«Η ιδιωτικοποίηση της κηδείας της Θάτσερ θα ήταν ο κατάλληλος φόρος τιμής στην πολιτική της κληρονομιά». Το «προφητικό» αυτό άρθρο γνώμης της Guardian δεν γράφτηκε χθες, αλλά πριν από 16 μήνες, στις 22 Δεκεμβρίου του 2011. Το υπέγραφε ο βραβευμένος μπλόγκερ Sunny Hundal (http://liberalconspiracy.org). Τα social media το ανέσυραν χθες στην επιφάνεια, με αφορμή τον θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ.

«Ούτε η Θάτσερ ούτε ο Ρίγκαν έτρεφαν ιδιαίτερη συμπάθεια προς το κράτος και τον ρόλο του στην κοινωνία», σχολίαζε ο Hundal. «Ηθελαν να δώσουν στις ιδιωτικές εταιρείες τη δυνατότητα να παρεισφρέουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Οπότε, γιατί να μην επεκταθεί αυτό το πείραμα των ιδιωτικοποιήσεων και στη μετά θάνατον ζωή;».

Ο Βρετανός μπλόγκερ πήρε την ιδέα για το συγκεκριμένο άρθρο από μια διαδικτυακή καμπάνια που είχε ξεκινήσει ένας άλλος Βρετανός, ο Σκοτ Μόργκαν, με αυτό ακριβώς το αίτημα: αφού η Θάτσερ θεοποίησε την ιδιωτική πρωτοβουλία, η κηδεία της –όποτε θα επερχόταν το μοιραίο- να μη γίνει δημοσία δαπάνη.

Ο Sunny Hundal, αφού ανέφερε πόσο κερδοφόρα θα ήταν μια τέτοια επένδυση για την εταιρεία που θα αναλάμβανε την κηδεία, καθώς θα μπορούσε να πουλήσει διάφορα αναμνηστικά με τη Θάτσερ και τα δικαιώματα για τηλεοπτική αναμετάδοση της νεκρώσιμης τελετής, κατέληγε: «Η Σιδηρά Κυρία σίγουρα θα συμφωνούσε με την ιδέα να μην επιβαρυνθούν περαιτέρω οι φτωχοί φορολογούμενοι σε τέτοιες εποχές λιτότητας».

Εδώ έπεσε έξω, καθώς τελικά η Θάτσερ θα κηδευτεί με έξοδα του κράτους. Ωστόσο, όπως ανακοίνωσε η Ντάουνινγκ Στριτ, δεν θα κηδευτεί με τιμές πρωθυπουργού, αλλά στρατιωτικές. Ταιριαστό. Εξάλλου, τσάκισε τη βρετανική εργατική τάξη με την πυγμή ενός μη εκλεγμένου στρατιωτικού ηγέτη. Οπως ο φίλος της, ο δικτάτορας της Χιλής, Αουγούστο Πινοτσέτ…