Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου* Δεν είναι μυστικό πως υποστηρίζω τις ιδιωτικοποιήσεις. Με μια διαφορά. Πρέπει να γίνονται τη σωστή στιγμή και με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Σήμερα δεν αποτελούν την αιχμή πολιτικών που θα μπορούσε να αποκαλέσει κάποιος νεοφιλελεύθερες. Υπήρξαν τέτοιες στη δεκαετία του ’80 και στις αρχές του ’90. Που οι απελευθερώσεις αγορών βρίσκονταν ακόμη στο ξεκίνημά τους. Σήμερα τις έχουν αντικαταστήσει η μείωση των φορολογικών συντελεστών, η απορρύθμιση των αγορών, οι κανόνες αυστηρού ανταγωνισμού και η μείωση του ρόλου του κράτους στις οικονομικές σχέσεις. Οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν σημαντικό εργαλείο αναπτυξιακής πολιτικής όταν σηματοδοτούσαν
Περισσότερα.. »
Και πριν από την κρίση, οι ιδιωτικοποιήσεις είχαν κατά κανόνα αρνητικά αποτελέσματα. Οχι μόνο επειδή παντού οδήγησαν σε μαζική μείωση των θέσεων εργασίας στις πρώην δημόσιες επιχειρήσεις, αλλά επειδή σχεδόν παντού εμφανίστηκε το συνδυαστικό φαινόμενο πολύ μεγάλων αυξήσεων των τιμολογίων και μείωσης της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Αυτό θα πει πρωτοτυπία. Η κυβέρνηση διά της εκπροσώπου της μας κατηγορεί επειδή ψάχνουμε να βρούμε αντιφάσεις ανάμεσα στη στάση που είχαν στο παρελθόν τα στελέχη του δικομματικού μπλοκ εξουσίας και στη σημερινή ρητορική τους, γιατί αυτή η τακτική παραπέμπει στον σταλινισμό!!! Περίεργη σχέση με την ιστορία και τη συνέπεια έχουν οι εμβρυουλκοί της νέας Ελλάδας. Η καταγγελία του σταλινισμού δεν είναι το αντικλείδι που παραβιάζει όλες τις πόρτες. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν κολλάει, πώς να το κάνουμε. Είναι κλισέ αταίριαστο με την εξεταζόμενη υπόθεση. «Είπα ξείπα» δηλαδή ή για
Περισσότερα.. »Του Δημήτρη Τρίμη Ορισμένοι τύποι παραφυλάνε στη γωνία τον ΣΥΡΙΖΑ, αν δηλαδή καταδικάζει με τον προσήκοντα αποτροπιασμό τη βία πανταχόθεν προερχομένη. Προχθές μερικοί τραμπούκοι αγνώστων λοιπών στοιχείων κακοποίησαν τον γνωστό πανεπιστημιακό καθηγητή Ν. Μαρατζίδη στη Θεσσαλονίκη. Αν όντως, όπως γράφεται, οι ψευτοπαλικαράδες (τρεις-τέσσερις εναντίον ενός) ήταν αριστεροί, τόσο το χειρότερο γι' αυτούς και την αριστερά τους. Οι πάντες, μεταξύ τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, καταδίκασαν την αθλιότητα και με ρητό τρόπο αποκήρυξαν την εν ψυχρώ θρασύδειλη βία κατά ανθρώπου, είτε αυτή έγινε εν ονόματι κάποιας δεξιάς ή αριστερής βεντέτας είτε για προσωπικούς λόγους αντιπάθειας είτε
Περισσότερα.. »Tου Χρήστου Λάσκου* Αποτελεί ο Ανδρέας Παπανδρέου τμήμα της παράδοσης της ριζοσπαστικής Αριστεράς; Ποιος το περίμενε, αλήθεια, ότι θα έφτανε η ημέρα που θα ετίθετο το ερώτημα αυτό; Να, όμως, που έγινε κι αυτό. Από τη μία διάφορες «αναζητήσεις» σχετικά με τα όσα θα μπορούσαμε να μάθουμε από την πορεία του ΠΑΣΟΚ, που το έφερε στην κυβέρνηση, έτσι ώστε ίσως κι εμείς «να το κάνουμε όπως ο Ανδρέας». Από την άλλη, η «Σοσιαλιστική Τάση» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πλέκει εγκώμιο στον Παπανδρέου με αφορμή το ιουνιάτικο μνημόσυνό του. Το ζήτημα τίθεται κι αναζητάει
