Του Γιώργου Τσιάρα

Παγκόσμια ανατριχίλα προκαλεί το στυγερό έγκλημα που αποκαλύφθηκε στην πόλη Χάρκοβο, στην ανατολική Ουκρανία. Τα ακέφαλα σώματα ενός δικαστή και γνωστού συλλέκτη, του Βολοντιμίρ Τροφίμοφ, της συζύγου του Ιρίνα, του γιου του Σεργκέι και της κοπέλας του τελευταίου, Μαρίνας Ζούεβα, βρέθηκαν από ένα συγγενή τους μέσα στο διαμέρισμα του του πρώτου: τα κεφάλια τους ακόμη αναζητούνται, όπως και αρκετά από τα πολύτιμα αντικείμενα –παλαιά νομίσματα, πολεμικά παράσημα και κινέζικες μινιατούρες από πορσελάνη- της συλλογής του 59χρονου δικαστή.

Σύμφωνα με τον Ουκρανό υπουργό Εσωτερικών Βιτάλι Ζακαρτσένκο, που έσπευσε στο σημείο της σφαγής για να συντονίσει τις αστυνομικές έρευνες, ο 30χρονος Σεργκέι Τροφίμοφ αποκεφαλίστηκε -μάλλον με σπαθί- από τους άγνωστους δράστες ενώ ήταν ακόμη ζωντανός, ενώ τα άλλα τρία θύματα καρατομήθηκαν μετά τον θάνατό τους. «Τα κεφάλια των θυμάτων δεν βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος. Μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί» δήλωσε ο υπουργός, ενώ ο εκπρόσωπος της αστυνομίας συμπλήρωσε ότι οι δολοφόνοι «φαίνεται πως πήραν τα κεφάλια μαζί τους».

Κανείς δεν ξέρει ακόμη ποιο ήταν το κίνητρο πίσω από την άγρια δολοφονία. Τα δύο πιθανότερα σενάρια κάνουν λόγο είτε για πράξη εκδίκησης από κάποιον κακοποιό που είχε καταδικαστεί στο παρελθόν από τον δικαστή, είτε για απόπειρα ληστείας που εξελίχθηκε σε κατά συρροήν δολοφονία.

Ομως η αγριότητα με την οποία εκτελέστηκαν τα θύματα, αλλά και η μέρα της δολοφονίας –ανήμερα της ετήσιας γιορτής προς τιμήν του δικαστικού σώματος της Ουκρανίας– κάνει πολλούς ειδικούς να πιστεύουν πως δεν επρόκειτο σε καμιά περίπτωση για απλή ληστεία, αλλά για μαφιόζικο χτύπημα που σχετιζόταν με την επαγγελματική δραστηριότητα του Τροφίμοφ. Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι στο Χάρκοβο έσπευσαν τόσο ο επικεφαλής της Εισαγγελίας, Βίκτορ Πτσόνκα, όσο και κορυφαία στελέχη των μυστικών υπηρεσιών της χώρας, της SBU.

Πάντως η ουκρανική εφημερίδα «Σεγκόντνια» ανέφερε πως, σύμφωνα με συναδέλφους του, ο Τροφίμοφ δεν είχε αναλάβει τα τελευταία χρόνια μεγάλες υποθέσεις, αφού στο περιφερειακό δικαστήριο όπου προήδρευε δίκαζε συνήθως υποθέσεις διαζυγίων και διατροφών, μικροκλοπές κ.ά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η πόρτα του διαμερίσματος των Τροφίμοφ δεν έφερε ίχνη παραβίασης – γεγονός που δείχνει πως ίσως οι δολοφόνοι γνωρίζονταν με το θύμα. Είχε άραγε ο Τροφίμοφ κάποια άλλη σχέση με τη μαφία; Η μήπως δολοφονήθηκε μαζί με την οικογένειά του ως «προειδοποίηση» προς άλλους δικαστές;

Η Ουκρανία έχει σχετικά χαμηλά ποσοστά δολοφονιών, αλλά τα δικαστήριά της θεωρούνται από τα σκληρότερα του κόσμου, με πάνω από το 90% των δικών να καταλήγουν σε -συχνά βαρύτατες- καταδίκες, ενώ και οι φυλακές της φημίζονται για τις σκληρές συνθήκες κράτησης και την ισχυρή παρουσία αδίστακτων συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος.

Πάντως η πιο διάσημη περίπτωση αποκεφαλισμού στην Ουκρανία αφορά τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γκεόρκι Γκονγκάτζε, το 2000, για την οποία είχαν κατηγορηθεί το «παρακράτος» του τότε προέδρου της χώρας Λέονιντ Κούτσμα, βασικού στόχου των αποκαλυπτικών ρεπορτάζ του καρατομηθέντος.

Το σώμα του βρέθηκε σ' ένα δάσος έξω από το Κίεβο, ενώ το κεφάλι του εντοπίστηκε δέκα χρόνια αργότερα, μετά την κατάθεση ενός κατηγορουμένου! Από τη δικαστική έρευνα που ακολούθησε αποδείχτηκε πως στο άγριο φονικό είχαν πρωταγωνιστήσει εν ενεργεία αστυνομικοί, τρεις εκ των οποίων καταδικάστηκαν, ενώ ο τότε υπουργός Εσωτερικών Γιούρι Κραβτσένκο (και πιθανότερος «εγκέφαλος» της δολοφονίας, για λογαριασμό του Κούτσμα, που αργότερα αθωώθηκε) «αυτοκτόνησε» πολύ βολικά λίγο πριν από τη δίκη του για την υπόθεση το 2005.

Λεπτομέρεια: ο Κραβτσένκο «αυτοκτόνησε» με… δύο σφαίρες στο κεφάλι!