ΗΠΑ Το γερμανικό περιοδικό Spiegel περιγράφει πώς η περίφημη μυστική υπηρεσία NSA παρακολουθούσε τόσο το κτίριο του διεθνούς οργανισμού όσο και αυτό της Ε.Ε. στη Νέα Υόρκη

Της Βίκυς Καπετανοπούλου

«Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον» της NSA. Η φαντασία του Τζορτζ Οργουελ και του Τζον λε Καρέ ωχριά μπροστά στη ζοφερή πραγματικότητα όσων ξεσκεπάζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση από τα χιλιάδες απόρρητα έγγραφα της διαβόητης αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας, που διοχέτευσε στην «Guardian», το «Spiegel» και την «Washington Post» ο διάσημος πλέον φυγάς Εντουαρντ Σνόουντεν.

Οι προηγμένες μέθοδοι παρακολούθησης του ίδιου του κτιρίου των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και των κεντρικών γραφείων της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Νέα Υόρκη, ξετυλίγονται αναλυτικά σε νέο πολυσέλιδο άρθρο του γερμανικού περιοδικού, το οποίο συνυπογράφει μάλιστα η Λάουρα Πόιτρας, σκηνοθέτρια ντοκιμαντέρ και στενή συνεργάτιδα των ελάχιστων δημοσιογράφων που κατάφεραν να έρθουν σε επαφή με τον Αμερικανό πληροφοριοδότη και να παραλάβουν από τα χέρια του κρίσιμο, διαβαθμισμένο και συχνά κρυπτογραφημένο αποδεικτικό υλικό κατευθείαν από την «πηγή»! Ολα, όμως, εδώ πληρώνονται και συχνά με το ίδιο νόμισμα. Τα άπλυτα για τις βρόμικες πρακτικές των ΗΠΑ κατά «φίλων» κρατών και οργανισμών έχουν αρχίσει να βγαίνουν για τα καλά στη φόρα κι ούτε καν ένας Μπαράκ Ομπάμα μπορεί πλέον να… καθαρίσει. Με το κωδικό όνομα «Apalachee» (Απαλάχια) περιγράφεται σε εσωτερικά έγγραφα της NSA η επιχείρηση κατασκοπίας κατά του ανακαινισμένου -μόλις το φθινόπωρο του 2012- κτιρίου που στεγάζει την επίσημη αντιπροσωπεία της Ε.Ε. στη Νέα Υόρκη.

Επιστημονική υποκλοπή

Αμερικανοί πράκτορες εξασφάλισαν τις νέες κατόψεις κάθε ορόφου, εντόπισαν τους χώρους όπου στήθηκαν οι κεντρικοί υπολογιστές (servers) και το δίκτυο επικοινωνιών και τοποθέτησαν σε στρατηγικά σημεία συσκευές παρακολούθησης, χρησιμοποιώντας φυσικά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.

Οσον αφορά τώρα το κτίριο των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, το καλοκαίρι του 2012 τεχνικοί της NSA κατάφεραν να σπάσουν και την κρυπτογράφηση του συστήματος τηλεδιάσκεψης (VTC), επισημαίνοντας εγγράφως με έκδηλη ικανοποίηση: «Η ροή (δεδομένων) μας δίνει εσωτερικά VTC του ΟΗΕ. Ναι!». Μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες, γράφει το «Spiegel», ο αριθμός των αποκρυπτογραφημένων πλέον επικοινωνιών που υποκλέπτονταν από τον οργανισμό, αυξήθηκε από 12 σε 458.

