ΙΤΑΛΙΑ Πρωθυπουργός για όλα τα γούστα επιλέχτηκε να βγάλει τη χώρα από την ακυβερνησία. Μέλος σήμερα της δεξιάς πτέρυγας της Κεντροαριστεράς, με θείο φίλο και σύμβουλο του Μπερλουσκόνι
«Πρέπει να συμβάλουμε στην αλλαγή πλεύσης της ευρωπαϊκής πολιτικής, η οποία δίνει υπερβολική έμφαση στη λιτότητα»
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Ούτε να το είχαν προγραμματίσει! Παράλληλα με τη σημερινή εθνική επέτειο της απελευθέρωσης της Ιταλίας από τον ναζισμό, το πολιτικό κατεστημένο της Ρώμης μπορεί τώρα να πανηγυρίζει και για την «απελευθέρωση» από την παρατεταμένη ακυβερνησία…
Το δύσκολο έργο της ανάτασης του εθνικοπολιτικού φρονήματος ανέλαβε ο 46χρονος Ενρίκο Λέτα: τρίτος νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός στα μεταπολεμικά χρονικά της χώρας, Νο2 του Δημοκρατικού Κόμματος και ανιψιός του Τζιάνι Λέτα, επιστήθιου φίλου και προσωπικού συμβούλου του Σίλβιο Μπερλουσκόνι!
«Δέχθηκα να επωμισθώ το βάρος μιας τεράστιας ευθύνης, ίσως μεγαλύτερης από αυτήν που θα μπορούσαν οι ώμοι μου να αντέξουν», παραδέχθηκε ο ίδιος χθες, αμέσως αφότου παρέλαβε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον πρόεδρο Ναπολιτάνο. Αλλά η ανασφάλεια αυτή δεν πήγαζε από το νεαρό της ηλικίας του. Δεν είναι, άλλωστε, καν νέο πρόσωπο στην ιταλική πολιτική σκηνή…
Μεγάλη διαδρομή
Στα 22 χρόνια της πολιτικής καριέρας του, ο Ενρίκο Λέτα έχει ήδη υπηρετήσει σε τέσσερις κυβερνήσεις, σε διάφορα υπουργικά πόστα. Υπό τον μέντορά του, Χριστιανοδημοκράτη πολιτικό και οικονομολόγο Νίνο Αντρεάτα, μετείχε στην ομάδα που προετοίμασε την είσοδο της Ιταλίας στη ζώνη του ευρώ.
Πρώην ευρωβουλευτής (μέλος της επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων), πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών με διδακτορικό στο Κοινοτικό Δίκαιο, είναι μεταξύ άλλων μέλος του διεθνούς think tank Ινστιτούτου Ασπεν (που συγχρηματοδοτείται από το Ιδρυμα Ροκφέλερ) και της Τριμερούς Επιτροπής, ενώ πέρυσι τον Ιούνιο μετείχε στη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Παρά τα φραστικά «πυρά» που εκτόξευσε χθες κατά της πολιτικής σκληρής λιτότητας στην Ευρώπη, ο Λέτα αναμένεται -ως μετριοπαθής φιλοευρωπαϊστής- να βρει πολλές ανοιχτές «αγκάλες» στις Βρυξέλλες. Ηδη, χθες, πήρε μια πρώτη ψήφο εμπιστοσύνης από αγορές και επενδυτές, που μέσα σε κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας οδήγησαν το κόστος δανεισμού της Ιταλίας στα χαμηλότερα επίπεδα από την εισαγωγή του ευρώ, το 1999.
Αλλά οι μεγάλες προκλήσεις ακόμη δεν έχουν έρθει. Κατ' αρχάς, ο 46χρονος πολιτικός θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί πράγματι να παίξει τον ρόλο του «γεφυροποιού» στη χαώδη πολιτική σκηνή της χώρας. Ενα πρώτο τεστ θα αποτελέσει η -προοιωνιζόμενη ως ρευστή- συνοχή της κυβερνητικής συμμαχίας (Δημοκρατικό Κόμμα, μπερλουσκονική Κεντροδεξιά, Κεντρώοι του Μάριο Μόντι).
Πολιτικό crash test
Επί του παρόντος, οι ισορροπίες δοκιμάζονται μέσα από το… ανατολίτικο «παζάρι» για τα υπουργεία: στο Εξωτερικών ακούγονται τώρα τα ονόματα των Μάσιμο Ντ' Αλέμα και Μάριο Μόντι, στο Οικονομικών κυκλοφορούν φήμες για τον (μέχρι χθες φαβορί για την πρωθυπουργία) Τζουλιάνο Αμάτο, ενώ μία θέση στο κυβερνητικό σχήμα λέγεται ότι θα κρατηθεί και για τον θείο Τζάνι (Λέτα).
