Της Ελλης Πάνου
Η Μαρίν Λε Πεν διέψευσε την πιθανότητα συνεργασίας της με τα τρία πιο ακραιφνή φασιστικά κόμματα της νέας Ευρωβουλής
REUTERS/Philippe Wojazer
Εχοντας ήδη προκαλέσει «σεισμό» στη Γαλλία με τη νίκη της στις κάλπες, το επόμενο βήμα για τη Μαρίν Λεπέν είναι να «συνταράξει» και το Ευρωκοινοβούλιο. Για να το καταφέρει, θα πρέπει να πετύχει τη σύσταση πολιτικής ομάδας που να αποτελείται από τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από εφτά διαφορετικές χώρες. Και αυτό το δεύτερο σημείο συνιστά το μεγάλο πρόβλημα για το Εθνικό Μέτωπο, καθώς δεν είναι όλοι οι ξενόφοβοι, αντι-ευρωπαίοι, ακροδεξιοί, λαϊκιστές στο ίδιο μήκος κύματος με τους Γάλλους «ομοϊδεάτες» τους.
Η ίδια η Λεπέν, προσπαθώντας να αποτινάξει τη φήμη που έχει το κόμμα της ως «καταφύγιο νεοναζί», διέψευσε μετά βδελυγμίας τις πληροφορίες του πρακτορείου Reuters περί πιθανής συνεργασίας της με τα τρία πιο ακραιφνή φασιστικά κόμματα. «Κάνοντας ένα σοβαρό λάθος το Reuters άφησε να εννοηθεί ότι οραματίζομαι συμμαχίες με το ουγγρικό Jobbik και τη Χρυσή Αυγή» ανέφερε σε οργισμένη ανακοίνωσή της. «Εχω δηλώσει ακριβώς το αντίθετο. Οταν με ρώτησαν με ποιον δεν θα συμμαχήσουμε, απάντησα: μεταξύ άλλων με το Jobbik, το βουλγαρικό Ataka και τη Χρυσή Αυγή».
Σήμερα στις Βρυξέλλες γίνεται η πρώτη διερευνητική ακροδεξιά «σύνοδος κορυφής», ωστόσο ο χρόνος πιέζει. Επί της αρχής, θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία μέχρι τις 24 Ιουνίου εάν θέλει η Λεπέν να είναι σε θέση να επηρεάσει τις εξελίξεις. «Εχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και αυτό είναι το θέμα συζήτησης με διάφορους πολιτικούς» είπε η ίδια χθες στο ραδιόφωνο BFM, απορρίπτοντας ταυτόχρονα το ενδεχόμενο συνεργασίας και με τον 62χρονο Γερμανό ευρωβουλευτή του φασιστικού NPD που μπαίνει για πρώτη φορά στην Ευρωβουλή.
«Υπάρχει μια ομάδα κινημάτων που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε μια ευρύτερη μεγάλη πολιτική δύναμη με στόχο να εμποδίσουν κάθε κίνηση προς την κατεύθυνση του ευρωπαϊκού φεντεραλισμού» υποστήριξε η Λεπέν, η οποία νιώθοντας προφανώς αρκετά ισχυρή επανέλαβε το αίτημά της για διάλυση της Γαλλικής Βουλής και διενέργεια εκλογών και έθεσε στην κυβέρνηση Ολάντ μετ’ επιτάσεως τρία θέματα: να ζητήσει το πάγωμα των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ για τη δημιουργία ελεύθερης ζώνης εμπορίου, να θέσει βέτο στην ένταξη της Τουρκίας και να εθνικοποιήσει τον στρατηγικής σημασίας κολοσσό Alstom, τον οποίο προσπαθούν να εξαγοράσουν η General Electric και η γερμανική Siemens.
Εμπόδια από το Βερολίνο
Ολων αυτών των στόχων όμως προηγείται η… Ευρωβουλή και το Βερολίνο ενέτεινε τις προσπάθειες να υψώσει εμπόδια στη Λεπέν, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση. «Οχι μόνο οι Γάλλοι συνάδελφοι», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε, «αλλά όλοι μας θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι λάθη κάναμε, για να ψηφίσει το ένα τρίτο του γαλλικού εκλογικού σώματος όχι ένα δεξιό κόμμα, αλλά ένα φασιστικό, εξτρεμιστικό κόμμα». Η δήλωση συνέπεσε με την πληροφορία ότι το γαλλικό «Le Point» θα δημοσιεύσει σήμερα αποκαλυπτικές δηλώσεις τον επιτελάρχη της Λεπέν, Φιλίπ Μαρτέλ, για τη «στρατηγική» που θα ακολουθήσει το κόμμα απέναντι στους «εχθρούς» του, με πρώτο και καλύτερο τον Τύπο. Στη συνέντευξή του ο Μαρτέλ φέρεται να εξαπολύει μύδρους κατά «όλων αυτών των συστημικών δημοσιογράφων» και να απειλεί: «Θα σας ποδοπατήσουμε. Οι Γάλλοι σάς μισούν. Το σχέδιό μας είναι να σας επιτεθούμε μέχρι θανάτου. Ο Τύπος είναι εναντίον μας. Γιατί να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε μαζί σας;»
Με τα μίση και τα πάθη να πλανώνται στην ατμόσφαιρα, οι ομοϊδεάτες της Λεπέν στο Ευρωκοινοβούλιο αναζητούν εναλλακτική στέγη και νέους συμμάχους. Η ιταλική Λέγκα του Βορρά, για παράδειγμα, λέγεται ότι «φλερτάρει» με το Εθνικό Μέτωπο, θέλοντας να μετακομίσει από το σπίτι της ομάδας των ευρωσκεπτικιστών Η Ευρώπη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας (EFD), η οποία με τη σειρά της θέλει να ενσωματώσει τους Βρετανούς από το UKip του Νάιτζελ Φάρατζ και τους βουλευτές του δανέζικου Λαϊκού Κόμματος, που είναι μεταξύ των μεγάλων νικητών των εκλογών.
«Θα συναντήσω τη Λεπέν στις Βρυξέλλες» είπε ο ηγέτης της Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, «και θα επεξεργαστούμε μια κοινή ατζέντα… Οι πρώτες μας μάχες θα είναι κατά του ευρώ και της μετανάστευσης».
Οι Ιταλοί, μαζί με το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας του Ολλανδού Γκέερτ Βίλντερς, το άλλο Κόμμα της Ελευθερίας από την Αυστρία, τους Φλαμανδούς από το Βέλγιο και πιθανώς και τους Σουηδούς Δημοκράτες, μπορεί να αποτελέσουν την ομάδα της Λεπέν και η ομάδα του EFD – αποδεκατισμένη- θεωρείται πιθανό να προσχωρήσει στον άλλο συνασπισμό των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), στην οποία ανήκουν και οι Τόρις του Ντέιβιντ Κάμερον.
