ΙΤΑΛΙΑ Ο πραγματικός νικητής από την συγκρότηση της κυβέρνησης Λέτα είναι ο καβαλιέρε, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό Τύπο ενώ χαμένη είναι η Αριστερά – παρότι κέρδισε τις εκλογές κινδυνεύει με διάσπαση
«Ενα μπρα ντε φερ με την Ευρώπη; Οχι απαραίτητα [...] Θεωρώ ότι μέχρι και οι Βρυξέλλες έχουν πλέον καταλάβει πως υπήρξε υπερβολή στη λιτότητα». Σίλβιο Μπερλουσκόνι, σε χθεσινή συνέντευξη στην «Corriere della Sera»
Του Μιχάλη Ψύλου
«Για άλλη μία φορά νικητής είναι ο Μπερλουσκόνι» έγραφε το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» σε μια εκτίμηση φαινομενικά «περίεργη» των τελευταίων εξελίξεων στη γειτονική Ιταλία. Πού «κολλάει» όμως ο καβαλιέρε στο παζλ;
Πρόεδρος της χώρας επανεξελέγη ο 88χρονος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο και πρωθυπουργός ορίστηκε ο δεύτερος στην ιεραρχία του Δημοκρατικού Κόμματος και πρώην Χριστιανοδημοκράτης, Ενρίκο Λέτα, που όπως γράφει εύστοχα το γαλλικό «Νουβέλ Ομπσερβατέρ», «πρόκειται για ένα αντίγραφο του απερχόμενου πρωθυπουργού Μάριο Μόντι».
Ο 46χρονος Λέτα έχει μάλιστα τη στήριξη και του Μπερλουσκόνι, ο οποίος αναμένεται να εξασφαλίσει αρκετά σημαντικά υπουργεία στη νέα κυβέρνηση. Το κομβικό σημείο είναι πάντως ότι τόσο η επανεκλογή του γηραιού Ναπολιτάνο, που ειρήσθω εν παρόδω θα είναι 95 ετών όταν ολοκληρώσει τη δεύτερη θητεία του, όσο και η επιλογή για την πρωθυπουργία του Ενρίκο Λέτα, αποτελούν απλώς μια απεγνωσμένη προσπάθεια του ιταλικού πολιτικού κατεστημένου να διασώσει τον εαυτό του και μόνο.
Το «Σπίγκελ», που βλέπει βέβαια πολύ μακριά, καταλαβαίνει ότι ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης συνεργασίας στην Ιταλία αποτελεί προσωπικό θρίαμβο του Μπερλουσκόνι, που όχι μόνο διασώζεται πολιτικά, αλλά διατηρεί και βάσιμες ελπίδες να ξαναγίνει πρωθυπουργός, όποτε κι αν γίνουν οι νέες εκλογές. Οι περισσότερες γερμανικές εφημερίδες εκφράζουν φόβους ότι ο καβαλιέρε θα επιδιώξει να δώσει «αντι-γερμανικό» τόνο στην πολιτική της κυβέρνησης Λέτα, αν και ως γνήσιος τυχοδιώκτης ο Μπερλουσκόνι φαίνεται ότι μάλλον θα εγκαταλείψει στην πράξη τη ρητορική του κατά του ευρώ και της Γερμανίας, παρά το γεγονός ότι αυτές οι θέσεις εκτίναξαν την πολιτική απήχηση και επιρροή του από το 8% των δημοσκοπήσεων στο 29% στις εκλογές που έγιναν πριν από δύο μήνες στην Ιταλία.
Η γερμανική «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» γράφει χαρακτηριστικά: «Μπορεί ο πρόεδρος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο να εμφανίζεται ως ο τελευταίος εναπομείνας σωτήρας της χώρας από το χάος, αλλά η δεύτερη θητεία του θα σημάνει τη συγκρότηση ενός Μεγάλου Συνασπισμού με τη συμμετοχή του Μπερλουσκόνι και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι νέες εκλογές θα μπορούσαν να δώσουν μια σημαντική νίκη στην Μπερλουσκόνι. Την ίδια ώρα, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο εξακολουθεί να κερδίζει έδαφος. Δύο λαϊκιστές θα μπορούσαν σύντομα να είναι τα βασικά στοιχεία στην ιταλική πολιτική σκηνή. Είναι μια προοπτική που θα προτιμούσαμε να μην είχαμε φανταστεί».
