Του Γιώργου Τσιάρα
Πιο νεοφιλελεύθερος… πεθαίνεις! Αυτό είναι το συμπέρασμα των περισσότερων γαλλικών ΜΜΕ για τον νέο υπουργό Οικονομίας της Γαλλίας και ντε φάκτο πρόσωπο των ημερών, Εμανουέλ Μακρόν, η τοποθέτηση του οποίου στη θέση του «αντάρτη» Αρνό Μονμπούρ έχει προκαλέσει σάλο στη χώρα.
Ο 37χρονος Μακρόν, βέβαια, είναι –ή τέλος πάντων έτσι παρουσιάζεται από τα αστικά ΜΜΕ– γοητευτική προσωπικότητα, ενώ ήδη του κόλλησαν το παρανόμι «Μότσαρτ των Ηλυσίων Πεδίων» χάρη υποτίθεται στην ευφυΐα του αλλά και το ταλέντο του στο… πιάνο. Νέος, ωραίος και κυρίως… πλούσιος, χάρη στη θητεία του ως συμβούλου επενδύσεων και διαχειριστή κεφαλαίων στην υπερτράπεζα των Ρότσιλντ, ο Μακρόν έχει επανειλημμένα επιχειρηματολογήσει ως σύμβουλος του Ολάντ υπέρ της ανάγκης για μείωση των δημόσιων δαπανών, αλλά και κατά της βαριάς φορολογίας στις επιχειρήσεις.
Παρ’ ολίγον στη Δεξιά
Το πόσο… λίγο σοσιαλιστής είναι φαίνεται και από το γεγονός ότι, πριν ενταχθεί στην κλειστή ομάδα συμβούλων του προέδρου Φρανσουά Ολάντ, λίγο έλειψε να τον στρατολογήσει η Δεξιά, αφού τον είχαν προσεγγίσει το 2007 και στελέχη του επιτελείου του Νικολά Σαρκοζί, ενώ το 2010 τον διεκδίκησε και η προεκλογική ομάδα του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ως πρώην τραπεζιτικός και φίλος των επιχειρηματιών -είναι χαρακτηριστική η ατάκα του όταν έμαθε τα σχέδια του Ολάντ για φόρο 75% στους πλούσιους Γάλλους: «Πρόκειται για Κούβα χωρίς τον ήλιο!»- ο νέος υπουργός Οικονομίας και Βιομηχανίας σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί παρά εκπρόσωπος της οικονομικής ελίτ.
Τα περισσότερα χρήματά του τα έβγαλε από την προμήθεια που πήρε ως επενδυτικός σύμβουλος στην εξαγορά μιας θυγατρικής της Pfizer από τη Nestle, μια συναλλαγή που ξεπέρασε σε ύψος τα 9 δισ. ευρώ που, όπως σημειώνει η «Monde», τον έκανε «εκατομμυριούχο». Τα γαλλικά μέσα, πάντως, ασχολούνται περισσότερο με την προσωπική του ζωή, και ιδιαίτερα με το γεγονός ότι είναι με μια γυναίκα 20 χρόνια μεγαλύτερή του, που υπήρξε καθηγήτριά του στο λύκειο – ένας γάμος που τον καθιστά αυτόματα… «παππού» τριών παιδιών! Ασυνήθιστες όμως για μεγαλοστέλεχος τραπεζών είναι και οι σπουδές του (κοινωνικές επιστήμες, γλωσσολογία και φιλοσοφία).
Πάντως ο… Μότσαρτ των Ηλυσίων και ο Βαλς (…του αποχαιρετισμού στην Αριστερά) θα πρέπει να αξιοποιήσουν όλα τα ταλέντα τους για να σώσουν την παρτίδα για λογαριασμό του προϊσταμένου τους Ολάντ, ο οποίος βάλλεται σήμερα πανταχόθεν για τη «δεξιά στροφή» του και την τυφλή υπακοή του στις γερμανικές επιταγές λιτότητας. Χθες, σαν… πικρό δώρο στη νέα κυβέρνηση, έγινε γνωστό πως η ανεργία σημείωσε νέα άνοδο στη χώρα τον Ιούλιο, για ένατο συνεχή μήνα, καταγράφοντας νέο ρεκόρ και φτάνοντας τα 3,424 εκατομμύρια. Περιλαμβανομένων των υπερπόντιων κτήσεων ο αριθμός των ανέργων χωρίς καμία δραστηριότητα ανήλθε τον Ιούλιο στα 3,689 εκατομμύρια πρόσωπα, σημειώνοντας αύξηση 0,7% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.
Είναι χαρακτηριστικό δε πως, μετά την εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας τον Μάιο του 2012, οι εγγεγραμμένοι στο ταμείο ανεργίας έχουν αυξηθεί κατά μισό και πλέον εκατομμύριο…
Νέο προφίλ
Ο Βαλς, πάντως, δεν πτοείται και όπως όλα δείχνουν θα προσπαθήσει το επόμενο διάστημα να εμφανίσει ένα κάπως πιο «ανεξάρτητο» προφίλ σε σχέση με την αυστηρή γερμανική οικονομική πολιτική, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο.
Χθες δήλωσε χαρακτηριστικά πως η Ευρώπη «χρειάζεται, περισσότερο παρά ποτέ, μια ισχυρή, βιώσιμη και παραγωγική συνεννόηση μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας», τονίζοντας ότι «το θέμα δεν είναι να αλλάξεις τους κανόνες, να απαλλαγείς από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ή ακόμη να υποδείξεις ως υπεύθυνη τη Γερμανία ή να καταφέρεσαι εναντίον της [...] Αρνούμαι, όπως και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, μια παράλογη αντιπαράθεση με τη Γερμανία, ας δώσουμε την προσοχή μας στο ευρωπαϊκό σχέδιο».
Αυτά -και άλλα- είπε ο Γάλλος πρωθυπουργός σε βαρυσήμαντη ομιλία του ενώπιον -μαντέψτε- των εκπροσώπων των μεγαλύτερων εργοδοτικών οργανώσεων της Γαλλίας!
Στο μεταξύ, δημοσκόπηση της εφημερίδας «Le Figaro» δείχνει το 75% των Γάλλων να μην εμπιστεύεται την κυβέρνηση και το 54% να επιθυμεί την πρόωρη διάλυση της Βουλής.
