Της Χριστίνας Πάντζου
Ο Πάμπλο Ιγγλέσιας, επικεφαλής του ισπανικού Podemos («Μπορούμε»)
REUTERS/Andrea Comas
Δύο δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν τη φθορά του δικομματισμού στην Ισπανία και τη σταθερή άνοδο της ριζοσπαστικής Αριστεράς του Podemos, που εδραιώνεται στην τρίτη θέση, καταδεικνύοντας πως δεν πρόκειται για πρόσκαιρο φαινόμενο, αλλά για μια τάση που μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου του 2015.
Η πρώτη δημοσκόπηση για λογαριασμό της εφημερίδας El Mundo φέρει το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) πρώτο με 30,1% και το κόμμα-έκπληξη της ισπανικής πολιτικής σκηνής, το Podemos, στο 21,2% (από 8% στις ευρωεκλογές), μόλις μία ποσοστιαία μονάδα πίσω από τους Σοσιαλιστές του PSOE, που παίρνουν 22,3%. Μαζί με το PSΟΕ μεγάλος χαμένος αναδεικνύεται η Ενωμένη Αριστερά (ΙU), που φέρεται στο 4,1% (από 10% τον Μάιο).
Στη δεύτερη, που έγινε για λογαριασμό της άκρως συντηρητικής La Razόn, το αποτέλεσμα είναι καλύτερο για το ΡΡ με 33,9% και το PSOE με 23,4%, το Podemos και πάλι κατακτά την τρίτη θέση, αλλά με 15%, ενώ επιβεβαιώνεται η πτωτική τάση της IU με 5,6%.
Τα συμπεράσματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα για τις αλλαγές που συντελούνται στο πολιτικό στερέωμα της χώρας:
Ο δικομματισμός δεκαετιών, με το PP και το PSOE ως βασικούς πρωταγωνιστές, απειλείται πλέον σοβαρά με το από κοινού ποσοστό τους να μειώνεται από το 73% το 2011 στο 57%, στην καλύτερη γι’ αυτούς δημοσκόπηση. Σε μια χώρα όπου το 92% των πολιτών δεν πιστεύει τις κυβερνητικές διακηρύξεις περί «εξόδου από την κρίση» και όπου και τα δύο κόμματα έχουν σπιλωθεί από σοβαρά αλλεπάλληλα σκάνδαλα διαφθοράς, επισφραγίζεται η τάση απαξίωσής τους.
Οι δημοσκοπήσεις αποτελούν μια ψυχρολουσία για τον νέο ηγέτη του PSOE, Πέδρο Ιγκλέσιας, που δεν κατάφερε να αναδειχθεί στον «επαναστάτη που θα αναγεννούσε το κόμμα από τις στάχτες του». Η διαδικασία «ανοιχτής ανανέωσης» που δρομολόγησε, άλλαξε απλώς πρόσωπα και όχι πολιτικές και δεν έχει πείσει προς το παρόν τους δυνητικούς ψηφοφόρους του, που κατά 49% πιστεύουν ότι το PSOE δεν μπορεί να ηγηθεί της όποιας Κεντροαριστεράς.
Το εκλογικό σώμα εδραιώνει στην τρίτη θέση ένα κίνημα που αναδύθηκε από τη λαϊκή οργή κατά της καταστροφικής λιτότητας και της ενδημικής διαφθοράς, καταδεικνύοντας πως δεν πρόκειται για ένα συγκυριακό φαινόμενο ψήφου διαμαρτυρίας. Είναι ενδεικτικό ότι ο ηγέτης του ριζοσπαστικού Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, έρχεται πρώτος σε θετικές γνώμες ανάμεσα στους πολιτικούς ηγέτες της Ισπανίας.