Περισσότερα.. »Του Νικόλαου Α. Μπινιάρη Παρά τους αφορισμούς για την τρομοκρατία ως απαράδεκτη μορφή διαμαρτυρίας ή πολιτικών αιτημάτων, η τρομοκρατία η οποία προέρχεται από τον ισλαμικό κόσμο είναι πολιτικό αίτημα και πρόγραμμα. Ο πάλαι ποτέ φοβερός Μπιν Λάντεν είχε ξεκινήσει την εκστρατεία του κατά της Δύσης οραματιζόμενος ένα Χαλιφάτο, το οποίο θα συνένωνε το Ισλάμ και θα το έκανε ξανά σεβαστό και μεγάλο σε εχθρούς και φίλους. Δεν έζησε να δει αυτό το οποίο συνέβη με τη Συρία και το Ιράκ. Η οργάνωση, που ονομάστηκε το «Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και της Συρίας» και η
Περισσότερα.. »Του Ρούλη Κοκελίδη* Τo ξεπούλημα της ΔΕΗ, που προωθεί η κυβέρνηση με αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, έχει καταστροφικές συνέπειες για τη Δ. Μακεδονία και για τη χώρα γενικότερα. Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της άγριας εκποίησης, η «μικρή ΔΕΗ» που προωθεί η συγκυβέρνηση, χωρίς ουσιαστική συζήτηση και διάλογο, δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για την ελληνική κοινωνία, το καταναλωτικό κοινό και το εισόδημα των νοικοκυριών. Ξεχνάνε ότι η ΔΕΗ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη της Ελλάδας. Ξεχνάνε ότι το κόστος στην ενέργεια επηρεάζει συνολικά το κόστος ζωής, το
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Η τρόικα -ναι, αυτή που έχουμε διώξει- θα έρθει σε λίγες μέρες στην Αθήνα. Οχι για διακοπές, αλλά για να ελέγξει την κυβέρνηση σχετικά με την πορεία των «μεταρρυθμίσεων». Διατάσσει να εφαρμοστούν, χωρίς αστερίσκους, τα προαπαιτούμενα των μνημονίων -ναι, αυτά που σκίζει εδώ και δύο χρόνια ο πρωθυπουργός-, αλλιώς δόσεις γιοκ. Μα καλά, θα αναρωτηθεί κάποιος, όχι φυσικά ο οπαδός της έξαλλης Αριστεράς, γιατί αυτή η αφόρητη πίεση ξανά; Υπήρξαμε υπάκουοι μαθητές και φρόνιμα παιδιά, με μια λέξη σπασίκλες: «Διαπραγματευτήκαμε» την παράδοσή μας με την επιβαλλόμενη σε ηττημένο αναξιοπρέπεια, κάναμε μόκο
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Τσακίρογλου «Πρέπει να καταλάβουν πως τους φέρνουμε μια μαθηματικά αλάνθαστη ευτυχία. Θα είναι καθήκον μας να τους αναγκάσουμε να γίνουν ευτυχισμένοι». Αυτό έγραφε η Εφημερίδα του Κράτους στο δυστοπικό εμβληματικό μυθιστόρημα του Γεβγκένι Ζαμιάτιν «Εμείς» (εκδόσεις Πλέθρον), το οποίο περιγράφει ήδη από το 1920 μια ολοκληρωτική κοινωνία του Μονοκράτους, τα μέλη της οποίας δεν έχουν ονόματα ή προσωπική ζωή και αναγνωρίζονται από τους κωδικούς αριθμούς τους. Οι άνθρωποι ζουν με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, κάνοντας τις ίδιες κινήσεις μέσα σε μια πόλη που είναι κατασκευασμένη με γυαλί: μια διαφανής ζωή σε μια διαφανή πόλη,
Περισσότερα.. »
Του Μανόλη Ντουντουνάκη* Εχει χυθεί πολύ μελάνι για τους νόμους 4009/11 και 4076/12, ζητώντας τη μη εφαρμογή και την κατάργησή τους. Σήμερα, μετά το «Αθηνά» και λίγο πριν από το «Αθηνά 2», βρίσκονται σε εξέλιξη απεργίες για τις απολύσεις των διοικητικών υπάλληλων στα πανεπιστήμια, με σημαντικότατη μείωση των κονδυλίων σ’ αυτά, και υλοποιείται η ισοτιμία των ιδιωτικών «κολεγίων» με τα πανεπιστήμια. Παράλληλα, έχουμε μια πρώτη «πικρή», αλλά αναμενόμενη, γεύση από τα εκλεγμένα όργανα διοίκησης με τον νέο νόμο, όπου περισσότερο τα Συμβούλια Ιδρύματος αλλά και οι πρυτανικές αρχές σιωπούν απέναντι σε όλες τις κυβερνητικές
