ΙΡΑΝ Η Αγκυρα πήρε εκδίκηση για το ρεσάλτο των Ισραηλινών στο πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» καρφώνοντας στην Τεχεράνη την ταυτότητα 10 Ισραηλινών πρακτόρων που δρούσαν στο έδαφός της, αλλά έκαναν επαφές με τη Μοσάντ στην Τουρκία
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Στρατηγική κίνηση; Πολιτικό «γινάτι»; Και τα δυο; Οπως και να έχει -γράφει στην «Washington Post» ο Ντέιβιντ Ιγκνάτιους- η Αγκυρα φαίνεται ότι πήρε τελικά, αν και «κρύα», την εκδίκησή της για το αιματηρό ρεσάλτο των Ισραηλινών, το 2010, στο «Μαβί Μαρμαρά»…
Δύο χρόνια αργότερα, στις αρχές του 2012 -αποκαλύπτει ο γνωστός Αμερικανός αρθρογράφος και συγγραφέας 8 κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων- οι τουρκικές Αρχές φέρονται να «κάρφωσαν» στην Τεχεράνη την ταυτότητα τουλάχιστον 10 Ισραηλινών πρακτόρων, που είχαν διεισδύσει στο Ιράν! Οι συναντήσεις με τους συνδέσμους τους στη Μοσάντ γίνονταν εντός του τουρκικού εδάφους, αναφέρει. Και, φυσικά, υπό το άγρυπνο «βλέμμα» των εγχώριων μυστικών υπηρεσιών, της ΜΙΤ.
Συλλήψεις κατασκόπων
Πράγματι, τον Απρίλιο του 2012, η Τεχεράνη ανακοίνωσε την εξάρθρωση ενός μεγάλου δικτύου Ισραηλινών κατασκόπων στα ιρανικά εδάφη, προβαίνοντας σε τουλάχιστον 15 συλλήψεις. Παραμένει ωστόσο άγνωστο εάν αυτή η επιχείρηση βασίστηκε στις φερόμενες τουρκικές διαρροές. Κι όπως λίγο-πολύ αναμενόταν, τόσο η Αγκυρα όσο και το Τελ Αβίβ αρνήθηκαν να σχολιάσουν επισήμως τις αποκαλύψεις.
Μιλώντας ανωνύμως στο Reuters, Τούρκοι αξιωματούχοι απέδωσαν τις αποκαλύψεις σε έξωθεν συγκεκαλυμμένες προσπάθειες υπονόμευσης του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή. Ανάλογης σκοπιμότητας θεωρούν ότι ήταν και το πρόσφατο δημοσίευμα της «Wall Street Journal» για τον «σκοτεινό» ρόλο του επικεφαλής της ΜΙΤ -και στενού συνεργάτη του Ταγίπ Ερντογάν-, Χακάν Φιντάν, στη «διαρροή στο Ιράν ευαίσθητων πληροφοριών των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και του Ισραήλ» και «στον εξοπλισμό εξτρεμιστικών ισλαμιστών στη Συρία», στο πλαίσιο ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδίου για «μια νέα Μέση Ανατολή»!
Την ίδια σκοπιμότητα -την επαναχάραξη δηλαδή του χάρτη της Μέσης Ανατολής- αλλά από άλλη σκοπιά επικαλείται ως λόγο για τις αποκαλύψεις της «Washington Post» και η ισραηλινή (open source στρατιωτικής πληροφόρησης) ιστοσελίδα DEBKAfile, αποδίδοντάς τες στις ΗΠΑ και στον Μπαράκ Ομπάμα προσωπικά. «Το άρθρο», υποστηρίζει, «στοχεύει κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου ως προειδοποίηση για να χαμηλώσει τους τόνους» στο θέμα του πυρηνικού οπλοστασίου της Τεχεράνης, την επομένη κιόλας «της ολοκλήρωσης του νέου γύρου συνομιλιών στη Γενεύη μεταξύ Ιράν και Δύσης».
