ΟΙΚΟλογικά
Oι πύργοι κινητής τηλεφωνίας της Ινδίας λειτουργούν με πετρέλαιο και το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα μέρη του κόσμου. Είναι λοιπόν ανάγκη να αντικατασταθεί από ανανεώσιμες πηγές, που είναι και φτηνότερες και φιλικότερες προς το περιβάλλον
Του Τάσου Σαραντή
Οταν μια σαρωτική διακοπή ρεύματος έριξε στο σκοτάδι 700 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ινδία τον περασμένο Ιούλιο, οι κυψέλες που συνέδεαν σχεδόν ένα δισεκατομμύριο χρήστες κινητών τηλεφώνων στη χώρα έμειναν σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστες.
Η συντριπτική πλειονότητα των σταθμών βάσης των ινδικών κινητών τηλεφώνων, ο καθένας εκ των οποίων περιλαμβάνει έναν πύργο και τον αντίστοιχο ραδιοεξοπλισμό, είχαν ως εφεδρική πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, επειδή το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας βγαίνει συχνά εκτός λειτουργίας , ενώ πολλοί λειτουργούν εξ ολοκλήρου με πετρέλαιο όταν δεν υπάρχει δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή που βρίσκονται εγκατεστημένοι. Η ινδική βιομηχανία τηλεπικοινωνιών κατανάλωσε κατ' εκτίμηση 3,2 δισεκατομμύρια λίτρα πετρελαίου το 2011. Αυτό το κόστος θα μπορούσε να ανέλθει σε έξι δισεκατομμύρια λίτρα το 2020, σύμφωνα με την Greenpeace Ινδίας.
Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν περίπου πέντε εκατομμύρια πύργοι κινητής τηλεφωνίας, εκ των οποίων οι 640.000 δεν είναι συνδεδεμένοι με κάποιο ηλεκτρικό δίκτυο και σε μεγάλο βαθμό επιλέγεται το πετρέλαιο ως καύσιμο για τις γεννήτριες παραγωγής ηλεκτρισμού. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, σε παγκόσμιο επίπεδο το 2012 προστέθηκαν επιπλέον 75.000 νέοι σταθμοί βάσης που λειτουργούν αποκομμένοι από τα ηλεκτρικά δίκτυα.
Πλέον η κυβέρνηση της Ινδίας αποφάσισε να αντικαταστήσει τις βρόμικες ντιζελογεννήτριες που τροφοδοτούν τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας με καθαρές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναμένεται να έχει επιπτώσεις και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες που έχουν ελλιπή ή αναξιόπιστα ηλεκτρικά δίκτυα.
Στην Ινδία, η οποία έχει περίπου 400.000 σταθμούς βάσης, η κυβέρνηση αποφάσισε να τροφοδοτήσει το 50% εκείνων που βρίσκονται στις αγροτικές περιοχές από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι το 2015. Πρόκειται για μια κίνηση που αποσκοπεί στη μείωση της εξάρτησης της χώρας από το ξένο πετρέλαιο και στη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Ετσι έως το 2020 το 75% των αγροτικών και το 33% των αστικών σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας θα πρέπει να λειτουργούν με εναλλακτικές μορφές ενέργειας.
Μια τέτοια απόφαση από τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά κινητής τηλεφωνίας στον κόσμο, έπειτα από την Κίνα, είναι πιθανό να μειώσει την τιμή των ανανεώσιμων πηγών που τροφοδοτούν τους σταθμούς βάσης και για άλλες περιοχές με χαμηλά ποσοστά ηλεκτροδότησης, όπως την υποσαχάρια Αφρική, σύμφωνα με στελέχη της Greenpeace Ινδίας.
Η υλοποίηση της απόφασης της ινδικής κυβέρνησης θα εξοικονομήσει περισσότερα από 540 εκατομμύρια λίτρα πετρελαίου ετησίως και θα συμβάλει στην περικοπή περίπου εννέα εκατομμυρίων εκπεμπόμενων τόνων διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2015. Και αυτό θα συμβεί όταν οι τιμές του πετρελαίου έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί τα τελευταία δώδεκα χρόνια στην Ινδία, με περίπου 80 σεντ ανά λίτρο τον Ιούλιο του 2012. Η τιμή αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω με την απελευθέρωση της αγοράς πετρελαίου, καθώς γίνονται φτηνότερες οι τεχνολογίες ηλιακής ενέργειας.
Το σημερινό ετήσιο κόστος για τη λειτουργία μιας γεννήτριας ντίζελ για ένα σταθμό βάσης είναι περίπου 14.510 δολάρια στην Ινδία, σε σύγκριση με 8.215 δολάρια για τα συστήματα ηλιακής ενέργειας με εφεδρική μπαταρία. Μέχρι το 2020 το ετήσιο κόστος από τη χρήση πετρελαίου αναμένεται να είναι περισσότερο από 20.000 δολάρια, ενώ το κόστος των ηλιακών συσσωρευτών, κατά πάσα πιθανότητα, θα μειωθεί σε λιγότερο από 5.500 δολάρια.
Η ηλιακή ενέργεια δεσπόζει ως εναλλακτική λύση έναντι του πετρελαίου εξαιτίας του κόστους, αλλά οι ινδικές τηλεπικοινωνίες διερευνούν επίσης εναλλακτικές λύσεις, για παράδειγμα, την αιολική ενέργεια. Εντούτοις υπάρχει ακόμα πολύ δρόμος να διανυθεί, αφού μόνο περίπου 9.000 πύργοι κινητής τηλεφωνίας τροφοδοτούνται από εναλλακτικές πηγές ενέργειας, ένας αριθμός που, σύμφωνα με το πρόγραμμα, αναμένεται να αυξηθεί σε 80.000 μέχρι το 2015.
Η κίνηση της Ινδίας θα μπορούσε να έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην Αφρική, όπου πολλές χώρες έχουν λιγότερο από το ήμισυ των πύργων κινητής τηλεφωνίας συνδεδεμένο με κάποιο ηλεκτρικό δίκτυο.
Στις ΗΠΑ, η οποία έχει κατ' εκτίμηση 285.000 περιοχές με σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας, λιγότερο από το 1% τροφοδοτούνται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ο αριθμός αυτός αυξάνεται με βραδείς ρυθμούς.
Αν η αρχιτεκτονική των δικτύων κινητής τηλεφωνίας κινηθεί σε μικρότερα, πιο κατανεμημένα μικρά κύτταρα, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μπορούσαν να καταστούν πιο ελκυστικές τόσο για τις αναπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Ομως, πέρα από την εξέλιξη της τεχνολογίας, η αξιοποίηση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας θα μπορούσε να ελαχιστοποιήσει το κόστος, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες από τα ηλεκτρικά δίκτυα περιοχές όπου για τη σύνδεση των σταθμών βάσης απαιτείται η εκσκαφή ορυγμάτων πολλών χιλιομέτρων, προκειμένου να περάσουν τα καλώδια παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.