Πριν πάντως ο Λέτα προλάβει να τελειώσει τις πρώτες δηλώσεις του ως εντολοδόχος πρωθυπουργός -«η κυβέρνηση δεν θα συσταθεί πάση θυσία, αλλά μόνον αν υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις», είπε- η μπερλουσκονική Κεντροδεξιά έβαζε ήδη «κόκκινες γραμμές», αξιώνοντας την άμεση υλοποίηση των προεκλογικών δεσμεύσεων του «καβαλιέρε»! Πρώτη στη λίστα είναι η κατάργηση του φόρου ακίνητης περιουσίας, με την οποία το 2012 μπήκαν κάτι ψιλά στα άδεια κρατικά ταμεία…
Ακόμη όμως κι «αν ο Λέτα αποδειχθεί ικανός μεσολαβητής μεταξύ των Δημοκρατικών (PD) και της Κεντροδεξιάς», παρατηρούσαν εύστοχα χθες οι «Financial Times», «οι διπλωματικές ικανότητές του θα δοκιμαστούν από την αριστερή πτέρυγα μέσα στο ίδιο του το κόμμα, τα μέλη της οποίας είναι κάθετα αντίθετα στον κυβερνητικό συνασπισμό» με τον Μπερλουσκόνι.
Ηδη, χθες, του την βγήκε από τα… ανανεωτικά κεντροαριστερά ο επίδοξος νέος ηγέτης του PD, Ματέο Ρέντζι. «Θέλουμε επανεκκίνηση της Ιταλίας», τόνισε στη βρετανική «Guardian»ο 38χρονος δήμαρχος Φλωρεντίας, που έχει -λέει- πρότυπο τον Τόνι Μπλερ. «Η χώρα μου περνά δύσκολη περίοδο και το να θεωρεί κανείς ότι μπορεί να τη βγάλει από την κρίση απλά και μόνο με τη λιτότητα είναι λάθος».
Ομως τώρα «στη Ρώμη μοιράζουν τα κόκαλα και τις καρέκλες της Δεύτερης Δημοκρατίας, την ώρα που η οικονομία δεν μπορεί να περιμένει», έγραφε χθες στο blοg του ο Μπέπε Γκρίλο, που δεν εκλήθη να συμμετέχει στις κυβερνητικές διαβουλεύσεις. «Το φθινόπωρο θα έχουμε φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή. Μέχρι σήμερα, η κυβερνητική πολιτική ήταν αυξήσεις φόρων στους ιδιώτες, στις επιχειρήσεις, στην κατανάλωση. Είναι μια αυτοκτονική προσέγγιση, που μεταμορφώνει τη χώρα σε έρημο και αποσκοπεί στη διατήρηση αναλλοίωτων των προνομίων, της σπατάλης και του τιμήματος της πολιτικής, για να βάλει στην κορυφή της πυραμίδας τις τράπεζες και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, αντί για την παραγωγή».
…………………………………………….
Νέο πρόσωπο, παλιά φρουρά;
Μέλος των Χριστιανοδημοκρατών στα νιάτα του (την περίοδο 1991-95 ήταν μάλιστα πρόεδρος της νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος), ο Ενρίκο Λέτα μεταπήδησε -ένεκα διάλυσης της πολιτικής του «στέγης»- στο κεντρώο κόμμα «Μαργαρίτα». Από εκεί, «μετακόμισε» στο κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, όπου διεκδίκησε δις, πλην ατυχώς, την κομματική ηγεσία. Εξαρχής ανήκει στη δεξιά πτέρυγα του PD.
Σήμερα, ως δεύτερος γραμματέας, είναι ο μοναδικός από την ηγετική ομάδα που παρέμεινε στη θέση του, για να οδηγήσει το διχασμένο του κόμμα στο έκτακτο συνέδριο (πιθανόν τον Σεπτέμβριο). Πλέον δηλώνει «υπεράνω ιδεολογίας». Λέει ότι έχει ινδάλματα τον Νέλσον Μαντέλα και τον Λεχ Βαλέσα. Εκτός από πολιτικός, είναι συγγραφέας, βιβλιοφάγος, φανατικός του σουμπούτεο και οπαδός της Μίλαν. Του αρέσουν οι Dire Straits. Παντρεμένος δις, έχει αποκτήσει τρία παιδιά με τη δεύτερη σύζυγό του, η οποία είναι δημοσιογράφος στην κεντροδεξιά εφημερίδα «Corriere della Sera».
