Της Βένας Γεωργακοπούλου
-Να αρχίσω από τις καλές ειδήσεις. Τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής, εννοώ τον Γιώργο Κουρουπό. Δεν έχω χώρο να εξηγήσω το κύμα χαράς και ενθουσιασμού που ξεχύθηκε στα σόσιαλ μίντια. Αλλά το συμμερίζομαι ολόψυχα. «Κλέβω» ενδεικτικά το σχόλιο του Αχιλλέα Κυριακίδη, που ξέρει από μουσική, στο facebook: «Κουρουπός και a cappella (το αντίστοιχο του «ξερό ψωμί»).
-Εύχομαι σ' αυτόν τoν γλυκύτατο, μετρημένο και αγωνιστή άνθρωπο να κάνει μόδα το Μέγαρο. Μπορεί να ακουστεί κοινότοπο, αλλά με λίγo καλύτερη επικοινωνία (τόσους σταρ της κλασικής μουσικής φιλοξενεί φέτος, που είναι και άφραγκο), πολλά θα κατάφερνε. Αλλωστε, εξακολουθώ να πιστεύω, κι ας μην πηγαίνω πια τόσο συχνά, ότι η γαλήνη που σου χαρίζει το Μέγαρο, με το που απλώνεσαι σε μια καρέκλα του, κλείνεις τα μάτια και ο μαέστρος σηκώνει την μπαγκέτα του, δεν έχει ταίρι.
-Πάμε τώρα από τα ευφρόσυνα στα γελοία. Τώρα θυμήθηκε ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος, βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ., τις επιχορηγήσεις στον πολιτισμό και ενδιαφέρθηκε, τάχα μου, για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος την τριετία 2010-2012; Τώρα που, όπως σωστά του απάντησε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός ΠΑΙΘΠΑ Κ. Τζαβάρας, η κάνουλα έκλεισε και ΕΠΙΠΛΕΟΝ υπάρχει από το 2010 το Μητρώο Πολιτιστικών Φορέων (να 'ναι καλά ο Παύλος Γερουλάνος που το έφτιαξε) για να επιβάλλει διαφάνεια και έλεγχο σε κάθε ευρώ που δίνεται;
-Αναρωτιέμαι, πάντως, τι ερωτήσεις έκανε ο συμπατριώτης μου βουλευτής την περίοδο Ζαχόπουλου. Ανησυχούσε, άραγε, και τότε που η τέχνη έτρωγε τον άμπακο; Εκτός κι αν όλα αυτά τα εντυπωσιακά, να διαβάζουν, δηλαδή, οι άνθρωποι στις εφημερίδες κατεβατά με οργανισμούς που δεν τους έχουν ξανακούσει στη ζωή τους, γίνονται για να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι ο πολιτισμός δεν έχει πια τίποτα να περιμένει από την πολιτεία.
-Ή, μάλλον, κάτι έχει να περιμένει. Εχθρότητα και λάσπη. Και ανατριχιαστικό λαϊκισμό. Πάρτε για παράδειγμα τον πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη, γνωστό Ζορό της διαφάνειας. Ανέβασε, λέει, στο Ιντερνετ κείμενο για τις οικονομικές ατασθαλίες στο Ελληνικό Φεστιβάλ, από εκεί το τσίμπησε το άλλο αστέρι του δημοσίου βίου μας, ο εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, και αμέσως διατάχτηκε διαχειριστικός έλεγχος. Να περάσουν από κόσκινο τα οικονομικά του, δεν λέω. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.
-Το φεστιβάλ, όμως, ελέγχεται ήδη από δύο εταιρείες ορκωτών ελεγκτών (ΕΝΕΛ Α.Ε. και ΣΟΛ Α.Ε.) ανά τρίμηνο και δημοσιεύει ετησίως οικονομικές καταστάσεις και ισολογισμούς σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, τις οποίες εγκρίνει το υπουργείο Οικονομικών. Υπάγεται σε όλους τους ελέγχους της Ειδικής Γραμματείας ΔΕΚ και εφαρμόζει πλήρως την κείμενη νομοθεσία.
-Καλώς, λοιπόν, μου έχει κάτσει ότι όλη αυτή η ιστορία είναι εκ του πονηρού, ότι θέλουν απλώς να τελειώσουν με τον Λούκο μια ώρα αρχύτερα. Είναι ανάγκη, όμως, και να τον σπιλώσουν;
ΥΓ.: Καλά, τρελάθηκαν εκεί στην ΕΡΤ; Εβαλαν, όπως αποκάλυψε ο Σωτήρης Μανιάτης εδώ στην «Εφ.Συν.» (5/11), επικεφαλής της επιτροπής για το 1,5% που δίνει ως γνωστόν χρήματα σε ελληνικές ταινίες, τον πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών Χάρη Παπαδόπουλο; Δηλαδή, Χάρης κερνάει και Χάρης πίνει.
