Της Ελλης Πάνου
Υπό την προστασία των Ενόπλων Δυνάμεων, με την ανάπτυξη 120.000 ανδρών και 6.000 τανκς και τεθωρακισμένων, η Αίγυπτος αρχίζει να προσέρχεται, βαθιά διχασμένη, στις κάλπες για την έγκριση ή όχι του νέου Συντάγματος της χώρας, μια διαδικασία που θα ολοκληρωθεί σε δυο δόσεις λόγω «απροθυμίας» των δικαστών να επιβλέψουν τη διαδικασία στα 13.000 εκλογικά τμήματα της χώρας: έτσι σήμερα ψηφίζουν οι μεγάλες πόλεις και το άλλο Σάββατο, η επαρχία.
Και χθες, συντηρώντας το κλίμα πόλωσης, ισλαμιστές και αντιπολίτευση διαδήλωσαν στους δρόμους τις πλατείες, τα τεμένη και κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο, εντείνοντας τη διαμάχη που θα κρίνει το πολιτικό μέλλον της μεγαλύτερης χώρας στον Αραβικό κόσμο.
Οι μεν υποστηρικτές του προέδρου Μόρσι διατείνονται ότι το νέο Σύνταγμα θα φέρει τη σταθερότητα σε μια Αίγυπτο που κλυδωνίζεται πολιτικά και οικονομικά, η δε αναποφάσιστη και κατακερματισμένη αντιπολίτευση, καταλήγοντας την τελευταία στιγμή σε μια κοινή γραμμή, ζήτησε από τους ψηφοφόρους της να μην μποϊκοτάρουν τη διαδικασία, αλλά να συμμετάσχουν ψηφίζοντας μαζικά «ΟΧΙ».
Στη μέση αυτής της αντιπαράθεσης βρίσκεται ο στρατός, που περίμενε υπομονετικά στο περιθώριο επί ημέρες, μέχρι οι ταραχές στους δρόμους να φτάσουν έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, για να αποκαταστήσει την τάξη, καταδεικνύοντας έτσι ότι η ομολογουμένως σημαντική δύναμη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στους δρόμους δεν ισοδυναμεί τελικά με τη δύναμη που χρειάζεται η εκάστοτε εξουσία για να ελέγξει τους δρόμους.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι το νέο Σύνταγμα θα υπερψηφιστεί, άλλοι ότι ο κόσμος έχει πλέον κουραστεί από την αστάθεια, και εν μέσω συνεχούς πολιτικής και οικονομικής κρίσης, η διαδικασία τελικά θα κυλήσει «ομαλά».
Αλλά προφανώς για να σιγουρευτεί η κυβέρνηση ότι θα επικρατήσει ηρεμία, όπως έγραψε και στην ιστοσελίδα της η αλ-Αχράμ, ζήτησε από τα 23 κρατικά τηλεοπτικά κανάλια που εκπέμπουν σε όλη τη χώρα να βάλουν ένα χεράκι, απαγορεύοντας τη μετάδοση «ρομαντικών τραγουδιών» πριν από τα μεσάνυχτα.
Μέχρι τότε, αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, επιτρέπονται μόνο «πατριωτικά» τραγούδια, διότι «δεν είναι σωστό, στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, να ακούγονται τραγούδια πάθους«.
