Φαμπρίτσιο Σακομάνι

70 ετών, άγνωστος στο ευρύ κοινό, ο Φαμπρίτσιο Σακομάνι έχει περάσει σχεδόν ολόκληρη την καριέρα του ως οικονομολόγος «εντός των τειχών» της Τράπεζας της Ιταλίας – ακόμη κι όταν θήτευσε με απόσπαση στο ΔΝΤ, την πενταετία 1970-75. Μετά την αποχώρηση του Μάριο Ντράγκι από την κεφαλή της Bankitalia για την ΕΚΤ, εθεωρείτο ο φυσικός διάδοχός του. Αρκέστηκε όμως στη θέση του Νο2 (γενικού διευθυντή), έπειτα από το βέτο που άσκησε εναντίον του η τότε κυβέρνηση Μπερλουσκόνι.

Στο πρόσφατο παρελθόν, είχε επικροτήσει δημόσια τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης τεχνοκρατών του Μόντι. Τώρα, ως νέος υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, διακηρύττει ότι στόχος του είναι «η στήριξη των επιχειρήσεων και των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων», με «εκ νέου εξισορρόπηση του προϋπολογισμού», μέσα από «λιγότερους φόρους, περισσότερη ανάπτυξη και μαχαίρι στις δαπάνες». Στόχος του, λέει, είναι ένα νέο big deal μεταξύ τραπεζών, επιχειρήσεων και καταναλωτών, ώστε να αρθεί «ο ψυχολογικός παράγοντας της αβεβαιότητας», σε «μια κοινή προσπάθεια όλων για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης» στην Ιταλία. Εάν πετύχει, εκτιμά ότι το ιταλικό σπρεντ θα πέσει κάτω από τις 100 μονάδες βάσης! Μέχρι τότε, θα πρέπει να πείσει τις Βρυξέλλες για άμεση επαναδιαπραγμάτευση των δημοσιονομικών στόχων της Ρώμης…

Θεωρείται, πάντως, δεινός διαπραγματευτής. Στον ελεύθερο χρόνο του, του αρέσει να παρακολουθεί σινεμά, ακούει κλασική μουσική, γράφει ποίηση στη ρωμαϊκή διάλεκτο και τραγουδά από μνήμης σονάτες του Τζουζέπε Μπέλι.