Του ανταποκριτή μας Θ. Αυγερινού
Οι αποδεκτοί κανόνες συμπεριφοράς και γενικώς η ρωσική μαζική κουλτούρα δεν τα πάνε πολύ καλά με το υβρεολόγιο, πολλώ δε μάλλον αν αυτό αφορά τα θεία. Δεν υπάρχει στα ρωσικά «χριστοπαναγία», ούτε καντήλια ούτε τέτοια πράγματα, κι ο Σκαρίμπας θα βαριόταν ή θα κυνηγιόταν πολύ εδώ.
Τόσο στα προεπαναστατικά όσο και στα σοβιετικά ακόμη χρόνια τα «πρόστυχα» ποιήματα του εθνικού ποιητή της χώρας, Αλεξάντρ Πούσκιν, ήταν παράνομα, τα λεξικά συνήθως λογοκρίνονταν για να μη διεισδύσουν οι… διεφθαρμένες λέξεις, λογοτεχνικά και εικαστικά έργα κόβονταν.
Ακόμη κι οι μεταγλωττίσεις ξένων ταινιών αντικαθιστούν ακόμη το «fuck» με τα αντίστοιχα «άι στο καλό, άι στον κόρακα»… Οχι βέβαια πως δεν ανθεί η σχετική «υποκουλτούρα», απλώς η καθωσπρέπει κοινωνία έχει διαχωρίσει αυστηρά τα πρέπει και τα μη. Μπροστά σε γυναίκες, για παράδειγμα, δεν βρίζει κανείς, έστω κι αν οι ίδιες γυναίκες μπορούν μετά να βρίζουν μεταξύ τους χειρότερα κι από τον θρυλικό φορτηγατζή.
Ευτυχώς οι νέες γενιές έρχονται στο προσκήνιο της κοινωνικής ζωής με πολύ λιγότερα συμπλέγματα και η κατάσταση ομαλοποιείται, γίνεται δηλαδή όπως σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Χαμός μεγάλος, λοιπόν, γιατί ο πρωθυπουργός Μεντβιέντεφ χαρακτήρισε «τράγους» τους ασφαλίτες που πήγαν και ξύπνησαν πρωί πρωί στις οκτώ με ένταλμα έρευνας τον σκηνοθέτη Πάβελ Κοστομάροφ, στο πλαίσιο ανάκρισης για τις φραστικές επιθέσεις εναντίον δικαστών και ανακριτικών υπηρεσιών. «Μα είναι δυνατόν να εκφράζεται έτσι ένας πρωθυπουργός;» αναρωτιούνται δημοσίως τα ΜΜΕ της αντιπολίτευσης, προκαλώντας βέβαια πολλά χάχανα στη «σιωπηλή πλειοψηφία», στην οποία εδράζεται η απόλυτη πολιτική κυριαρχία Πούτιν τα πολλά τελευταία χρόνια.
Το δίδυμο Πούτιν – Μεντβιέντεφ («συντηρητικός» και «φιλελεύθερος» αντιστοίχως μπάτσος) έχει μπερδέψει τα σύρματα, άρα και την αντιπολίτευση, που μάλλον θα ’πρεπε να χαίρεται με το πρωθυπουργικό βρισίδι στους θερμοκέφαλους, το οποίο έγινε μάλιστα σε ιδιωτική εκτός αέρα συζήτηση με δημοσιογράφους.
Τα μαύρα χάλια τής συχνά έξωθεν χρηματοδοτούμενης (και με ντοκουμέντα) ρωσικής αντιπολίτευσης βλέπει ο Ρώσος ηγέτης κι εξήγησε στους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους του στο πλαίσιο του Λαϊκού Μετώπου, που τον ανέδειξε στην εξουσία: «Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης είναι έξυπνοι άνθρωποι, οι διαθέσεις διαμαρτυρίας μειώνονται, θα πάρουν κι αυτοί τις βαλίτσες τους και θα ξεκουμπιστούν».
Η αποθέωση του πολυσυλλεκτισμού Πούτιν ήρθε όμως όταν ρωτήθηκε για την ταριχευμένη σορό του Βλαντίμιρ Λένιν, που παραμένει στο μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας μπροστά στο Κρεμλίνο με την Εκκλησία και μέρος της πολιτικής τάξης να ζητάει την ταφή του.
«Δεν συμφωνώ ότι δεν έχει σχέση με τις ιστορικές και θρησκευτικές μας παραδόσεις, άλλωστε κι η κομμουνιστική ιδεολογία, την οποία τίποτε δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, προήλθε από θρησκευτικά δόγματα. Το ίδιο δεν συμβαίνει στα μοναστήρια μας και τη Λαύρα του Κιέβου; Εκεί δεν μπορείτε να δείτε με τα μάτια σας λείψανα;» αναρωτήθηκε ο Β.Πούτιν, που έχει επανειλημμένως σκύψει να προσκυνήσει λείψανα της Ορθοδοξίας, αλλά κάνει ό,τι μπορεί να σώσει και τον συνονόματο Λένιν.
