Του Νικόλα Ζηργάνου
Το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να μείνει ενωμένο το Ιράκ, διαμήνυσε χθες η Ουάσινγκτον, πιέζοντας τόσο τους Κούρδους να αναστείλουν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία τους όσο και τους σιίτες να κάνουν την υπέρβαση, να αφήσουν πίσω τους την οκταετή διακυβέρνηση του πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι και να συναινέσουν στη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
Ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας δίπλα σε μισοβυθμισμένο στρατιωτικό «Hmavy», έπειτα από μάχη με τους αντάρτες
Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση του ηγέτη των ιρακινών Κούρδων, Μασούντ Μπαρζανί, σχετικά με τη διεξαγωγή στο άμεσο μέλλον δημοψηφίσματος για την απόσχιση του Κουρδιστάν από το Ιράκ, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου δήλωσε πως «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ένα δημοκρατικό, πλουραλιστικό και ενωμένο Ιράκ» και απηύθυνε έκκληση προς όλες τις πλευρές «να συνεργαστούν σε έναν κοινό στόχο». Πιέσεις άσκησε στους Κούρδους και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ο οποίος συναντήθηκε στον Λευκό Οίκο με τον διευθυντή του γραφείου του Μασούντ Μπαρζανί, ενώ λίγο πριν συνομίλησε τηλεφωνικά με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.
Σε κλοιό βρίσκεται και ο Μάλικι, που βλέπει τον έναν μετά τον άλλο τους σιίτες συμμάχους του να τον εγκαταλείπουν. Χθες ο Μεγάλος Αγιατολάχ Αλι αλ Σιστάνι χαρακτήρισε την αποτυχία της Βουλής να συγκροτήσει νέα κυβέρνηση «λυπηρή» και διατύπωσε αίτημα να σχηματιστεί κυβέρνηση «ευρείας εθνικής αποδοχής», δήλωση που θεωρήθηκε ως προτροπή προς τον Μάλικι να παραχωρήσει σε άλλον σιίτη πολιτικό την πρωθυπουργία. Στο εσωτερικό της σιιτικής συμμαχίας έχουν αρχίσει να συζητούν εναλλακτικές λύσεις, ενώ και οι σουνίτες αναζητούν υποψήφιο που δεν θα πολώνει τις άλλες εθνικές και θρησκευτικές ομάδες.
«Πακέτο» οι υποψήφιοι
Μέσα σε αυτό το πνεύμα αναζήτησης συμβιβασμού, αποσύρθηκε χθες από τη διεκδίκηση της προεδρίας της Βουλής ο απερχόμενος πρόεδρος, σουνίτης Οσάμα αλ Νουτζάφι, ο οποίος ήταν ορκισμένος αντίπαλος του Μάλικι. Τώρα, σιίτες, σουνίτες και Κούρδοι διαπραγματεύονται «πακέτο» τα ονόματα των υποψηφίων για τα τρία σημαντικότερα αξιώματα της χώρας (Κούρδο πρόεδρο του Ιράκ, σιίτη πρωθυπουργό και σουνίτη πρόεδρο της Βουλής) σε μια ύστατη προσπάθεια να αποφευχθεί η διάσπαση και να αρχίσει η επιχείρηση στρατιωτικής ανακατάληψης των περιοχών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των εξτρεμιστών σουνιτών ανταρτών του «Ισλαμικού Κράτους».
Στη μόνη εξέλιξη στα πεδία των μαχών, σε μια συμβολική νίκη χωρίς στρατηγική σημασία, ο κυβερνητικός στρατός κατέλαβε το χωριό Αουγια, γενέτειρα του (σουνίτη) Σαντάμ Χουσέιν, λίγα χιλιόμετρα νότια του Τικρίτ, που εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών. Σχετική ηρεμία επικρατεί και στη Συρία, καθώς οι τζιχαντιστές αντάρτες έχουν μεταφέρει μεγάλες δυνάμεις στο εσωτερικό του Ιράκ και δεν διαθέτουν τόσους άντρες για να διατηρήσουν την πρωτοβουλία σε ένα τόσο εκτεταμένο μέτωπο.
Χθες το BBC αποκάλυψε ότι πριν από δύο χρόνια η κυβέρνηση Κάμερον επεξεργαζόταν σχέδιο εκπαίδευσης και εξοπλισμού 100.000 Σύρων ανταρτών για να αντιμετωπίσουν τον στρατό του Ασαντ. Το Λονδίνο, έπειτα από μια επιχείρηση «σοκ και δέος», θα υποστήριζε με αεροπορική κάλυψη την προέλαση προς τη Δαμασκό (!). Τελικά, το σχέδιο απορρίφθηκε ως υπερβολικά επικίνδυνο και τον περασμένο Αύγουστο το Κοινοβούλιο καταψήφισε την πρόταση για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.