Διάλυση της Αριστεράς
Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» εκφράζει μάλιστα φόβους ότι οι εξελίξεις στην Ιταλία «θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη διάλυση της ιταλικής Αριστεράς» . Η γερμανική εφημερίδα αναφέρεται φυσικά στο φίλα προσκείμενο στην πολιτική του Βερολίνου ιταλικό Δημοκρατικό Κόμμα, που, από υποτιθέμενος νικητής των εκλογών, στροβιλίζεται πλέον στη δίνη μιας βαθιάς κρίσης και δεν αποκλείεται να διασπαστεί. Ο επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος, Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, ενώ ήταν πρωθυπουργός εν αναμονή, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος, καθώς απέτυχε να εξασφαλίσει την εκλογή «δικού» του υποψηφίου στην προεδρία της Δημοκρατίας. Οι υποψήφιοι πρόεδροι της Δημοκρατίας που πρότεινε ο Μπερσάνι απορρίφθηκαν όχι μόνο από τους πολιτικούς αντιπάλους του κόμματός του, αλλά και από 100 βουλευτές του ίδιου του Δημοκρατικού Κόμματος, στη μυστική ψηφοφορία στη Βουλή.
Για την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος προαλείφεται τώρα ο 38χρονος δήμαρχος της Φλωρεντίας, Ματέο Ρέντσι, που ηγείται της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος, δηλώνει θαυμαστής του Τόνι Μπλερ και έχει ως πρότυπό του το Δημοκρατικό Κόμμα του Ομπάμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος Ναπολιτάνο είχε παίξει με την ιδέα να δώσει στον Ρέντσι την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης πριν καταλήξει τελικά στον Λέτα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπερλουσκόνι είχε στηρίξει τον Ρέντσι στη μάχη έναντι του Μπερσάνι για την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο ίδιος ο Ρέντσι λέει άλλωστε ότι «δεν είμαι ένας από εκείνους που θέλουν να δουν τον Μπερλουσκόνι στη φυλακή. Απλώς θέλω να τον δω να συνταξιοδοτείται».
Το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο και ο Ρέντσι, που είχε συντριβεί από τον Μπερσάνι όταν προ μηνών διεκδίκησε την αρχηγία του κόμματος, κινείται ήδη δραστήρια για να πάρει την ρεβάνς. «Θέλω να αλλάξω τη χώρα μου και θέλω να δώσω μια χείρα βοηθείας. Με το Δημοκρατικό Κόμμα; Ισως. Ως δήμαρχος; Δεν ξέρω» τόνισε χαρακτηριστικά ο Ρέντσι σε συνέντευξή του στη γαλλική «Μοντ». Ο Ρέντσι δεν έχει καμιά αναστολή να συνεργαστεί με τον Μπερλουσκόνι, πράγμα που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει τη διάσπαση στο Δημοκρατικό Κόμμα. Φυσικά, ο Ρέντσι θέλει να αποφύγει πάση θυσία νέες βουλευτικές εκλογές, γιατί σε αυτές είναι βέβαιο ότι το Δημοκρατικό Κόμμα θα συντριβεί και ο Μπερλουσκόνι με τις παραφυάδες του θα έλθει στην πρώτη θέση.
Ο Ρέντσι δεν διστάζει μάλιστα να βγάζει λάδι τη Μέρκελ και την πολιτική της λιτότητας «Είναι απλοϊκό να λέγεται ότι η Ανγκελα Μέρκελ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτούν περισσότερη λιτότητα. Οι θυσίες που πρέπει να κάνουμε είναι θέμα αξιοπρέπειας και σεβασμού για τις μελλοντικές γενιές. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα αφήσω τα χρέη μου στα εγγόνια μου. Η Ιταλία πρέπει να διαπραγματευτεί επιπλέον χρόνο για να ξεκαθαρίσει τα δημόσια οικονομικά. Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί με τους εταίρους μας.
Το να ανοίξουμε μια συζήτηση για το θέμα αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Η Ιταλία πρέπει να κάνει ό,τι έχει αναλάβει να κάνει. Οι στόχοι αυτοί πρέπει να επιτευχθούν. Το κράτος πρέπει να επιδείξει υπευθυνότητα».
