→Εκτιμήσεις Ιταλών αναλυτών αναφέρουν ότι ο Μπερλουσκόνι μπορεί να προσπαθήσει να υποβάλει υποψηφιότητα για τις ευρωεκλογές

Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη

Ο Σίλβιο, όπως ξέρουμε, συνηθίζει να μην κάνει πίσω, να επιμένει μέχρι τέλους. Αυτή τη φορά, όμως, η όλη κατάσταση μοιάζει να έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Ο Αρειος Πάγος της Ρώμης αποφάσισε ότι ο καβαλιέρε δεν θα μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσαι, και ούτε να αναλάβει κάποιο δημόσιο αξίωμα, για τα επόμενα δυο χρόνια.

Η απόφαση είναι φυσική συνέπεια, θα μπορούσε να πει κανείς, της καταδίκης του για φορολογική απάτη σε αγοραπωλησία τηλεοπτικών δικαιωμάτων, η οποία οριστικοποιήθηκε τον περασμένο Αύγουστο και προβλέπει ότι ο Σίλβιο πρέπει να εκτίσει έναν χρόνο φυλάκισης, είτε σε σωφρονιστικό ίδρυμα είτε (ως πιο ήπια εναλλακτική) σε κατ’ οίκον περιορισμό, ή με προσφορά κοινωνικά ωφέλιμης εργασίας.

Αυτό που πρέπει να αποσαφηνισθεί, όμως, είναι αν ο Μπερλουσκόνι, μετά την τελευταία απόφαση των Ιταλών ανώτατων δικαστών, θα αναγκασθεί, πράγματι, να εγκαταλείψει την ιταλική πολιτική σκηνή. Αν θα πεισθεί, δηλαδή, να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια, ποιος θα τον αντικαταστήσει και πώς θα επηρεάσει, η όλη αυτή εξέλιξη, το πολιτικό γίγνεσθαι.

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, ο καβαλιέρε θα δώσει μια ακόμη μάχη. Από τη μία, πληροφορίες που αφήνονται να διαρρεύσουν από το κόμμα του αναφέρουν ότι ο «μίστερ τιβί» θα βάλει το όνομά του δίπλα στο σύμβολο της Φόρτσα Ιτάλια, στα ψηφοδέλτια των επόμενων ευρωεκλογών.

Από την άλλη, εκτιμήσεις Ιταλών αναλυτών αναφέρουν ότι μπορεί να προσπαθήσει, παρά την τελευταία απαγόρευση, να υποβάλει υποψηφιότητα για τις ευρωεκλογές. Οταν λάβει αρνητική απάντηση, είναι πιθανό να προσφύγει σε τοπικό διοικητικό δικαστήριο (Τar), σε αναζήτηση μιας ακόμη καθοριστικής ετυμηγορίας.

Στο μεταξύ, εκκρεμεί και μια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την εξαετή στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι που προβλέπεται από έναν άλλο ιταλικό νόμο, ενώ οι δικηγόροι του ανακοίνωσαν χθες ότι θα αποταθούν και πάλι στα ευρωπαϊκά φόρα. Το ότι ο Σίλβιο δεν παραδίδεται εύκολα είναι προφανές. Ποτέ μέχρι σήμερα, όμως, ο Ιταλός καναλάρχης, ομαδάρχης και πολιτικός δεν βρέθηκε αντιμέτωπος με την ανάγκη να επιλέξει, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, κάποιον ικανό διάδοχο.

Τις περισσότερες πιθανότητες, λένε καλά πληροφορημένες πηγές, συνεχίζει να τις συγκεντρώνει, πάντα, ο οικογενειακός κύκλος του. Αρχισε να ξανακούγεται με έμφαση το όνομα της μεγαλύτερης κόρης του, Μαρίνα, αλλά και της πιο μικρής, Μπάρμπαρα, είκοσι εννέα ετών, η οποία εργάζεται στην ποδοσφαιρική ομάδα της Μίλαν.

Πριν από το καλοκαίρι, πιθανότατα, η τελική επιλογή πρέπει να έχει γίνει. Διότι οι εντάσεις στο εσωτερικό του κόμματος αυξάνονται διαρκώς, η επιλογή των υποψηφίων για τις ευρωεκλογές προκαλεί τεράστιες έριδες και υπόγειες συγκρούσεις και, φυσικά, το δεύτερο κόμμα της χώρας δεν μπορεί να μείνει για πολύ καιρό, ακόμη, με μια αβέβαιη και αποδυναμωμένη ηγεσία.

Μένει να εξακριβωθεί αν εκτός από το πρόσωπο θα αλλάξει και η πολιτική γραμμή, σε θέματα όπως η σχέση με τους δικαστές, η οικονομική πολιτική (ο Σίλβιο, έστω και από τακτική, αντιστάθηκε στην Μέρκελ), οι ατομικές ελευθερίες, οι σχέσεις με τους πολιτικούς αντιπάλους.

Ας μην εκπλαγούμε, πάντως, αν δούμε ότι ο Σίλβιο και ο όποιος (ή η όποια) διάδοχός του θα επιμείνουν τις επόμενες εβδομάδες -με έναν ακόμη ελιγμό- στην υπεράσπιση των 85.000 δημόσιων υπαλλήλων που η κυβέρνηση Ρέντσι θα ήθελε να θέσει εκτός κρατικού μηχανισμού, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια…