ΣΥΡΙΑ Ενα βίντεο απίστευτης φρίκης, με τον διαμελισμό ενός καθεστωτικού στρατιώτη, προκάλεσε παγκόσμιο σοκ αναδεικνύοντας τις βαρβαρότητες ένθεν και ένθεν, την ώρα που η διεθνής κοινότητα παίζει τα δικά της παιχνίδια
→«Ορκίζομαι στον Αλλάχ ότι θα φάμε τις καρδιές και τα συκώτια σας, στρατιώτες σκύλοι του Μπασάρ. Ω, ήρωες του Μπαμπ Αμρ, σφάξτε τους Αλαουίτες και ξεριζώστε τις καρδιές τους για να τις φάτε!» Αμπού Σακάρ, Σύρος αντικαθεστωτικός, διοικητής ταξιαρχίας Ομάρ αλ-Φαρούκ
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Μπορεί ο φρικαλέος απολογισμός του εμφυλίου στη Συρία να μην αρκεί πια από μόνος του για να προκαλέσει ρίγη ανατριχίλας στη δυτική κοινή γνώμη – σημειωτέον ότι οι νεκροί πια υπολογίζονται σε σχεδόν 120.000, ενώ οι πρόσφυγες εκτιμάται ότι θα αγγίξουν τα 3.000.000 μέχρι το τέλος του έτους! Αρκούν, ωστόσο, μόλις 27 δευτερόλεπτα ωμής βαρβαρότητας για να ταρακουνήσουν…
Τόση είναι η διάρκεια του βίντεο, που κινηματογραφήθηκε στα τέλη Μαρτίου, αναρτήθηκε μόλις προ τριών ημερών από φιλοκαθεστωτική συριακή οργάνωση στο Διαδίκτυο κι από χθες κάνει τον γύρο του κόσμου, δείχνοντας καρέ καρέ πώς ένας ανεξάρτητος αντικαθεστωτικός πολέμαρχος πετσοκόβει το πτώμα ενός κυβερνητικού στρατιώτη, ξεριζώνει την καρδιά και τους πνεύμονες και ξεσκίζει με τα δόντια του ένα ολόκληρο κομμάτι!
Το όνομά του -σύμφωνα και το αμερικανικό περιοδικό «Time», που αναφέρει ότι επικοινώνησε μαζί του μέσω Skype- είναι Χαλίντ αλ Χαμάντ, γνωστός στην ταξιαρχία του, Ομάρ αλ-Φαρούκ, με το nom de guerre Αμπού Σακάρ. Από τον περασμένο Οκτώβριο, πολεμά με την ταξιαρχία του για τον έλεγχο της Κουσάιρ, μιας συριακής πόλης κοντά στη μεθόριο με τον Λίβανο, που τις τελευταίες εβδομάδες αποτελεί θέατρο σφοδρών συγκρούσεων με τις κυβερνητικές δυνάμεις (και κατά ορισμένες πληροφορίες και με ομάδες της Χεζμπολάχ).
Στρατηγικής σημασίας και για τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, η πόλη θεωρείται κομβικό σημείο. Για τους μεν αντάρτες στη μεταφορά μαχητών και όπλων προς τη Δαμασκό. Για το δε καθεστώς της Δαμασκού στη διασφάλιση ενός χερσαίου διαδρόμου προς την συριακή ακτογραμμή και τα προπύργια των Αλαουιτών (βασικών υποστηρικτών του καθεστώτος), στα βορειοδυτικά της χώρας…
Σε αυτές ακριβώς τις περιοχές, η συριακή αντιπολίτευση καταγγέλλει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ευρεία εθνοκάθαρση από τις αρχές Μαΐου. Σημείο αναφοράς είναι η σφαγή δεκάδων πολιτών στους σουνιτικούς θύλακες της Μπάιντα και της Μπανιάς, σε μία επιχείρηση του συριακού στρατού που ο ο ισλαμιστής Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν έσπευσε να καταδικάσει, αφήνοντας να διαφανεί η έκδηλη ανησυχία του για περιφερειακή διάχυση της κρίσης (όπως τώρα υποδεικνύει, άλλωστε, και η πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στην αλαουίτικη επαρχία Χατάι, το περασμένο Σάββατο, κοντά στα σύνορα με τη Συρία)…
Ο ορατός αυτός κίνδυνος θα βρεθεί στο επίκεντρο της αυριανής συνάντησης του Ερντογάν με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, στον Λευκό Οίκο, ενώ απασχόλησε και στη χθεσινή συνάντηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, στο Κρεμλίνο.
Για την ακρίβεια, στην κορυφή της ισραηλινής ατζέντας ήταν τα σχέδια παράδοσης προηγμένων αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 από τη Μόσχα στη Δαμασκό (χθες η αραβική εφημερίδα «Al-Quds Al Arabi» μάλιστα ανέφερε ότι έχουν ήδη παραδοθεί στο συριακό καθεστώς πύραυλοι S-200, βεληνεκούς 150 χλμ.) καθώς και οι γεωστρατηγικές επιπλοκές μιας τέτοιας κίνησης, μεσούσης της κλιμακούμενης ιρανικής κρίσης.
Σε κάθε περίπτωση, μένουν ακόμη να γίνουν πολλές «ζυμώσεις» στο διπλωματικό παρασκήνιο, μέχρι να ανακοινωθεί η ημερομηνία σύγκλισης της διεθνούς συνόδου για την επίλυση (;) του συριακού ζητήματος – ένα σοβαρό πρόβλημα, σύμφωνα με Γάλλο διπλωμάτη που επικαλείται το πρακτορείο Reuters, είναι ότι η αντιπαλότητα μεταξύ Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας, που αποτελούν τους «δύο βασικούς Αραβες σπόνσορες των εχθρών του Ασαντ», καθυστερεί την ανάδειξη ενός κοινά αποδεκτού ηγέτη της συριακής αντιπολίτευσης, που θα μετέχει στις διαπραγματεύσεις. Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, τα χρονικά όρια στενεύουν ολοένα και πιο επικίνδυνα, με πιθανή κατάληξη ένα σημείο χωρίς επιστροφή…
«Τα λόγια του Αμπού Σακάρ καταδεικνύουν ότι, γι' αυτόν, ο εχθρός δεν είναι απλά πια οι ένοπλοι ένστολοι της αντίπαλης πλευράς: είναι οι Αλαουίτες και οι κοινότητες των Σιιτών», παρατηρεί ο διευθυντής Εκτάκτων Αναγκών της Human Rights Watch, Πίτερ Μπούκερτ, σε άρθρο του στο «Foreign Policy» – την ώρα που η διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση ζητούσε τη διενέργεια έρευνας για εγκλήματα πολέμου στη Συρία. «Ανάλογη είναι η άποψη πολλών στις τάξεις των παραστρατιωτικών Σαμπίχα και του συριακού στρατού, για τους οποίους ο εχθρός είναι απλά οι σουνίτες.
Κι όπως κατέδειξε ο ιρακινός εμφύλιος, όταν φτάνουμε στην κρίσιμη καμπή όπου οι κοινότητες -αντί οι στρατοί- θεωρούνται “ο εχθρός”, τότε αυτό που θα κυριαρχήσει θα είναι η βαρβαρότητα και η θηριωδία»…
