→ΙΤΑΛΙΑ Θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για «τέλος εποχής», αφού ο Μπερλουσκόνι κυριαρχούσε για πολλά χρόνια στην πολιτική σκηνή και τώρα η αποπομπή του από τη Γερουσία είναι πλέον γεγονός

ΡΩΜΗ Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη

Η ιταλική Γερουσία έλαβε την οριστική απόφασή της και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν είναι πλέον γερουσιαστής του ιταλικού Κοινοβουλίου. Την ίδια ώρα που μέσα στην αίθουσα το Δημοκρατικό Κόμμα, το μετριοπαθές Χριστιανοδημοκρατικό Κέντρο, το Κίνημα Πέντε Αστέρων και το κόμμα Αριστερά και Ελευθερία τάσσονταν υπέρ της αποπομπής του «Μίστερ TV», στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης μερικές χιλιάδες φανατικοί οπαδοί επευφημούσαν τον «πρώην καβαλιέρε».

Ενα σκηνικό… σουρεαλιστικό, με τον Σίλβιο να ευχαριστεί «τους τόσους Ιταλούς που, παρά το τσουχτερό κρύο, θέλησαν να του δείξουν την αγάπη τους, για να υπερισχύσει η αγάπη έναντι του μίσους».

Ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός επανέλαβε με έμφαση ότι δεν εννοεί να εγκαταλείψει την πολιτική και ανέφερε τα παραδείγματα του Μπέπε Γκρίλο -επικεφαλής του Κινήματος Πέντε Αστέρων- και του Ματέο Ρέντσι -θα είναι πιθανότατα νέος επικεφαλής της Κεντροαριστεράς-, οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική, χωρίς να είναι μέλη του Κοινοβουλίου.

Πέρα από τα γραφικά στοιχεία, με τα κλαμπ «Φόρτσα Σίλβιο» τα οποία το κόμμα του ετοιμάζεται να ιδρύσει σε όλη την Ιταλία, αυτό που επιχειρούν όλοι να κατανοήσουν είναι τι πρόκειται όντως να αλλάξει μετά τη χθεσινή απόφαση της Γερουσίας.

Για το αν μπορεί και πρέπει να θεωρηθεί «ιστορική», οι αναλυτές διχάζονται. Από τη μία, πολλοί τονίζουν ότι στην πραγματικότητα ο Ιταλός ζάπλουτος πρώην πρωθυπουργός δεν θα τεθεί οριστικά εκτός παιχνιδιού. Από την άλλη, όμως, υπογραμμίζεται ότι ο Σίλβιο για τα επόμενα έξι χρόνια δεν θα μπορεί να θέσει υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές της χώρας.

Θα πρέπει να διαπιστωθεί, βέβαια, τι θα συμβεί με τις διάφορες προσφυγές του, εντός και εκτός Ιταλίας, με αίτημα την επανεξέταση της υπόθεσης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων Μέντιασετ, αλλά και μια διαφορετική ερμηνεία του νόμου Σεβερίνο, στον οποίο βασίστηκε η χθεσινή αποπομπή του. Οι πιθανότητες να μπορέσει, όμως, να αλλάξει τη μέχρι τώρα οριστική ετυμηγορία του Αρείου Πάγου θεωρούνται ιδιαίτερα περιορισμένες.

Αυτό που φοβάται στη φάση αυτή ο καναλάρχης και τρεις φορές πρωθυπουργός της χώρας είναι οι άμεσες επιπτώσεις στην εξέλιξη των υπόλοιπων δικαστικών υποθέσεων που τον αφορούν. Οι Εισαγγελίες της Νάπολης και του Μιλάνου, που ασχολούνται με την υπόθεση εξαγοράς γερουσιαστών και με το «Ρούμπι Γκέιτ» και όλα του τα «παρακλάδια», από τώρα και στο εξής θα μπορούν να διατάξουν εφόδους στα γραφεία του Σίλβιο και να θέσουν υπό παρακολούθηση τα κινητά και σταθερά τηλέφωνά του. Ο ίδιος, δε, φέρεται να φοβάται ότι μπορεί να διαταχθεί ακόμη και η σύλληψή του.

Μια «ασπίδα προστασίας» μερικής ισχύος είναι το προχωρημένο της ηλικίας του -μιλάμε για έναν ηλικιωμένο πολίτη, εβδομήντα οκτώ ετών- και το ότι θα παραμείνει, για όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορεί, επικεφαλής του κόμματός του, της Φόρτσα Ιτάλια. Θα είναι, όμως, αυτά αρκετά;

Ο πασίγνωστος, αποπεμφθείς Ιταλός γερουσιαστής πρόκειται σίγουρα να επιχειρήσει να ανεβάσει τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης. Σύμφωνα με στενούς του συνεργάτες, θα επιτεθεί δριμύτερα κατά της λιτότητας ενώ δεν πρόκειται να διστάσει να αποκαλύψει και τις πραγματικές αιτίες του εξαναγκασμού του σε παραίτηση, πριν από δύο χρόνια.

Ο Σίλβιο, πλέον, δεν έχει σχεδόν τίποτα να χάσει. Ο Αντζελίνο Αλφάνο τον εγκατέλειψε, ιδρύοντας τη Νέα Κεντροδεξιά, οι Ευρωπαίοι εταίροι τον θεωρούν αναξιόπιστο, οι νύχτες του Αρκορε δεν θυμίζουν σε τίποτα τα μεγαλεία του παρελθόντος. Σύμφωνα με ορισμένα γκάλοπ, όμως, η Κεντροδεξιά, στο σύνολό της, στην πρόθεση ψήφου συνεχίζει να προηγείται κατά δύο μονάδες της Κεντροαριστεράς.

Αυτό είναι και το τελευταίο, καθοριστικό στοιχείο που θα πρέπει να εκτιμηθεί με προσοχή: ο «λαός του Σίλβιο» θα αποφασίσει σχετικά σύντομα να του γυρίσει την πλάτη ή θα προσπαθήσει μέχρι τέλους να μείνει στο πλευρό του, ζώντας σε μια παράλληλη, εικονική πραγματικότητα;