Μήνυμα σε πολλούς
«Το ίδιο μήνυμα», προσθέτει, «απευθύνεται αντίστοιχα στη Σαουδική Αραβία και στην Αίγυπτο, που αμφισβητούν ανοιχτά την πολιτική Ομπάμα στην περιοχή»…
«Αν και Αμερικανοί αξιωματούχοι χαρακτηρίζουν την αποκάλυψη του ισραηλινού δικτύου μια ατυχή απώλεια για τις μυστικές υπηρεσίες», γράφει ο Ιγκνάτιους, «δεν εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους απευθείας σε Τούρκους αξιωματούχους». Αλλωστε, «ο διαχωρισμός μεταξύ θεμάτων κατασκοπίας και ζητημάτων ευρύτερης πολιτικής«, επισημαίνει, «θεωρείται μακροπρόθεσμη προσέγγιση από πλευράς των ΗΠΑ».
Παρ’ όλα αυτά, καταλήγει, «ο καβγάς μεταξύ Νετανιάχου-Ερντογάν» και οι λοιπές παράμετροί του «αποτελούν παράδειγμα των… καλειδοσκοπικού τύπου αλλαγών που ενδεχομένως έπονται στη Μέση Ανατολή». Ηδη «οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος διερευνούν νέες συμμαχίες και πασχίζουν να βρουν νέες ισορροπίες: κρυφά και φανερά»…
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Στην αγχόνη 2η φορά
«Η εκτέλεση για δεύτερη φορά ενός ανθρώπου, ο οποίος με κάποιον τρόπο κατάφερε να επιβιώσει ύστερα από 12 λεπτά στην αγχόνη, πιστοποιήθηκε ο θάνατός του και η σορός του ετοιμαζόταν να παραδοθεί στην οικογένειά του, είναι απλά ειδεχθής. Προδίδει ένα βασικό έλλειμμα ανθρωπισμού, που δυστυχώς αποτελεί θεμέλιο μεγάλου μέρους του δικαστικού συστήματος του Ιράν. Η φρικιαστική προοπτική αυτός ο άντρας να βρεθεί αντιμέτωπος με δεύτερο απαγχονισμό, αφού υπέστη ήδη αυτό το μαρτύριο, υπογραμμίζει την ωμότητα και την απανθρωπιά της θανατικής ποινής. Οι ιρανικές αρχές πρέπει πάραυτα να σταματήσουν την εκτέλεση του Αλιρεζά Μ. και να εκδώσουν μορατόριουμ για όλες τις άλλες».
Καταπέλτη -σε μια κρίσιμη ιστορική συγκυρία- αποτελεί για τον νέο πρόεδρο του Ιράν η δήλωση του Φίλιπ Λούθερ, επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, για τη συγκλονιστική, πρωτοφανή υπόθεση του 37χρονου Ιρανού, που -άγνωστο πώς- επέζησε της εκτέλεσής του διά απαγχονισμού την περασμένη εβδομάδα στη φυλακή της πόλης Μποζνούρ. Είχε καταδικαστεί σε θάνατο για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, επειδή στην κατοχή του βρέθηκε ένα κιλό κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, μια φθηνή αλλά πολύ διαδεδομένη ναρκωτική ουσία, που κάνει θραύση στη νεολαία της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Μία μέρα μετά το στήσιμο της αγχόνης, υπάλληλος του νεκροτομείου παρατήρησε έκπληκτος ότι ο Αλιρεζά ανέπνεε ακόμη. Αμέσως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου -μάταια ίσως- αναρρώνει. Με το έωλο επιχείρημα ότι καταδικάστηκε σε θάνατο και όχι σε απαγχονισμό (!), ορισμένοι δικαστικοί απειλούν ότι μόλις η υγεία του το επιτρέψει, ο 37χρονος πρέπει να… επανεκτελεστεί. Παρότι ο νεοεκλεγείς Χασάν Ροχανί επιδιώκει να παρουσιάσει ένα πιο «προοδευτικό» πρόσωπο του Ιράν υποσχόμενος «μεταρρυθμίσεις» και στο μείζον ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από τον Αύγουστο που ανέλαβε την προεδρεία έχουν εκτελεστεί τουλάχιστον 125 άνθρωποι. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, οι εκτελέσεις στο Ιράν πιστεύεται ότι έχουν ξεπεράσει φέτος τις 508, οι περισσότερες για αδικήματα σχετικά με ναρκωτικά.
Βίκυ Καπετανοπούλου
