Παραδοσιακό καφενείο «Μουριά», γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Καλλιδρομίου. Με ιστορία εκατό χρόνων. Καφεδάκια, τσίπουρο και μεζέ, ανοιχτό από τις 6 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Θαμώνες θερμόαιμοι πολιτικά, καταγόμενοι από το μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ ώς τις παρυφές των αναρχικών, συζητούν, ζυμώνονται, οργανώνονται, καβγαδίζουν αναζητώντας το άπιαστο φάντασμα του κομμουνισμού και των… παραφυάδων αυτού, ενώ ΜΑΤατζήδες περιφέρονται ολόγυρα.
Στο φιλόξενο «ίσκιο» της Μουριάς κάθε Κυριακή και Δευτέρα βράδυ εισβάλλει ένας αλλόκοτος πελάτης, ο αγορητής Ραφαήλ Εσθητός. Η ομιλία του αφορά τη «Φθορά», πόνημα που εμπνεύστηκε από τη ναφθαλίνη, όταν μια νύχτα αϋπνίας εισέβαλε ορμητικά στα ρουθούνια του κινητοποιώντας σκέψεις σχετικά με την αναγκαιότητα της συντήρησης. Ετσι πέφτουμε στα βαθιά της ύπαρξης με στοχασμό, νόημα και υπονοούμενα, ελαφράδα και χιούμορ. Πώς σχετίζεται η φθορά με τα τοπία, τον Θεό, την τέχνη («ό,τι περνάει από λέξεις παθαίνει»); Γιατί ο αποπροσανατολισμός είναι τελικά το σιγουράκι μας, ενώ πασχίζουμε αναζητώντας διακλαδώσεις και περισπασμούς προς επίτευξη των στόχων μας; Και ποιος ο κοινός τόπος φθοράς και αναρχίας;
«Αναρχία είναι να έχεις μετατρέψει τον εαυτό σου σε γεφύρι της Αρτας» λέει ο ομιλητής, ενώ καλού κακού κοιτάζει ανήσυχος από τις τζαμαρίες για τίποτα κλούβες. «Αναρχικός είναι αυτός που τελεί διαρκώς υπό διαμόρφωση, που επαναδιαπραγματεύεται εαυτόν στο διηνεκές, αποδέχεται τη φθορά του και την επεξεργάζεται μετατρέποντάς την σε σχόλιο περί της φθοράς»… Ο ηθοποιός Στάθης Κόκκορης ζει τον μονόλογο και παρασέρνει το κοινό. Πότε από στήθους και πότε από μικροφώνου, πότε σιγά και πότε ουρλιάζοντας στέλνει κατά πάνω μας άπειρα «ξεφτίδια» φθοράς. Εχει το τραπεζάκι του, το μπλοκάκι με τις σημειώσεις του, ενώ στιγμές τον συνοδεύει με το μπουζούκι του ο Βαγγέλης Κηπουρός. Πίνει νερό, ποτό, τρώει, γελάει, σαρκάζει, κοιμάται και ξυπνάει και στο τέλος ανοίγει την πόρτα και εξαφανίζεται στη Χ. Τρικούπη.
Στο πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Δημήτρη Τσεκούρα έδωσε θεατρική υπόσταση ο Ορέστης Τάτσης, που γνωρίζει πολύ καλά από μικρό παιδί το εξαρχειώτικο στέκι. Το ομώνυμο βιβλίο κυκλοφορεί από πού αλλού; Από τις Εκδόσεις Εξάρχεια. Και η Φθορά συνεχίζεται. Να την προλάβετε…
Εφη Μαρίνου
