→Η προσωπική διπλωματία ενός προέδρου

Τρέμετε, απανταχού καλλιτέχνες, λάτρεις και κριτικοί τέχνης! Ενα νέο, διόλου έμφυτο «ταλέντο» στη ζωγραφική κάνει τα πρώτα του, δήθεν δειλά, βήματα, με τη μάταιη ελπίδα να ξεχαστεί η πολεμοχαρής προεδρική του κληρονομιά. Ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ, λοιπόν, επανακάμπτει στο προσκήνιο, επιλέγοντας καριέρα όχι ενός παχυλά αμειβόμενου, αερολόγου ομιλητή -όπως ο Τόνι Μπλερ κι ο Μπιλ Κλίντον- αλλά ενός ναΐφ (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ζωγράφου! «Η τέχνη της ηγεσίας: η προσωπική διπλωματία ενός προέδρου» είναι ο στομφώδης τίτλος της πρώτης του ατομικής έκθεσης, που εγκαινιάστηκε το Σάββατο στο προσωπικό του μουσείο στο Ντάλας του Τέξας. Η θεματολογία του Μπους του νεότερου είναι ευρεία και πρωτότυπη. Ξεκίνησε ζωγραφίζοντας τον εαυτό του στο μπάνιο, τα κατοικίδιά του και τοπία, αλλά η καλλιτεχνική αναζήτηση τον οδήγησε σε πιο απαιτητικά μονοπάτια, στην τέχνη του πορτρέτου. Γι’ αυτό και η καλή σύζυγος Λόρα προσέλαβε έναν δάσκαλο να τον βοηθήσει. «Υπάρχει ένας Ρέμπραντ παγιδευμένος μέσα σ’ αυτό το κορμί και είναι δουλειά σου να τον απελευθερώσεις» του είπε ο μετριόφρων πρώην πρόεδρος, όπως εξομολογήθηκε δίνοντας συνέντευξη στην κόρη του(!), που εργάζεται στο δίκτυο NBC. Οι πρώτες κριτικές για τα 24 πορτρέτα παγκόσμιων ηγετών, που παρουσίασε ο Αμερικανός «Ρέμπραντ», δεν ήταν όμως και πολύ ενθαρρυντικές. «Τέχνη του Φόρεστ Γκαμπ» χαρακτήρισε την έκθεση η «Guardian», ενώ, όπως σχολιάζουν οι «Financial Times», το γλυκανάλατο πορτρέτο του Βλαντίμιρ Πούτιν, στο οποίο ο Μπους ο νεότερος θέλησε να αιχμαλωτίσει την «ψυχή» του Ρώσου ομολόγου του, «μοιάζει μάλλον με πτώμα». Για γέλια ή για κλάματα, ο Μπους επιμένει πάντως ότι εμπνέεται από τον «ήρωά» του, Ουίνστον Τσόρτσιλ, που ξεκίνησε τις υδατογραφίες στα 40 του χρόνια. Οι συγκρίσεις δικές σας…

Β.Κ.