμα του κόμματος όσο και διαλευκαίνοντας τους τρόπους και την αναγκαιότητα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Οι επιλογές του έως τώρα δεν έχουν γίνει αποδεκτές, αλλά έως εκεί, έως τη διαμαρτυρία φτάνουν οι φωνές των «αμφισβητιών». Το νερό έχει μπει στο αυλάκι, οι επιλογές δεν έχουν αντίλογο, αλλά δεν είναι αυτό που προβληματίζει την κυβέρνηση όσο η έλλειψη σοβαρής πολιτικής και κοινωνικής πρότασης. Η κυβέρνηση μπορεί να βαυκαλίζεται με τις υποτιθέμενες επιτυχίες της, η κοινωνία, όμως, συνεχίζει να δοκιμάζεται.