Από μυστική επιχειρησιακή επισκόπηση με ημερομηνία Σεπτέμβριος του 2010, προκύπτει ότι η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας κατασκόπευε και την πρεσβεία της Ε.Ε. στην Ουάσινγκτον, στην οποία είχε δοθεί η κωδική ονομασία «Magothy». Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, οι ευρωπαϊκές αποστολές παρακολουθούνταν με τρεις τρόπους: α) οι πρεσβείες σε Νέα Υόρκη και Ουάσινγκτον με κοριούς, β) στη Νέα Υόρκη και με αντιγραφή δεδομένων από σκληρούς δίσκους, γ) στην Ουάσινγκτον και με υποκλοπές από το εσωτερικό δίκτυο υπολογιστών. Παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστο αν η NSA έχει καταφέρει να διεισδύσει και στα συστήματα αποθήκευσης δεδομένων στις Βρυξέλλες, σίγουρα όμως διαθέτει άπλετη «εσωτερική πληροφόρηση» από την έδρα της Ε.Ε. στη βελγική πρωτεύουσα, όπως αποδεικνύει απόρρητη αναφορά του 2005.

Από άλλα έγγραφα προκύπτει το παγκόσμιο, όσο και ανατριχιαστικά φιλόδοξο «όραμα» της NSA για «υπεροπλία πληροφοριών». Αυτός, άλλωστε, είναι ο απώτερος στόχος της εκπόνησης διαφορετικών προγραμμάτων παρακολούθησης, όπως το «Prism», το «Dancingoasis» και το «Oakstar» για την πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών, λαθρεμπορίου όπλων και ναρκωτικών, αλλά και την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος διεθνώς. Ωστόσο, άλλα παλιότερα προγράμματα όπως το «Blarney» και το «Rampart-T» έχουν ξεκάθαρα άλλο σκοπό: την «παραδοσιακή» κατασκοπία ξένων ηγετών και κυβερνήσεων, με τη συνεργασία μάλιστα μεγάλων εταιρειών τηλεπικοινωνιών.

Το πρόγραμμα «Blarney», που χρονολογείται από τη δεκαετία του ’70, προσφέρει μία από τις «κορυφαίες πηγές» πληροφοριών για την καθημερινή απόρρητη πρωινή ενημέρωση του εκάστοτε Αμερικανού προέδρου για θέματα ασφαλείας. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πάνω από 11 χιλιάδες σελίδες σχετικού υλικού προέρχονται από το «Blarney». Το «Rampart-T», που ξεκίνησε να τρέχει από το 1991, στοχεύει στη «διείσδυση εντός σκληρών στόχων σε ή κοντά σε θέσεις ηγεσίας» σε 20 κράτη, όπως η Κίνα, η Ρωσία, αλλά και χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Μ’ άλλα λόγια, καθιστά θύματα παρακολούθησης αρχηγούς κρατών και τους επιτελείς τους! Εχει θεσπιστεί, μάλιστα, και κλίμακα μέτρησης από το «κόκκινο 1» -όπου πάγια κατοικοεδρεύει το Ιράν και η Βόρεια Κορέα- ώς το «μπλε 5», με χώρες χαμηλότερου ενδιαφέροντος.

Εκτός από την παρακολούθηση δεκάδων ξένων πρεσβειών σε αμερικανικό έδαφος, αλλά και της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) στη Βιέννη, πράκτορες της NSA, υποδυόμενοι τους διπλωμάτες, έχουν στήσει κρυφά συστήματα παρακολούθησης με κεραίες και δορυφορικά πιάτα σε 80 αμερικανικές πρεσβείες και προξενεία ανά τον κόσμο και τσεκάρουν… ό,τι κινείται! Σε εσωτερικά έγγραφα της NSA οι ομάδες αυτές περιγράφονται ως «Ειδική Υπηρεσία Συλλογής» πληροφοριών (SCS), δρουν σε συνεργασία με τη CIA, διαθέτουν «υποκαταστήματα» τουλάχιστον στη Φρανκφούρτη και τη Βιέννη, ενώ -όπως τονίζεται χαρακτηριστικά- αν οι ενέργειές τους διέρρεαν «θα προκαλούσαν σοβαρό πλήγμα στις σχέσεις των ΗΠΑ με ξένες κυβερνήσεις».