ΗΠΑ Οι χαμένοι και οι κερδισμένοι της συμφωνίας μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, βάσει της οποίας απεφεύχθη στο παρά πέντε η στάση πληρωμών και το λουκέτο στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση
Της Ελλης Πάνου
Μετά από ένα ατελείωτο, πυρετώδες πηγαινέλα μεταξύ των δύο σωμάτων του Κογκρέσου νομοσχεδίων, προτάσεων, προσωρινών μέτρων, ιδεών, τελεσιγράφων -τα οποία μάλιστα απορρίπτονταν πριν καν φτάσουν στο κατώφλι του «αντίπαλου» στρατοπέδου- η Βουλή της Ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας και η Γερουσία της Δημοκρατικής, έχοντας «πετύχει», εν τω μεταξύ, με τα πολιτικά παιχνίδια τους να βάλουν λουκέτο στην κυβέρνηση επί 16 ημέρες, φαίνεται ότι αποφάσισαν να δώσουν ένα τέλος στη φαρσοκωμωδία. Στο παρά ένα, ως συνήθως!
«Οι Ρεπουμπλικανοί απαίτησαν ένα τεράστιο αντίτιμο ως λύτρα προκειμένου να συμφωνήσουν στη χρηματοδότηση του κράτους και τελικά φεύγουν με άδεια χέρια» σχολίαζαν δημοσιογράφοι στην Ουάσινγκτον, συμφωνώντας σε γενικές γραμμές ότι Δημοκρατικοί και Λευκός Οίκος πέτυχαν μια σπουδαία νίκη.
Μάχη διαδρόμων
Τι έγινε στους διαδρόμους της εξουσίας όλες αυτές τις ημέρες της «αγωνίας»;
Μια αναμέτρηση δυνάμεων μεταξύ του Αμερικανού προέδρου και του κόμματός του από τη μια πλευρά και των άκρων του συντηρητικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, από την άλλη.
Ποιος κέρδισε το μπρα ντε φερ διαρκείας; Ομόφωνα οι ειδήμονες στην Ουάσινγκτον απαντούν: Ο Μπαράκ Ομπάμα και οι Δημοκρατικοί, καθώς δεν «τσίμπησαν» στις απειλές των Ρεπουμπλικανών, οι οποίες έπεσαν στο κενό. «Το σχέδιο των συντηρητικών απέτυχε», γράφει ο «New Yorker», «γιατί εξαρτιόταν εξ ολοκλήρου από τις δικές τους ψήφους κι απαιτούσε ομοφωνία στους κόλπους του κόμματός τους για να περάσει. Και ομοφωνία δεν υπήρχε. Ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί, που ήταν τόσο φανατισμένοι ώστε να υπονομεύουν μόνοι τους την επιρροή του κόμματός τους, έλεγαν “όχι” σε όλα. Και τώρα, έχοντας αποτύχει να αποσπάσουν και την ελάχιστη υποχώρηση από τους αντιπάλους τους, τελικά εγκατέλειψαν τον αγώνα».
Η διακομματική συμφωνία που επετεύχθη στη Γερουσία, προβλέπει την άνευ όρων χρηματοδότηση της κυβέρνησης μέχρι τις 15 Ιανουαρίου και την αύξηση του πλαφόν δανεισμού της χώρας, που απομακρύνει τον κίνδυνο χρεοκοπίας μέχρι τις 7 Φεβρουαρίου, οπότε ο πλανήτης μάλλον θα ξαναγίνει στο ίδιο έργο θεατής, εάν οι διαπραγματεύσεις συνεχίσουν στο ίδιο κλίμα.