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Υπάρχουν απεργίες εργαζομένων που δεν έχουν κριθεί παράνομες και καταχρηστικές από τα ελληνικά δικαστήρια; Υπάρχουν, αλλά είναι λίγες. Οσο όμως κι αν ψάξετε, δεν πρόκειται να βρείτε απεργίες που να μην έχουν χαρακτηριστεί, τα χρόνια του Μνημονίου, από τις κυβερνήσεις και τα μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης συντεχνιακές, άδικες, άκαιρες, βλαπτικές για το δημόσιο συμφέρον, καταστροφικές για την κοινωνία. Απεργούν οι ναυτεργάτες; Απαράδεκτο. Θα μείνουν τα νησιά χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση. Απεργούν οι καθηγητές μέσης εκπαίδευσης; Σαμποτάζ. Θα υπονομευθεί ο θεσμός των πανελλαδικών εξετάσεων. Απεργούν οι εργαζόμενοι στο μετρό; Αίσχος. Θα χτυπηθεί ο εμπορικός
Περισσότερα.. »
Του Δημήτρη Τρίμη Με μεγάλη προσοχή διάβασα τις προάλλες τις αποκαλύψεις των «ΝΕΩΝ» για τις υποκλοπές των επικοινωνιών που πραγματοποιεί και στην Ελλάδα η BND (η Γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών) – όπως και άλλες ξένες ή εγχώριες ανάλογες υπηρεσίες «εθνικής ασφάλειας». Στα δημοσιεύματα πρόσεξα πόσες φορές αναφέρονται οι ειδικοί τεχνικοί και οι αρμόδιοι, αλλά και οι Γερμανοί επίσημοι (που βεβαίως διαψεύδουν τα πάντα) στις έννοιες των «τηλεπικοινωνιακών οδών» και των «επικοινωνιακών κόμβων» διά των οποίων μπορεί, αν γνωρίζει τους σχετικούς κωδικούς, κάποιος από έναν υπολογιστή να παρακολουθεί όποιον θέλει στην Ελλάδα (τι λέει
Περισσότερα.. »
Του Μανόλη Γ. Δρεττάκη* Μιλώντας στη διάσκεψη των επιτρόπων της Ε.Ε., στις 16 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «η χώρα μας βγαίνει ισχυρότερη από την κρίση», προσθέτοντας ότι «η ανεργία έχει αρχίσει να πέφτει τους τελευταίους μήνες – σιγά, αλλά σταθερά». Ο πρωθυπουργός, πολλές φορές στο παρελθόν, με δηλώσεις και ομιλίες του, έχει προσπαθήσει, παραμερίζοντας την αλήθεια, να κάνει το «μαύρο άσπρο». Το ίδιο έκανε και ενώπιον των επιτρόπων της Ε.Ε. Ποια, όμως, είναι η πραγματικότητα; Επειδή ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στους τελευταίους μήνες, θα παραθέσουμε τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής
Περισσότερα.. »Του Θεόδωρου Η. Καραγιάννη* H Αριστερά διαθέτει ένα πλεονέκτημα: χάρη στη διαλεκτική που χρησιμοποιεί μπορεί να αναλύει την κοινωνική πραγματικότητα και να εντοπίζει τις αιτίες των ποικίλων προβλημάτων. Να δούμε αν θα μπορέσει να προσδιορίσει τον δικό της ρόλο, όχι όπως θα τον ήθελε η ίδια, αλλά όπως τον ορίζει η συγκεκριμένη κοινωνία με τα συγκεκριμένα ιστορικά, εθνοτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Εχει ωστόσο αναπτύξει μια συλλογική συνείδηση πολιτικής αυτάρκειας… Ισως γιατί η μακροχρόνια αγωνιστική της παράδοση, η ιδεολογική ηγεμονία της και κυρίως η κοινωνική πρωτοπορία της ποτέ δεν είχαν αντιστοίχηση σε κοινωνικές πλειοψηφίες. Σήμερα,
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
