ΙΤΑΛΙΑ Ο υπουργός Εργασίας… βρήκε τρόπο να ξεπεραστεί η ανεργία των νέων: όσοι εργαζόμενοι είναι κοντά στη σύνταξη θα δουλεύουν τον μισό χρόνο για τα μισά χρήματα και την υπόλοιπη δουλειά τους θα την κάνουν νέοι
Της Ελλης Πάνου
Πώς λύνεται το πρόβλημα της ανεργίας των νέων α λα ιταλικά; Με το αντίστοιχο ποσοστό να κυμαίνεται στο 40% και με τη νέα κυβέρνηση να έχει χάσει περίπου 10 μονάδες από τη δημοτικότητά της μέσα σε έναν μήνα, μια «φρέσκια» ιδέα κατέθεσε στα συνδικάτα ο οικονομολόγος υπουργός Εργασίας Ενρίκο Τζιοβανίνι, με την εμπνευσμένη ονομασία «μεταβίβαση μεταξύ γενεών» και είναι εξαιρετικά απλή στη σύλληψή της: όσοι εργαζόμενοι, λοιπόν, βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση θα δουλεύουν τον μισό χρόνο για τα μισά χρήματα, αλλά με πλήρη κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών που θα επιδοτούνται από το κράτος και την υπόλοιπη δουλειά τους θα την κάνουν νέοι εργαζόμενοι, που έτσι κι αλλιώς θα πληρώνονται λιγότερο.
Το σχέδιο, που βεβαίως εξοικονομεί σημαντικά ποσά και για τις επιχειρήσεις, συμπληρώνουν μέτρα για τη διευκόλυνση της πρόσληψης συμβασιούχων, την ανανέωση των συμβολαίων περιορισμένου χρόνου και την επιδότηση των μισθών εργαζομένων που βρίσκονται σε προσωρινή παύση εν μέσω κρίσης.
Το πρόβλημα με αυτή την πρόταση -επισημαίνουν οικονομολόγοι- είναι αφενός ότι δεν δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας κι αφετέρου ότι θα επιβαρύνει κι άλλο τους φορολογούμενους, οι οποίοι πρέπει να καλύψουν τον λογαριασμό για τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Το κόστος για το κράτος υπολογίζεται σε 1 δισ. ετησίως. «Δαπανηρό, αλλά εφικτό» χαρακτήρισε το πρόγραμμα ο εμπνευστής του, Τζιοβανίνι, «αδιέξοδο» το αποκάλεσαν οι ειδικοί. «Το να δουλεύουμε λιγότερο προκειμένου να έχουν κι άλλοι δουλειά, δεν πρόκειται να μας οδηγήσει πουθενά», υποστήριξε ο Φιορέλα Κοστόρις, ειδική στα δημοσιονομικά, εκτιμώντας ότι «για να έχουν περισσότεροι άνθρωποι απασχόληση, πρέπει όλοι να εργάζονται περισσότερο».
Mαζικές απολύσεις
Δύσκολος στόχος, εάν υπολογίσει κανείς ότι, σύμφωνα με τον επικεφαλής του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου CGIL, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων διαπραγματεύονται ήδη με 150 επιχειρήσεις που θέλουν να προχωρήσουν σε περικοπές 150.000 θέσεων εργασίας – αριθμό τριπλάσιο σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Αιτία, η πρόθεση πολλών αμερικανικών βιομηχανιών και επιχειρήσεων να μειώσουν ή να κλείσουν τις ευρωπαϊκές τους δραστηριότητες, που, λόγω κρίσης, επιβαρύνουν τους ισολογισμούς τους. Η Xerox Corp, για παράδειγμα, και η International Business Machines Corp δεν μπόρεσαν να πετύχουν τους στόχους του πρώτου τριμήνου, όπως και η Eaton Corp που κατασκευάζει ανταλλακτικά για αυτοκίνητα: ενώ καταγράφουν κέρδη στις ΗΠΑ, υποφέρουν από ζημιές στην Ευρώπη.
Με τη βιομηχανική παραγωγή έτσι κι αλλιώς να υποφέρει, σημειώνοντας πτώση 7,6% τον Μάρτιο για 15ο συνεχή μήνα, μεγάλη ανησυχία προκάλεσαν πληροφορίες ότι η εταιρεία-έμβλημα για την Ιταλία, η Fiat, σκέφτεται να μεταφέρει το αρχηγείο της από το Τορίνο στις ΗΠΑ, με το 57% των λειτουργικών κερδών το 2012 να προέρχεται πλέον από τη Βόρειο Αμερική, μετά την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου της Chrysler το 2009.
Για να το πετύχει βέβαια αυτό ο διευθύνων σύμβουλος της Fiat, Σέρτζιο Μαρκιόνε, πρέπει πρώτα η ιταλική εταιρεία να εξαγοράσει το υπόλοιπο 41,5% της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας από το Ταμείο Υγείας και Περίθαλψης των συνταξιούχων εργαζομένων της, μια διαπραγμάτευση που προς το παρόν έχουν κληθεί να διευθετήσουν τα δικαστήρια. Παρότι η Fiat αρνείται να επιβεβαιώσει προς το παρόν αυτή την πληροφορία, δεν διαψεύδει μια άλλη που επίσης αποτελεί χαστούκι για την κυβέρνηση Λέτα: ότι ετοιμάζεται να μετακομίσει την έδρα της θυγατρικής της Fiat Industrial -που κατασκευάζει μεταξύ άλλων φορτηγά, λεωφορεία, γεωργικά μηχανήματα- στην μικρή πόλη Μπάζιλτον της Βρετανίας, μόλις ολοκληρωθεί η εξαγορά της αμερικανικής CNH Global. Ο λόγος; Η εργασιακή νομοθεσία, αλλά κυρίως… η Εφορία. Στη Βρετανία θα πληρώνει 23,25% φόρο, ενώ στην Ιταλία η αντίστοιχη κλίμακα είναι περίπου 31%.