Με δεδομένη τη στάση των ομοϊδεατών τους στη Γερουσία, λοιπόν, οι Ρεπουμπλικανοί στη Βουλή αναμενόταν, σύμφωνα με πληροφορίες του αμερικανικού Τύπου, τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος, να ακολουθήσουν τον ίδιο πικρό δρόμο της «ήττας», με οδηγό τούς πιο μετριοπαθείς, βασιζόμενοι όχι στη δική τους πλειοψηφία, αλλά στις ψήφους των 200 Δημοκρατικών βουλευτών για να εγκριθεί και εκεί το νομοσχέδιο. Στριμωγμένος μεταξύ των ακραίων του κόμματός του και της σαφούς δυσαρέσκειας της κοινής γνώμης για τους χειρισμούς, ο πρόεδρος του σώματος, Τζον Μπένερ, έπρεπε να πείσει κατ’ ελάχιστον 17 βουλευτές του κόμματός του να πουν το «ναι», αφού η απαραίτητη πλειοψηφία για την έγκριση του νομοσχεδίου είναι 217 ψήφοι.
Οι αγορές περίμεναν μεν την εξέλιξη, αλλά δεν έχασαν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν, με τον δείκτη Dow Jones στη Νέα Υόρκη να καταγράφει άνοδο 200 μονάδων (1,35%) μέσα σε λίγα λεπτά μετά τη σχετική ανακοίνωση από τον Δημοκρατικό πρόεδρο της Γερουσίας.
Εχοντας την πολυτέλεια πλέον να είναι μεγαλόψυχος, ο Χάρι Ριντ ξέχασε τις πικρές κουβέντες που αντήλλασσε με τους Ρεπουμπλικανούς επί ένα μήνα και επαίνεσε το «πνεύμα συνεργασίας» που επέδειξε το αντίπαλο κόμμα, ενώ ο Λευκός Οίκος φρόντισε δημόσια να κρύψει την ικανοποίηση του και εμμέσως «κάρφωσε» την άλλη πλευρά: «Δεν υπάρχουν νικητές», είπε ο εκπρόσωπος του Ομπάμα. «Σε αυτό επιμένουμε από την αρχή. Αλλωστε ο αμερικανικός λαός έχει ήδη πληρώσει το τίμημα».
Στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών, από την άλλη πλευρά, άρχισαν γρήγορα να τρώνε τις σάρκες τους. Παίζοντας επιδέξια το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών για το φιάσκο της στρατηγικής της αδιαλλαξίας που ακολούθησε το κόμμα, στελέχη προκείμενα στον πρόεδρο της Βουλής Τζον Μπένερ -που προσπαθεί τώρα απεγνωσμένα να σώσει την καρέκλα του- διαδίδουν ήδη ότι το φταίξιμο είναι του γερουσιαστή του Τέξας, Τεντ Κρουζ, που έσυρε κι άλλους συναδέλφους του πίσω από τη στρατηγική της αδιαλλαξίας.
Ενώ άλλοι, ανωνύμως, εκφράζουν την πικρία τους για τους συναδέλφους τους που παρέδωσαν έτσι τα όπλα. «Πρόκειται για ένα κόμμα πλειοψηφίας που φαίνεται ότι θέλει να γίνει κόμμα μειοψηφίας», δήλωσαν ορισμένοι στην «Washington Examiner». «Εδειξαν ότι προτιμούν να είναι μειοψηφία απ’ ό,τι να αντιμετωπίσουν έναν Δημοκρατικό πρόεδρο και μια Γερουσία όπου επικρατούν οι Δημοκρατικοί».
Προεδρικά κέρδη
Μέχρι να δοθεί το πλήρες κείμενο στη δημοσιότητα, φαίνεται ότι η συμφωνία βασικά χαρίζει στον Μπαράκ Ομπάμα αυτό που απαιτούσε επί μήνες: μια καθαρή απόφαση για την αύξηση του πλαφόν δανεισμού της χώρας και ένα νομοσχέδιο για τη χρηματοδότηση των κρατικών υπηρεσιών, χωρίς όρους. Οχι μόνο όσον αφορά την πέτρα του σκανδάλου, που ήταν ο μεταρρυθμιστικός νόμος του Ομπάμα για την περίθαλψη -γνωστός και ως Obamacare- τον οποίο πάλευαν με μανία να αναστείλουν οι Ρεπουμπλικανοί, αλλά και τα «έκτακτα μέτρα» που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Οικονομικών για να αντιμετωπίσει την επόμενη παρόμοια κρίση, τα οποία το συντηρητικό κόμμα ήθελε να καταργήσει.
