Οι συνθήκες που επικρατούν στη χώρα έφεραν κοντά τους αιρετούς δημάρχους και τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε σημείο να έρθουν σε σύγκρουση με την κυβέρνηση. Οι αποφάσεις της κυβέρνησης να καταργηθούν βασικές αρμοδιότητες καθώς και να απολυθούν πολλοί από τους εργαζόμενους, ανάγκασαν δημάρχους και εργαζόμενους να συμπήξουν κοινό μέτωπο, με πρώτιστη μορφή αντίδρασης το κλείσιμο των υπηρεσιών για τρεις ημέρες.
Είναι μία από τις πολλές κινητοποιήσεις όλων των κλάδων που βάλλονται από τη μνημονιακή πολιτική τής τάχα εξυγίανσης και μεταρρύθμισης στον δημόσιο τομέα.
Στην περίπτωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης παρουσιάζεται το οξύμωρο η κρατική εξουσία να βάλλει κατά της τοπικής παρ' ότι η δεύτερη είχε διαρθρωθεί κατ' απομίμησιν της πρώτης, κόντρα σε διακηρύξεις για αποκέντρωση εξουσιών. Οι αιρετοί δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι δεν μπορούν λόγω των περικοπών να αντεπεξέλθουν σε στοιχειώδεις ανάγκες των δήμων. Βλέπουν την κοινωνική πολιτική να τινάζεται στον αέρα και είναι αυτοί που εισπράττουν τη δυσαρέσκεια των δημοτών.
Αναγκαστικά, λοιπόν, συντάσσονται με τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων, και μάλιστα 325 δήμαρχοι έφτασαν στο σημείο να δηλώσουν την πρόθεσή τους να παραιτηθούν.
Αυτό από μόνο του συνιστά βαθύτατο τραύμα στην κεντρική διοίκηση, παράλυση του διοικητικού μηχανισμού· με άλλα λόγια, εξέγερση. Προφανώς θα πρυτανεύσουν οι συνετότεροι, αυτό όμως σημαίνει επαναδίπλωση της κυβέρνησης και επανεξέταση εκ μέρους της των αναγκών των δήμων.
Είναι γεγονός ότι οι δήμοι βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, διότι μια γενική παραίτηση των δημάρχων θα σήμαινε αυτομάτως τη διάλυση της χώρας. Το γνωστό μοτίβο της κυβέρνησης, αυτό που επικαλέστηκαν και για την ΕΡΤ, ότι οι δήμοι είχαν καταντήσει άντρο διαφθοράς, μόνο τον γέλωτα προκαλεί, διότι ποιος είναι ο υπαίτιος όταν εμφανίζονται φαινόμενα διαφθοράς στους δήμους αν όχι η ίδια η κυβέρνηση;
Αυτή τη στιγμή δεν έχει σημασία αν οι δήμαρχοι ήσαν ή όχι πρόξενοι διαπλοκής ή συμμετείχαν σε αυτήν, αλλά η γενική επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση εναντίον κάθε είδους προνοιακής πολιτικής που ασκούσαν οι δήμοι (παιδικοί σταθμοί, πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι, κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία, πολιτιστικές εκδηλώσεις κ.λπ.).
Με τη σειρά τους δήμαρχοι και εργαζόμενοι γίνονται μπροστάρηδες στον αμυντικό αγώνα της κοινωνίας απέναντι στην άκρως φιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης. Ακολουθούν καθηγητές, δημοτικοί αστυνομικοί και χιλιάδες άλλοι που εισέρχονται στον φριχτό κόσμο της ανεργίας. Το μήνυμα είναι σαφές: Οχι άλλες απολύσεις.
