Του Κώστα Ζώρα*
Το πλέον εύστοχο ανέκδοτο για τις θερινές διακοπές: «Στόχος μας η εξάντληση της τετραετίας». Από τη «νέα» κυβέρνηση προερχόμενο. Το αυτό διακήρυσσε άλλωστε και η μετά πατάγου καταρρεύσασα τριμερής.
Ως απώτατο όριο του κυβερνητικού βίου τίθεται από όλους τους παρατηρητές ο Μάιος του 2014. Εκλογική συντριβή σε αμφότερες τις κάλπες του «κυβερνώντος δικομματισμού» συνδέεται αναποφεύκτως με ανατροπή και βουλευτικές εκλογές.
Εκτός εάν θυελλώδεις κοινωνικές αντιστάσεις –με επίκεντρο ίσως νέα μνημονιακά μέτρα ή τα συμβαίνοντα στη δημόσια ραδιοτηλεόραση– επιφέρουν το ευκταίο σε ολίγιστο χρόνο.
Στη χώρα σοβεί διαρκής βαρύτατη πολιτειακή και πολιτική κρίση από την 17η Ιουνίου 2012 ως συνέπεια του γεγονότος ότι το αποτέλεσμα εκείνης της εκλογικής αναμέτρησης υπήρξε προϊόν παραπλάνησης –μνημονιακή αποδέσμευση ή απαγκίστρωση– και πνευματικής ή ψυχολογικής βίας επί του εκλογικού σώματος, σθεναρώς βοηθούντων των πλείστων εκ των ΜΜΕ – πτώχευση, χρεοκοπία, νομισματική έξοδος κ.λπ.
Εναν χρόνο μετά ο όμιλος ολιγαρχικών συμφερόντων που ουσιαστικά κυβερνά τη χώρα –ξένος παράγων, μεγαλομέτοχοι ΜΜΕ, τράπεζες, κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις, μεγαλοεφοπλιστικός χώρος– επέβαλε τη συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων. Η ΔΗΜΑΡ, μπροστά στον κίνδυνο πολιτικού και εκλογικού αφανισμού, αποτίναξε τον ζυγό, αν και ασκούνται στο εσωτερικό της ποικιλώνυμες και ποικιλόσχημες πιέσεις.
Η χώρα ουσιαστικά κυβερνάται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εκτός συνταγματικής και κοινοβουλευτικής ευταξίας, όπως η Ελλάδα μετά το 1936 και η Γερμανία μετά το 1933. Ορισμένες εισέτι επιμέρους συμπερασματικές παρατηρήσεις:
Η σύμπλευση Νέας Δημοκρατίας και Χρυσής Αυγής στο μείζον ζήτημα της ΕΡΤ ευτέλισε και τελικώς κατάργησε τη θεωρία των δύο άκρων, όπως αυτή διακινείται από τα προπαγανδιστικά μέσα των συμφερόντων (εξ αντικειμένου σύγκλιση, δηλαδή, άκρας δεξιάς και άκρας δήθεν αριστεράς, βλ. ΣΥΡΙΖΑ). Οπου η πραγματικότητα καταργεί την υποκριτική.
Επί ημέρες τώρα οι ανευθυνουπεύθυνοι αρνούνται να εφαρμόσουν την προσωρινή διαταγή του προέδρου του ΣτΕ ή την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ιδίου δικαστηρίου σχετικώς με την επέλαση των βαρβάρων στην ΕΡΤ. Είναι οι ίδιοι που εμέμφοντο τα πανεπιστήμια, όταν δεν «εφάρμοζαν» τον δεσποτισμό των περιβόητων «συμβουλίων διοίκησης». Νομιμότητα κατ’ επιλογή σε όλο το μεγαλείο της.
Ιστορικά ο όρος μεταρρύθμιση ή μετασχηματισμός συνδέθηκε με την επανάσταση των διαμαρτυρομένων κατά του αυταρχισμού της Καθολικής Εκκλησίας. Συνδέθηκε, δηλαδή, με τη διεύρυνση της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της προστασίας των αδυνάτων. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, πρώτη φορά ίσως στον ευρωπαϊκό χώρο, ο όρος μεταρρύθμιση συνδέεται με την πιο άγρια καταστολή, με την ακύρωση των δημοκρατικών και δικαιωματικών κατακτήσεων, με τη θεσμική ανισορροπία και την επιβολή των ολίγων του πλούτου και της ισχύος επί των πολλών.
Καλούνται οι τα πρωτεία της αντιπολιτευτικής ευθύνης φέροντες, με εντολή του λαού, να ενημερώσουν την κοινωνία σε βάθος και να δημιουργήσουν όρους πάνδημης και παλλαϊκής κινητοποίησης.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
* Καθηγητής της Πολιτικής Κοινωνιολογίας και των Πολιτικών Θεσμών, πρώην αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Αιγαίου
