ΓΕΡΜΑΝΙΑ Με το δεύτερο χειρότερο ποσοστό στην ιστορία του το SPD δεν κατόρθωσε για τρίτη φορά να νικήσει τη Μέρκελ επειδή έχει στο τιμόνι του τον «μερκελιστή» Στάινμπρουκ, μεγαλοαστό και υπουργό Οικονομικών στη συγκυβέρνηση με τη Δεξιά, 2005-2009
Του Μιχάλη Ψύλου
«Ακόμη μια ήττα! Για τρίτη συνεχόμενη φορά το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) δεν μπόρεσε να κερδίσει τους Χριστιανοδημοκράτες της Ανγκελα Μέρκελ» γράφει η γαλλική εφημερίδα «Μοντ» σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. «Το σφάλμα ήταν μάλλον ο ίδιος ο… υποψήφιος» εκτιμά η γαλλική εφημερίδα και δεν κάνει λάθος.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) βελτίωσε μεν το ποσοστό του σε σχέση με το 2009 κατά 2,5 μονάδες, αλλά το 25,4 % και οι 180 έδρες(+2,4% και +34 έδρες) που εξασφαλίζει αποτελεί το δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος.
Δήλωση προθυμίας
Ο υποψήφιος για την καγκελαρία Πέερ Στάινμπρουκ δήλωσε ότι «η μπάλα βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο της κυρίας Μέρκελ. Αυτή θα πρέπει να βρει πλειοψηφία». Από την αρχή της εκστρατείας άλλωστε οι Σοσιαλδημοκράτες το μόνο που ήλπιζαν ήταν ένας «Μεγάλος Συνασπισμός» με τη Μέρκελ στο τιμόνι.
Ο υποψήφιος καγκελάριος του SPD ήταν άλλωστε πιο «μερκελιστής» και από τη Μέρκελ. Πρώην υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του «Μεγάλου Συνασπισμού» Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών από το 2005 ώς το 2009, ο 66χρονος Στάινμπρουκ αποτελούσε την… ταφόπλακα για όσους ήλπιζαν ότι η Γερμανία θα αλλάξει γραμμή.
Μεγαλοαστός, γόνος μίας εκ των ισχυρότερων οικογενειών της αυτοκρατορικής Πρωσίας -των Ντελμπρικ-, ο Πέερ Στάινμπρουκ θεωρήθηκε από την ηγεσία του SPD ως ο καλύτερος υποψήφιος που θα προσελκύσει τους κεντρώους ψηφοφόρους.
«Ο Στάινμπρουκ ουσιαστικά θέλει την ίδια Γερμανία με τη Μέρκελ» πανηγύριζε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βέλτ» όταν πέρσι τον Δεκέμβριο οι Σοσιαλδημοκράτες ανακοίνωσαν την υποψηφιότητά του για την καγκελαρία.
Το όραμα του Στάινμπρουκ είναι πολύ κοντά σε εκείνο της Μέρκελ και σε ορισμένα σημεία, όπως στο θέμα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, είναι ακόμη πιο σκληρός.
Εταζε και αυτός τη λιτότητα -έστω και πιο εξευγενισμένα- την ίδια ώρα που, όπως είχε αποκαλυφθεί, από το 2009 που έπαψε να είναι υπουργός μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 έκανε επί πληρωμή 75 ομιλίες σε διεθνή συνέδρια με συνολικές απολαβές ύψους 600.000 ευρώ.
Από την αρχή ήταν δεδομένο ότι οι Σοσιαλδημοκράτες δεν είχαν την παραμικρή ελπίδα να κερδίσουν τη Μέρκελ στις εκλογές. Γιατί άλλωστε οι Γερμανοί ψηφοφόροι να ψηφίσουν το κακέκτυπο της Μέρκελ, αφού υπάρχει το… πρωτότυπο;
Φίλος των τραπεζών…
Ο Στάινμπρουκ ήταν άλλωστε ο δημιουργός της νεοφιλελεύθερης Agenda 2010 μαζί με τον τότε καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, την οποία οι αριστεροί ψηφοφόροι του κόμματος επέκριναν ως κοινωνικά απαράδεκτη.
Η πολιτική του επίσης ως υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ έκανε πολλούς να αναρωτηθούν εάν είναι περισσότερο φίλος των εργαζομένων ή των τραπεζών.
Αλλωστε η προϊστορία του Στάινμπρουκ δεν είναι και τόσο… ενθαρρυντική. Το 2002 αναδείχτηκε πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας – ενός κρατιδίου που επί δεκαετίες ήταν απόρθητο κάστρο της σοσιαλδημοκρατίας. Ο Στάινμπρουκ όμως «κατόρθωσε» να οδηγήσει το SPD στην ήττα στο κρατίδιο αυτό το 2005.
